مرجع خبری رئال مادرید: ما مادریدی هستیم. این تنها تعریف کامل و جامع از ما است که همواره طرفدار تیم اول شهر مادرید بوده هستیم و خواهیم بود. طرفداری از بهترین تیم قرن گذشته. کلکسیونی بی نظیر از انواع و اقسام جامها و افتخارات. هرچند دسیما با 12 سال تاخیر بدست آمد، هرچند در طول این سالها انواع و اقسام حرفها را به ما زدند و ما تحمل کردیم اما بالاخره دسیما هم بدست آمد. وقوع غیر ممکن­ها برای ما غیر ممکن نبوده و نیست.

ما در شرایطی به دسیما رسیدیم که امروز در اسپانیا همه رقیب شماره یک ما را دیگر تیم خوب سال­های دور لاس پالماس نمی دانند، حتی تیم تازه به دوران رسیده بارسلونا هم دیگر رقیب ما نیست. امروز در اسپانیا تیم دوم شهر مادرید رقیب اصلی ما شده که البته تیم خوب و قابل احترامی هم هست.

جالب است که بسیاری تیم ها در طول چند دهه آمدند، در اوج قدرت با ما رقابت کردند و با پایان یافته دوره شان از گردونه رقابت افتادند تا تیم دیگری جای آن­ها را بگیرد. اما یک چیز در این سال­ها همواره ثابت بود، قدرتی به نام رئال مادرید. تیم ما به مثابه آن حرفی است که مرحوم دکتر زرین کوب عزیز در کتاب تاریخ اسلام خود نوشته. “نام امپراطوری ایران پیش از اسلام در تاریخ ثبت شده و مورد توجه است زیرا ما ایرانی­ها با یونانی­های باستان هم جنگیده­ایم.

اصولا هر حکومتی که با یونان باستان جنگیده نامش در تاریخ ثبت شده آن هم به این علت که طرف مقابل یونان بوده­است.” مشابه همین اتفاق برای ما نیز رخ داده است. یوونتوس با آن حذف کردن­های ما در چند دوره متوالی، نام خود را در فوتبال با این افتخار ثبت کرد. این تیم به جام نرسید اما چون تیم ما را حذف کرده بود پس نامش ماندگار شد، حتی ماندگار تر از میلان آن سال­ها که قهرمان اروپا بود. دیگر کسی از رقابت حساس و زیبای یووه و میلان حرفی نمی زند اما تا نام یووه می­آید همه می­گویند که گربه سیاه رئال برای چند سال متوالی.

این را گفتم نه به این مقصود که باختن برای ما افتخار است؛ نه و به هیچ وجه، این مطلب را گفتم که همه بدانند که حتی باخت­های ما هم مهم و ماندگار (البته برای رقیب) است. پس از آن سال­ها قدرتی در دنیای فوتبال ظهور کرد که نامش بارسلونا یا سربازان کاتالونیا بود. ما در یک مسابقه بدون آن که حرفی برای گفتن داشته باشیم از آن تیم 5 گل دریافت کردیم و همه تیم و ورزشگاه با دستهایشان برای ما عدد 5 را به نشانه تعداد گلهای دریافتی نشان دادند. الکلاسیکوهای متعددی را یا باختیم یا ما را بازنده کردند. اما یک چیز ثابت بود. تیمی دارد در مقابل شما بازی می­کند که نامش رئال مادرید است. (حتی جواد خیابانی هم که تیم مطرح ستاره سرخ بلگراد را در ذهن دارد یا بازی­های لیورپول چند دهه پیش را دیده، به مثابه کودکان طرفدار بارسا می­شود. به او و دیگران شبیه به او خرده نمی­گیریم اما بدانند که چند دهه آینده که دیگر نامی از رقبای فعلی ما نخواهد بود، می­خواهند طرفدار کدام تیم شوند؟) در کلیه این خاطرات تلخ گذشته یک چیز همواره ثابت بوده، ما رئال مادرید، همیشه در اوج بوده­ایم.

حال یک سوال به ذهن متبادر می­شود، چرا با وجود اینکه تیم­های زیادی آمدند و رفتند و حتی دیگر نامی از آن­ها نمانده، نام رئال مادرید هنوز بر سر زبان­ها هست؟ ومهمتر از آن اینکه چرا اینقدر با اقتدار از این تیم یاد می­شود؟

پاسخ به این سوال و سوالات مشابه آسان نیست. اینکه یک تیم، تاکید می­کنم، تنها و تنها یک تیم،برخلاف سایر تیم­ها همیشه در اوج بوده و همواره صاحب قدرت بوده کاملا غیر متعارف است.در زمانی که لیگ داخلی یک کشور شامل تیم­های قدرتمند دیگری نباشد، یا اینکه زمان رکود اقتصادی دهه 60 و 70 میلادی باشد، جنگ باشد یا هر اتفاق دیگری که نه تنها فوتبال بلکه کل جامعه را تحت تاثیر خود قرار می­دهد، یک تیم بازهم در اوج باشد کمی غیر قابل باور و یا حتی غیر ممکن است. این غیر ممکن برای ما ممکن شد.

اگر بخواهیم به این سوال که چه فرد یا افرادی این غیر ممکن را برای ما ممکن ساختند پاسخ دهیم تنها به چند اسم حدود بر می­خوریم. در راس این اسامی دو نام بزرگ به چشم می­خورد. مرد شماره یک و پدر همه مادریدیسموها، سانتیاگو برنابئو و مرد شماره دو آلفردو دی استفانو. آری سنگ بنا و پایه و اساس تیم کنونی همین دو نفر هستند.

بی تردید تاریخ به خود مانند دی استفانو نخواهد دید. وقتی که از میان ما رفت همه ما احساس کردیم که پدرمان را از دست داده­ایم. ما ورثه امپراطوری مقتدر فوتبال جهان هستیم که موسسان آن بزرگان تاریخ هستند. ما وارث دسیما هستیم. هیچ باشگاه دیگری وجود ندارد که بخواهد حتی به اقتدار ما نزدیک شود. این راه را ادامه خواهیم داد. بارقه­های امید به ادامه این راه زمانی برای مان شکل واقعی به خود گرفت که کاپیتان هیرو فصل آینده روی نیمکت خواهد بود و زیزوی بزرگ مسئول تربیت آیندگان مان خواهد بود. به امید آینده­ای درخشان­تر.

سلمان پارسا