شاید در کل دنیا این ضرب المثل زده شود که «اصرار بر اشتباه از خود اشتباه مضرتر است» ولی هنوز هم اشخاصی هستند که انگاری این مثال تا به حال به گوش آنها نخورده است؛
برای مثال هنوز فلورنتینو پرز متوجه نشده که فروختن بعضی از ستاره ها مانند روبن، اسنایدر، اوزیل، دیماریا، هیگواین و …. چقدر به ضرر تیم تمام شده و این ستاره ها چه بازی های درخشانی را در تیم جدیدشان به نمایش میگذارند و بعضی از آنها مانند دیماریا و هیگواین با قیمت پایین فروخته می شوند و تیم جدیدشان با قیمتی بیش از دو برابر آنها را به فروش میرساند (خرید هیگواین توسط ناپولی=۳۷ میلیون یورو؛  فروش او توسط ناپولی=۹۰ میلیون یورو)
ولی بازهم فلورنتیتو توجهی به این موارد ندارد و مطمئنا برای فصل بعد جمیز رودریگز یا ایسکو را می فروشد تا ما مادریدیستا همچنان حسرت ستاره های سابقمان را بخوریم و هرچقدر که مادریدیستاها به سانتیاگو برنابئو بروند و با شعار هایشان از مدیر رئال تمنا کنند که انها را نفروشد، فایده ای نداشته باشد.
از این بگذریم شاید فلورنتینو باز هم یادش نباشد که برخی هنوز که هنوزه رئال مادرید را با نام رائول مادرید می شناسند ولی او همچنان به کیفیت بزرگان باشگاه و اهمیت بودنشان هیچ اهمیتی نمی دهد و بیشتر به فکر مسائل ریاضی و گرفتن میانگین سنی باشگاهش است و اسطوره ها را مانند رائول، گوتی، کاسیاس و ….با بی احترامی از باشگاه اخراج می کند و حتی از گرفتن یک مراسم باشکوه برای خداحافظی آنها امتناع می کند تا آنها به باشگاه های دیگر رفته و مراسم خداحافظیشان در تیم های مانند کاسموس و پرتو برگزار کنند.
 این موضوع به اینجا ختم نمی شود و امسال هم شاهد بی احترامی به بهترین مدافع حال حاضر و پنج سال اخیر تیم یعنی کلبرت په په خواهیم بود.
ولی اگر بخواهیم آخرین نقدمان را به فلورنتینو وارد کنیم آن این است که بی دلیل باشگاه را از داشتن مدیر ورزشی برای باز بودن دست خویش محروم کرده است و نتیجه ی این عمل آفت های مضحکی مانند دنیلو، ایارامندی، لوکاس سیلوا، التین تاپ، دیگو لوپز و …. بوده است و قطعا اگر مدیر وزشی استخدام نشود باز هم شاهد اینگونه خریدهایی خواهیم بود.
و حالا این سوال پیش می اید که آیا فقط فلورنتینو پرز است که از اشتباهاتش درس نمی گیرد؟
جواب این سوال خیر است؛
زیرا درحال حاضر سرمربی کنکونی باشگاه حتی فراتر از مدیر باشگاه گام برداشته و از روی لج بازی، جیمز رودریگز را بازی نمی دهد تا تنها سبک تیم با وجود نداشتن بازیکن دریبل زن در دو جناح چپ و راست هجومی فقط سبک سانتر سر باشد که تماشگران تیم را به ستوه اورده ولی همچنان زیدان اعتقاد عجیبی به این سبک دارد.
 از این هم بگذریم شاید تنها کسی که هنوز به مثلث بی بی سی اعتقاد داشته باشد زیدان است(البته شاید هم به دستور پرز برای جنبه های تبلیغاتی، زیدان مجبور باشد از انها استفاده کند)
مثلثی که دو عضو اول آن یعنی بنزما و بیل کاری به جز چرت زدن در زمین بلد نیستند ولی زیدان آنها را بدون هیچ چون و چرای فیکس می کند و زمانی که یکی از آنها کم اورد او را با لوکاس وازکز که دیگر به اصطلاح یک تعویض(خز شده) تعویض می کند بدون آنکه برنامه ای داشته باشد.
از این هم بگذریم میرسیم به کمربند تیم یعنی سه هافبک اصلی تیم که متشکل از کروس و کاسمیرو و مودریچ است؛
به مودریچ نمی توان خرده گرفت چون پنج سال است که بهترین بازی ها را به نمایش می گذارد ولی اکنون با توجه به شرایط سنی اش دیگر همان مودریچ سابق نیست ولی تونی کروس و کارلوس کاسمیرو دو هافبکی هستند که خلاقیت و دریبل زنی میانه ی میدان را از رئال گرفته اند که اولی فقط پاس می دهد و دومی فقط تخریب می کند که البته بعضی از مواقع این دو کار را هم نمی توانند انجام دهند در این زمان بازهم یاد حماقت پرز در فروش ژابی الونسو می افتیم که هردو فاکتور توپ پخش کردن و تخریب را داشت که وقتی موریچ در کنار او و اوزیل در جلو این دو بازی می کرد مکمل یکدگیر بودند و خط هافبک بی نظیری را تشکیل می دادند که فقط مجبور به انجام سبک سانتر از جناحین نبودیم.
از دیگر بحث مربوط به زیدان می توان به حرام کردن استعداد های مانند موراتا، اسنسیو، کواچیچ، ایسکو، و خامس رودریگز اشاره کرد بازیکنانی مستعد، پر تلاش و  با آینده ای درخشان که بروی نیمکت برنابئو نقش بسته اند و خود نیز از بی عدالتی های زیدان رنجور و از اینده ی شان نامید شده اند.
با تمامی انتقاداتی که به مدیر و سرمربی لوس بلانکوس وارد کردیم ولی همچنان امید های زیادی به این تیم می رود و می شود با یکسری تغییرات ساده شرایط تیم را بهبود بخشید و با کنار گذاشتن یکسری از رسومات غلط پرز و لجبازی های زیدان و داشتن چند خرید مهم مانند هازارد و دخیا و … شرایط ایده آلی به وجود اورد تا ما خانواده ی مادریستا از کنار هم بودن لذت ببریم و تفریه ای در کارمان نباشد.
کاری از علی رودریگز