مرجع خبری رئال مادرید : شروع لوپتگی در رئال مادرید کابوس وار بود. رئال مادرید پس از هجده سال در یک فینال بین المللی شکست خورد، آن هم نه یک شکست معمولی بلکه باختی تحقیرآمیز در مقابل تیم همشهری.

احتمالا در هفته های آینده شعارهای تحقیرآمیز اتلتیکویی ها را باید تحمل کنیم. آنها شعار خواهند داد که “وایکینگ ها بدانند که چه کسی پادشاه پایتخت است” و بیراه هم نمی گویند. اتلتیکویی ها انتقام چهار حذف پیاپی خود از چمپیونزلیگ توسط رئال را به تحقیرآمیزترین شکل ممکن از لوپتگی گرفتند.

هر چقدر زیدان و آنچلوتی در این سالها سیمئونه و اتلتیکو را در اروپا تحقیر کرده بودند، مربی آرژانتینی در شبی که حتی روی نیمکت هم ننشسته بود با نتیجه چهار بر دو، رئال مادرید را در هم کوبید.

فلورنتینو پرز چوب انفعال شگفت انگیزش در این تابستان را می خورد. هر چقدر هواداران، کارشناسان، خبرنگاران در این تابستان می گفتند که تیم ضعف دارد و خرید یک مدافع ششدانگ، یک هافبک درست و درمان به جای کواچیچ و مهم تر از همه یک مهاجم از نان شب واجب تر است، گویی که یاسین در گوش الاغ می خواندند.

رئال در سالهای اخیر ترجیح داده بود که به جای خرید بازیکن، از جوان های گمنام استفاده کند و سیاست باشگاه هایی نظیر پورتو و موناکو را در پیش بگیرد یعنی تربیت ستارگان و فروش انها به بالاترین قیمت ممکن. سیاستی که شاید در سالهای اخیر هنر زیدان باعث شده بود اوضاع وخیم نشود اما بالاخره در سوپرجام اروپا همه چیز به هم ریخت.

تیم لوپتگی که به لطف بازیهای بی اهمیت پیش فصل مثل بادکنک باد شده بود ناگهان ترکید. رئال مادرید هیچ نداشت. بازیکنانی مثل سبایوس و مایورال شاید به درد بازیهای دوستانه بخورند اما قطعا در سطح بازیهایی مثل سوپرجام نیستند.

شروع لوپتگی فراتر از افتضاح بود. تیم مربی باسکی شاید روی حرکات انفرادی بیل و تا حدودی بنزما در موقعیت اول توانست حریف را آزار بدهد اما از دقیقه 60 به بعد تیمی گنگ بود.

ایسکو و اسنسیو، دو بازیکن محبوب لوپتگی نمایش فاجعه باری داشتند. راموس و واران در قلب خط دفاعی ضعیف کار کردند و سوال بزرگ این جاست که چرا رئال جز ناچو نباید هیچ مدافع مطمئن دیگری داشته باشد؟َ سابقه مصدومیت ها و محرومیت های پرشمار راموس و واران به ما می گوید که منطقی ترین اتفاق در دو هفته آینده می تواند خرید مدافع توسط رئال باشد. اما فاجعه بارترین اتفاق زمانی بود که رئال برای نجات باید به بورخا مایورال دل می بست. مهاجمی که شاید حتی اگر پدرش هم مربی رئال بود، حاضر نبود در چنین لحظه ای از او استفاده کند چرا که در سطح چنین بازیهایی نیست اما پرز آن قدر دست مربی را خالی گذاشته که چاره دیگری وجود ندارد. چرا رئال به جای کاسمیرو نباید ذخیره درست و درمانی در سطح کواچیچ داشته باشد؟

اما تمام مقصران نفرات مذکور نبودند. مارسلو و کارواخال در دو جناح نمایش ضعیفی داشتند. سوال بزرگ این جاست که آیا رگیلون بی تجربه قرار است جانشین مارسلو شود؟! مدیران رئال به چه دلیل تئو (که هر چه نداشت، تجربه قابل قبولی در لالیگا داشت) را فروختند و به فکر خرید جایگزین برایش نیستند؟

کیلور ناواس اما نشان داد که حتی ماندنش در رئال منطقی نیست. دروازه بان کاستاریکایی روی گل اول مقصر بود، روی گل دوم به جای توپ انگار می خواست مرغ بگیرد و روی گل سوم هر چند که مهارنشدنی به نظر می رسید اما اگر دروازه بانی با 20 سانتی متر قد بلندتر در ترکیب بود (مثلا کورتوا!) مهارش غیرممکن نبود. ماندن دروازه بان کاستاریکایی در رئال تنها نکته اش اضافه کردن فشار به کورتوا خواهد بود در غیر این صورت هیچ فایده ای ندارد.

به نظر می رسد که بزرگترین اشتباه لوپتگی این بود که تصور می کرد همه بازیهای فصل قرار است که مثل بازیهای دوستانه پیش فصل، آسان باشند. بارسا پیش فصل افتضاحی داشت اما اولین جام را برد اما رئال خیلی راحت فرصت بردن سوپرجام را از دست داد و حالا از نظر جام های تاریخی یکی از رقیب دیرینه یعنی کاتالان ها عقب است.

جای زیدان و رونالدو در این تیم خالی است. زیزو به عنوان کسی که ابهتش کنار نیمکت باعث می شد که بازیکنان جرئت نکنند در چنین بازیهایی بی خیال باشند، نه مثل لوپتگی که در شرایط سخت خودش بیشتر از بازیکنان استرس گرفته بود و به نظر می رسید که از ترس کابوسی که در روزهای آینده مطبوعات برایش ایجاد کرده بودند، فلج شده بود و در ایجاد انگیزه و روحیه در تیمش عاجز بود.

مهمتر از آن رونالدو. بازیکنی که قطعا بعد از دریافت گل در دقیقه 79 می توانست تیم را به خودش بیاورد. چه کسی است که قبول نکند رونالدو برای خودش یک تیم بود؟ و عجیب تر این که چطور دو ماه بعد از رفتن رونالدو، رئال مادرید هنوز جانشینی برایش نخریده؟ مدیران رئال همچنان نمی خواهند بی عرضگی خود را در مورد خرید امباپه در تابستان 2017 بپذیرند. پرز و عواملش یا خواب هستند یا خودشان را به خواب زده اند وگرنه این تیمی که اکنون در رئال می بینیم حتی در سطح بردن لالیگا هم نیست چه برسد به این که بخواهد از سه چمپیونزلیگش دفاع کند!