مرجع خبری رئال مادرید : دیروز هرموسو به عنوان بازیکن جدید رئال مادرید معارفه شد. ر همین تابستان مارکوس یورنته محبوب من با اتفاق مشابهی مواجه شده بود. فصل گذشته نوبت آدان و موراتا بود (از چلسی رفت اما رئال هیچ بند ضد اتلتیکو در قراردادش نگذاشته بود). شاید در حقیقت فوتبال این شرایط عادی باشد. فوتبال حرفه ایست و وقتی بازیکن در برنامه های ورزشی یک تیم جایی ندارد باید به جایی برود که بیشتر به او اعتماد دارند. فرقی ندارد چه کسی با او تماس بگیرد. اما رئال مادرید و اتلتیکو با هم رقابت همسایگی را دارند و غیرممکن است که بتوان همین نظر را در موردشان داد. وقتی رئال مادرید زمانی به سراغ همسایه رفت و آگوئرو را خواست (با خود بازیکن توافق شده بود) اتلتیکو درها را بست و گفت که اگر این کار را انجام بدهند، هوادارانشان آنها را نمی بخشند. این نقشه در مورد خرید فالکائو و فورلان و در سالهای اخیر لوکاس هرناندز و خیمنز هم تکرار شده است. اتلتیکویی ها از این رفتار مدیرانشان راضی هستند چرا که می دانند که به قول خودشان حتی آب هم نباید به دشمن داد.

اما در رئال مادرید من، به نظر می رسد که بیش از حد عطوفت و عدالت وجود دارد. مارکوس یورنته خون رئالی دارد. او در الاوس بهترین بازیکن لالیگا از نظر توپربایی بود. حالا می تواند در واندا موفق شود و مطمئنم که می تواند به تیم ملی هم برسد. ماریو هرموسو در تیم ملی بازی کرده و با 7.5 میلیون یورو می توانستیم او را بخریم و با 40 میلیون بفروشیم.در نهایت اجازه دادیم که اسپانیول او را به اتلتیکو بفروشد و فقط12.5 میلیون یورو به دست آوردیم.اتفاق خوشایندی نیست که مقابل حریفی که دو چمپیونزلیگ اخیر را از آنها گرفتیم، این گونه مهربان باشیم و به سراغ هر بازیکنی می ایند، تقدیمشان کنیم. خیلی از رئالی ها به من پیام می دهند و می گویند که از این همه مهربانی نسبت به رقیب خسته شده اند…

توماس رونکرو