مرجع خبری رئال مادرید : مودریچ هافبک کروات رئال در مصاحبه با نشریه جی کیو در مورد توپ طلایش گفت:” فصل طولانی و سخت بود و به همین خاطر اتفاقاتی که بارمی افتاده خیلی خوشحال کننده است. همه تمجیدها مثل توپ طلا و جایزه بهترین بازیکن فیفا نشان می دهد که نمی توانی چیزی را از کسی کادو بگیری. کسی به من کادویی نداده است. همه چیزهایی که کسب کردم به واسطه تلاش بوده است.”

وی در ادامه بیان کرد:” چیزهای زیادی کسبک ردم. مثل بردن سه چمپیونزلیگ پیاپی. رساندن کشور کوچکی نظیر کرواسی به فینال جام جهانی. اما خیلی ها با این جوایز فهمیدند که فوتبال فقط گل نیست.”

مودریچ همچنین در مصاحبه با فارنس فوتبال بیان کرد:” اولین جام مرا یادم است. 15 ساله بودم و قرضی از دینامو زاگرب به تیم زرینیسکی موستار رفتم. آن فصل هواداران من را به عنوان بهترین بازیکن تیم انتخاب کردند. خیلی جوان بودم و این اولین جایزه فردی من بود.”

بردن توپ طلا:” برایش خیلی تلاش کردم. باور من همیشه این بوده که موفقیت های بزرگ به آسانی به دست نمی آیند. زندگی ام بر اساس تلاش و فداکاری اسخته شده است. هیچ چیز آسان نیست اما موفقیت های زیادی داشته است.”

هایدوک اشپیلت و آرسنال او را نخواستند:”هرگز به خودم شک نداشتم. در سن 18 سالگی فکر نمی کردم به این سطح برسم. سعی می کنم عملکرد فوق العاده ای داشته باشند. رد کردن ونگر چالش جدیدی را پیش روی من قرار داد. این نظری است که در مورد من وجود داشته است.”

شرایط فیزیکی به ضررت بود ؟” خودم را از نظر ورزشی پایین تر از بقیه نمی دانستم. قدرتمندتر از چیزی بودم که تصور می کردم. هرگز نسبت به نبردهای پیش رویم تردیدی نداشتم.”

فکر می کردی شکست در فینال جام جهانی شانست را از بین ببرد؟” نه، هر کسی نظری دارد. یک بازی قرار نیست سرنوشت توپ طلا را تعیین کند. انکار نمی کنم که بعد از فینال آن قدر ناراحت  بودم که به فینال فکر نمی کردم اما آن ناراحتی در بازگشت به کرواسی تبدیل به خوشحالی برای ما شد. زمانی که دیدیم مردم در خیابان طوری خوشحالی می کردند که گویی قهرمان شدیم.”

مسی و رونالدو:” در تاریخ به عنوان بازیکنی از کروات، نمیانده یک کشور کوچک در یاد خواهم ماند که بعد از بردن رونالدو و مسی، توپ طلا را بردم. هیچ کس این حق را ندارد که با آنها مقایسه شود. عملکرد بسیار فوق العاده ای داشته اند.”

کرویف:”این که با او مقایسه شدوم افتخار بزرگی برای من است. بازیکن بی نظیری بود. در تاتنهام و تیم ملی به یاد او شماره 14 را می پوشیدم چرا که شماره 10 آماده نبود.”

الگوهایش:” بوبان از نظر شخصیتی و بازی. زمانی که در نیمه نهایی جام جهانی 1998 بازی کرد سیزده ساله بودم. مقابل فرانسه دوباره باختم. بوبان یک الگو برای من بود.یک روز در تاتنهام یک پیغام به من رسید:” اگر دوست داشتی به من زنگ بزن. از طرف بوبان.” صحبت ما بیشتر مسائل روانی بود چرا که او را تحسین می کردم و به خاطر ساده بودنش دوستش داشتم.”

پستش درون زمین:” هافبک هستم اما زیاد جلو بازی نیم کنم. مثل شماره 10 های معمولی نیستم. دوست دارم بازیسازی کنم و رابط دفاع و حمله باشم. ترجیح می دهم که در وسط بازی کنم.پست فعلی ام را دوست دارم. در فوتبال امروز نمی توانی فقط به جلو نگاه کنی. به جز رونالدو و مسی همه باید دفاع کنیم.”

چرا مثل بقیه در اینستاگرام فعال نیستی؟” اینستاگرام دارم اما فقط عکس های فوتبالی و مهم منتشر می کنم. زندگی خیلی عادی دارم و خانواده ام عادی است. صبح بیردا می شوم، به تمرین می روم، بچه هایم را به مدرسه بین المللی در لامورالخا می روم، تقریبا همه روزها به والدبباس می روم و تا زمان زیادی می مانم. به خانه بر می گردم و با بچه هایم سرم را گرم می کنم. با همسرم فیلم می بینم. یک سالن سینمای کوچک در خانه داریم.”

زندگی اش در خانه :” در خانه فیلم می بینیم. رپ گوش می دهیم و موسیقی سنتی کرواسی را هم دوست داریم. به رستوران می رویم. سعی می کنم چیزهایی را بخورم که چاق نشوم. هر از گاهی با همسرم مشروب می خوریم. مشروب های کروات، ایتالیایی، اسپانیایی و فرانسوی داریم.”

چطور از خودت مراقبت می کنی؟ ” گاهی چرت می زنم و سعی می کن مبهترین عملکردم را داشته باشم، خوب آماده می شوم و خوب می خنوابم. همسرم در خانه با فرزندانم حواسشان به من هست.”

یک زندگی عادی:” من یک آدم عادی هستم و همیشه همین گونه بودم. یک شخصیت متواضع دارم. خوشحالم که یک آدم عادی هم توپ طلا را برد.”

تندیس را کجا می گذاری؟” در روزهای اول در اتاق خواب می گذارم. بدین ترتیب می توانم بفهمم هر بار که بیدار می شوم این یک رویا نبوده است. بعد از ان به دنبال جایی زیباتر خواهم بود. جامهای دیگری دارم اما آن را در مکان ویژه ای خواهم گذاشت.”