مرجع خبری رئال مادرید : در ماه ژوئن، کریستیانو رونالدو ساعاتی بعد از آن که به رئال مادرید برای بردن سومین قهرمانی اروپایی خود ظرف چهار سال (دوازدهمین قهرمانی اروپایی یا به قول اسپانیایی ها دوئودسیما) کمک کرده بود در حال ترک ورزشگاه کاردیف بود.  ستاره پرتغالی سوار یک اتوبوس مشکی بود. او در حالی که لبخند می زد و انگشتانش را به پنجره تکیه داده بود، به بیرون نگاه می کرد. دقایقی بعد در باز شد و فلورنتینو پرز، مدیر رئال مادرید ازاتوبوس خارج شد.دقایقی قبل تر این دو در رختکن رئال مادرید با هم مواج هشده بودند. زمانی که فلورنتینو پرز، خوان کارلوس، پادشاه اسپانیا را با بازیکنانش آشنا می کرد. رونالدو که می خواست لذت قهرمانی اروپا را بروز بدهد، خطاب به مدیر تیم گفت:”چقدر از قهرمانی های اروپا لذت می بری؟” پرز که در حال بستن دکمه ژاکتش بود، با لبخند گفت:” دقیقا به اندازه تو.” در حالی که این دو همدیگر را بغل کرده بودند، پرز با لحنی رسمی گفت:”خودت هم می دانی که کاری که ما کرده ایم عادی نیست.”

چهار سال اخیر برای رئال مادرید عادی نبوده است. نه تنها به خاطر سه قهرمانی اروپایی در میلان، لیسبون و کاردیف بلکه به خاطر نحو رسیدن به این موفقیت ها. رئال مادرید با مدیریت پرز تبدیل به باشگاهی شده بود که بسیاری از قواعد پذیرفته شده فوتبال را به چالش کشید تا به جامها برسد. تیم بیش از حد نامتعادل بود. ترکیب تیم بیش از حد در فاز هجومی قطور بود و به طور مداوم مربی عوض کرده بود. آخرین مربی، زین الدین زیدان هم به طرز ظالمانه ای توسط برخی از رسانه ها و همکارانش به عنوان شخصی معرفی شده بود که صرفا یک جرقه لحظه ایست و چیزی از دانش فوتبال نمی فهمد.

با این وجود همه چیز به شکل فوق العاده ای درست پیش رفته بود. آن شب در کاردیف، رئال مادرید چیزی را به پایان رساند که بعد ها پرز آن را بهترین فصل تاریخ 115 ساله رئال از نظر کسب جام معرفی کرد. رئال مادرید سوپرجام اروپا، جام جهانی باشگاه ها و سوپرجام اسپانیا را هم بعد ازآن برد و تبدیل به اولین تیم در شکل مدرن لیگ قهرمانان شد که دو سال پیاپی قهرمان می شود. پرز گفت که این موفقیت آخرین سمبل اسطوره بودن رئال مادرید است یعنی دستیابی به چیزی که قبلا غیرممکن به نظر می رسیده است. برای این که منظورمان را از غیرعادی بودن بیان کنیم شرایط این فصل رئال را بررسی می کنیم :رئال در حال حاضر با اختلاف هفده امتیازی نسبت به بارسلونا در رده چهارم لالیگاست. یکی از اعضای انجمن ارزشهای رئال مادرید (گروهی متشکل از صد هزار عضو رسمی رئال مادرید) می گوید که این فصل بدترین فصل تاریخ رئال است و از همه نظر یک ناکامی به شمار می رود.

این بار تنها مرهم برای نجات فصل رئال مادرید، قهرمانی اروپاست. کل فصل رئال مادرید به اتفاقات بازی با اروپا وابسته است. حذف از اروپا یک واقعیت است که در صورت تحقق می تواند به معنی ناکامی کامل در این فصل باشد.اگر این اتفاق بیافتد در رئال مادرید فقط یک مفهوم وجود خواهد داشت: تغییر.

پرز در دوره حضورش در رئال مادرید تیم را تبدیل به “دیزنی لند” کرده است. یک بهشت خیالی که گویی همه چیز در آن درست است و این تصویر باید تا ابد باقی بماند. یکی از اعضای انجمن ارزشهای رئال می گوید که پرز تمامی افرادی که از او انتقاد می کند را دشمن رئال می خواند و این گونه آنها را ساکت می کند. این تفکر در مورد هواداران و خبرنگاران هم صادق است. در حقیقت کلمه شکست و ناکامی مفهومی ندارد. رئال مادرید تی وی که به صورت رایگان در دسترس هواداران است با وجود آن که حق پخش تلویزیونی بازیها را در اختیار ندارد، اخبار را در اختیار هواداران می گذارد. این شبکه بازیهایی که رئال در انها پیروز شده را در روز بعدش پخش می کند اما به ندرت بازیهایی که تیم در آنها شکست خورده پخش می شود و گویی چنین بازیهایی باید فراموش شوند.

از نظر پرز، در رئال مادرید هرگز امکان شکست در بازیها وجود ندارد. وقتی که او اولین بار با الکساندر سفرین، رئیس فعلی یوفا دیدار کرد، اولین موضوع صحبت آنها در این باره بود که چرا داوران نسبت به رئال مادرید با بی عدالتی برخورد می کنند. در چشمان پرز به وضوح می شد اعتقاد به توطئه را حس کرد. البته پرورش این تفکر و فرهنگ توسط پرز در رئال مادرید، نتیجه اش قهرمانی های پیاپی در اروپا بوده است و از سویی از جانب فوربس رئال یکی از ارزشمندترین برندهای ورزشی دنیا و بیش از 200 میلیون فالوور در شبکه های اجتماعی دارد.اما همه چیز در این جا به یک نکته ختم می شود: هیچ کس تحمل ناکامی را ندارد. بازیکنانی که خوب نباشند با دیگران جایگزین می شوند. مربیانی که خوب نتیجه نگیرند اخراج می شوند. اما یکی از سوالات این است که چرا این قانون در مورد مدیر باشگاه اعمال نمی شود.

