مرجع خبری رئال مادرید : زیدان شخصیتی که کمتر از یک سال پیش از باشگاه رفت ، نیست. شخصیتی که سه چمپیونزلیگ پیاپی برده بود . او حتی شبیه کسی که 9 هفته پیش روی نیمکت رئال نشست هم نیست. زیدان حالا سرد تر، جدی تر و خشمگین تر شده باشد. او که به نظر می رسید با امید به تیم برگشته حالا تبدیل به شخصیتی اخمو و بدخلق شده است.

زیدان برای یازده هفته پایانی پذیرفت که روی نیمکت رئال بنشیند. او می خواست که پایانی شایسته در تیم داشته باشد اما تیم واکنش نشان نمی داد. بازیکنانش به دور از سطح خود بودند و کسی هم نمی خواست که بهتر شود. زیدان فهمید که مشکل اصلی تیم مربوط به نیمکت و مربیان قبلی نبوده بلکه این تیم خیلی کار دارد و کارش حسابی بیخ پیدا کرده است.

حالا زیدان در رختکن فاصله اش با بازیکنان را با دوره قبلی بیشتر کرده، ساکت تر است و کمتر در مورد برنامه هایش صحبت می کند. شاید استراتژی زیدان برای این بود که بتواند راحت تر و صادقانه تر با بازیکنانش صحبت کند و وقتی می خواهد مازادها را کنار بگذارد راحت تر این کار را انجام بدهد.

سردی زیدان با تصمیماتی همراه شده که نه فقط او بلکه باشگاه در آن تاثیر گذاشته است. به طور مثال وینیسیوس از احتیاط بیش از حد او دلخور است چرا که انتظار داشت بیشتر بازی کند و شانس حضور در کوپا آمه ریکا را از دست ندهد. مدیریت ماجرای مارسلو هم چندان جالب نبوده است. این بازیکن بدون هیچ توضیحی به ترکیب اصلی برگشته است. بازیکن برزیلی به خاطر نمایش های ضعیفش توسط سولاری نیمکت نشین شده بود اما با بازگشت زیدان بدون آن که خوب بازی کند، رگیلون آماده را نیمکت نشین کرد. 

زیدان در کنفرانس های مطبوعاتی مختلفش با شخصیتی متفاوت از قبل ظاهر می شود. خشم او در وایکاس نکته مهمی بود. از سویی دیگر او با خشمی که از بیل داشت اجازه ورودش به زمین در اخرین  بازی فصل با بتیس و وداعش با برنابئو را صادر نکرد.

زیدان در گذشته زندگی نمی کند چرا که دیگر آن مربی سابق نیست. این را باشگاه و بازیکنان می دانند.او سعی می کند که با شرایط آینده خو بگیرد. زیدان در این 9 هفته آدم متفاوتی شده و این را به وضوح می توان حس کرد.