مرجع خبری رئال مادرید: رئال مادرید در این هفته فصل جدید خود در لالیگا را آغاز و کرد و خیلی زود و کمتر از 100 ثانیه بعد از آغاز بازی نشان داد که دوست ندارد این فصل را دست خالی بگذراند؛ آن ها سه بر صفر سویا را شکست دادند و بیل گل اول را تنها چند ثانیه بعد از گذشت یک دقیقه از بازی زد. با وجود نبود دو مهاجم اصلی تیم آن ها به قدر کافی استعداد در زمین داشتند که با پیروزی آنوئتا را ترک کنند.

شاید لوس بلانکوس سوسیداد را برد اما نگرانی های زیادی نیز برای بردهای بعدی پیش روی خود می بیند و شاید مهم ترین نگرانی آن ها نبود تعادل میان حمله و دفاع است؛ مهم ترین مدافع رئال مادرید -سرجیو راموس- در بازی با سوسیداد کاملا ثابت کرد که زیدان باید نگران فرم سینوسی او باشد.

ترکیب

زین الدین زیدان ظاهرا ترکیبی 4-3-3 به زمین فرستاده بود اما در بعضی مواقع از بازی چینش بازیکنان و تاکتیک تیم با سال قبل بسیار تفاوت داشت به خصوص در نبود کریستیانو.

رئال با بازی بازتر از قبل و چینش دفاع-کاسمیرو-هافبک-حمله یا همان 4-1-4-1 به موفقیت های زیادی رسید این کار نه تنها تعادلی بین حمله و دفاع تیم ایجاد کرد بلکه حالا مدافعان و هافبک ها انتخاب های بیشتری برای پاس دادن دارند و ساخت حملات نیز ساده تر از قبل است.

کاسمیرو در سال گذشته ارزش خود را بسیار بالا برده است؛ قدرت بدنی و استقامت بدنش به او کمک می کند تا دائما در جناحین و بین مدافعان وسط در حرکت باشد، او می تواند پشتیبانی برای مدافعان و یا آغازگر حملات باشد. حالا خط هافبک رئال خیلی بیشتر از قبل هماهنگ شده است و همین به تیم بودن رئال مادرید در فصل جدید کمک می کند.

بازیکنان کناری تیم -آسنسیو و بیل- در بازی با سوسیداد تعیین گر میزان حرکت به جلوی کناره های رئال بودند و در صورت نیاز به کمک مدافعان می آمد و با دوندگی بالا در تلاش بودند تا نه تنها در کارهای هجومی خوب عمل کنند بلکه به مدافعان کناری نیز یاری برسانند و البته این کار را به بهترین نحو ممکن انجام دادند. آیا با وجود رونالدو همین روند در بازیکنان کناری رئال ادامه پیدا می کند؟

رئال مادرید بازیکنانی خستگی ناپذیر کمی دارد و به همین دلیل تلاش کرد تا با پاس های کوتاه، پاس های هوشمندانه در فصاهای خالی و البته در بعضی مواقع پاس های عمقی موفق شد شکل دفاع فشرده ی سوسیداد را به هم بزند و بازی موفقی را در خط حمله بگذراند.

خط هافبک لوس بلانکوس اجازه داشت که سرعت بازی را کاهش دهد و توپ را در مناطق کلیدی بنشاند؛ آن ها این کار را به دفعات زیادی در کانال های کناری انجام دادند اما مواقع دیگر با بازی در میانه ی زمین موقعیت های بسیار خطرناکی را ایجاد کردند. متئو کوواچیچ در این کار بسیار عالی بود.

تمامی این ضدحملات ریشه در سبک دفاع کردن تیم زیدان دارد. قطعا در بازی با تیم های ضعیف کهکشانی ها دست به بازی دفاع نمی زنند اما این ضدحملات در بازی مقابل رقبای اصلی رئال به کار آن ها می آید. انضباط تاکتیکی، میزان تلاش و پوشاندن فصاهای خالی در دفاع همه مهم هستند و در بازی های رئال بسیار تاثیر گذار تفاوت را ایجاد می کنند. لوس بلانکوس در آنوئتا موارد فوق را به خوبی رعایت کردند و شایسته ی کسب کلین شیت بودند.

zidane

 

راموس

قطعا بازی با سوسیداد بازی کاملی برای رئالی ها نبود اما بزرگترین سوال مربوط به نگرانی درباره ی راموس است. راموس شاید بهترین مدافع حال حاضر دنیاست و افتخارات زیادی را برای مادریدیستاها به ارمغان آورده است. راموس اما همیشه بهترین مدافع جهان نیست…

در آنسوی ماجرا راموس روزهای بسیار بدی را گذرانده است و به طور کلی فرم او اصلا باثبات نبوده است و همین نبود ثبات در بازی فصل پیش او نیز واضح بود. او در آنوئتا بارها و بارها تصمیماتی اشتباه درباره ی حرکت یا جایگیریش انجام داد و همین تصمیم گیریهای غلط راموس رئال را به دردسر انداخت و البته جور بازی بد راموس را واران و کاسمیرو کشیدند دو جوانی که روزی عالی را پشت سر گذاشتند.

بازی با توپ راموس به بدی بازی بدون توپش بود و دو بار با پاس های بسیار بد خود به سوسیداد موقعیت هایی علی تقدیم کرد و همین نبود تمرکز کافی در بازی شماره ی 4 را نشان می دهد.

او در خیلی از بازی ها ستاره ی رئال و اسپانیا بوده است و تکنیک، هوش و رهبری او بارها به کمک تیم آمده است اما مشکل بزرگ راموس سینوسی بودن عملکردش است. خط حمله ی ضعیف رئال سوسیداد موفق نشد از اشتباهات او استفاده کند اما آیا وضعیت در مقابل بارسلونا یا اتلتیکو نیز اینگونه است؟

رئال مادرید پیشرفت های بسیار زیادی چه از لحاظ تاکتیکی و چه از لحاظ روانی زیر دست زیدان داشته است اما تیم هنوز هم مشکلاتی دارد و یکی از بزرگترین این نگرانی ها، نبود فرم ثابت نزد کاپیتان تیم است؛ البته که ثبات بازی راموس می تواند یکی از مهم ترین کلیدها برای موفقیت رئال باشد.

منبع: بلیچر ریپورت