اما در دیزنی لند رئال مادرید برخی هم از اوضاع راضی نیستند. در دوران رئال مادرید گروهی نسبتا کوچک اما مهم از هواداران رئال مادرید سعی می کنند جدا از جامهای پرز به اینده نگران کننده نگاه کنند. ائوخنیو مارتینز براوو، مدیر گروه پلاتفورما بلانکا” که یکی از گروه های هواداری قدیمی رئال مادرید است می گوید :” این تصور وجود دارد که دوران پرز تمام شده است. هواداران حس می کند که تیم هویتش را از دست داده است. آنها خو درا نزدیک به رئال مادرید نمی بینند. دموکراسی در مدیریت باشگاه از بین رفته است. پرز نزدیک به ده سال مدیر رئال بوده و در این مدت هرگز حتی کسی به او رای هم نداده است.”

در حقیقت وقتی پرز در سال 2009 مدیر رئال مادرید شد، هیچ رقیبی نداشت. بعد از آن هم در انتخابات 2013 و 2017 هیچ کس به عنوان رقیب نتوانست کاندیدا شود.برخی ازاعضای رئال مادرید می گویند که تغییر قوانین توسط پرز باعث این کار شده است. در حال حاضر هر کسی بخواهد مدیر رئال مادرید شود باید حداقل 20 سال عضو رسمی رئال مادرید بوده باشد و از بودجه شخصی خود 75 میلیون یورو وثیقه در بانک بگذارد. روی کاغذ این قوانین برای این عوض شدند تا مالکان خارجی نتوانند مدیر رئال شوند اما مارتینز براوو به شوخی در این باره می گوید:” با قوانین جدید به جای “مدیر رئال مادرید” باید بگوییم ” فلورنتینو” چون کسی نمی تواند جانشین او شود.”

اعضای گروه “جنبش آمبار” که در سال 2015 با هدف برکناری پرز فعالیتشان را آغاز کردند، می گویند:” اگر در خارج از مادرید از کسی بپرسید چه کسی مالک رئال است شاید 70 درصد بگویند پرز و هیچ کس نمی داند باشگاه متعلق به اعضای رسمی اش است.”

البته هیچ کدام از این گروه ها تردیدی ندارند که پرز در رئال مادرید موفقیت های زیادی داشته است. استیون ماندیس، نویسنده کتاب ” راه رئال مادرید” حتی مدعی است که ثبات پرز در رئال مادرید راه موفقیت بوده است و مانع از آن شده است که به طور مثال تیم در سالهای اخیر شبیه بارسلونایی باشد که به واسطه تغییر قدرت و مدیریت تیم مشکلات زیادی داشته است.اما این ترس وجود دارد که پرز در حال حاضر آن چنان رئال مادرید را وابسته به خود کند که در آینده باشگاه متعلق به هوادارانش نباشد. سخنگوی انجمت ارزشهای رئال می گوید:” در حال حاضر هیچ اثری از هواداران در تصمیم گیری های باشگاه نیست.” سخنگوی جنبش آمبار هم می گوید:” ما از اعضا و صاحبان باشگاه به مشتری یا بیننده تبدیل شده ایم.”

شایعات می گویند که پرز می خواهد باشگاه را به طور کامل از دست اعضای رسمی خارج کند و آن را وارد بازار بورس کند. جنبش آمبار می گوید که تا آخرین لحظه برای مبارزه با چنین اتفاقی تلاش خواهد کرد.حتی اگر این اتفاق هم رخ ندهد، مارتینز براوو نگران است که زمانی که پرز در سن 70 سالگی بخواهد بازنشسته شود هیچ برنامه ای برای موفقیت باشگاه وجود نداشته باشد. هیچکدام از مخالفان پرز امیدی به تغییر کوتاه مدت ندارند و هیچ انتخاباتی تا سال 2021 برگزار نخواهد شد. مارتینز براوو می گوید:” ما با بانک ها و تاجران بزرگ صحبت کردیم تا ببینیم که آیا می توانیم کاندیدایی را در مقابل پرز قرار بدهیم یا نه. اما همه آنها می گویند که پرز خیلی قدرتمند است. ”

نگاهی به جایگاه ویژه برنابئو در بازیها نشان می دهد که حق با مارتیز براووست. در جایگاه ویژه علاوه بر مدیران خبرگزاری ها یا ایستگاه های تلویزیون می توان حضور تاجران، سیاستمداران و … را مشاهده کرد. یکی از روزنامه های اسپانیا جایگاه ویژه برنابئو را “بارگاه پادشاه فلورنتینو” خوانده است!

این که میزان نارضایتی از پرز چقدر است را به سختی می توان ارزیابی کرد. جنبش آمبار می گوید که هزاران هوادار ناراضی هستند  اما مارتینز براوو می گوید که قهرمانی های چمپیونزلیگ در سالهای اخیر باعث شده که فشار برای تغییر کاهش یابد.اما او می گوید که حذف از چمپیونزلیگ این فصل شاید همه چیز را تغییر دهد. ناکامی در تورنمنت های داخلی و حذف در اروپا شاید خشم هواداران را دوچندان کند. براوو می گوید :” امسال شاید سال تغییر باشد.” پرز با دستیابی به موفقیت های غیرممکن درتش را عوض کرده است اما آیا زمانی که اوضاع بد است هم می تواند این قدرت را حفظ کند؟.

روری اسمیت – نیویورک تایمز