مرجع خبری رئال مادرید : توماس رونکرو سردبیر آس در مورد بازی رئال مادرید و یونیونیستاس سالامانکا نوشت.

تحمل فشار
کوپا با این شکل به تیم های کوچک تر فرصت می دهد تا در یک شب امیدبخش لباس ببر به تن کنند (دوستان ایبیزایی هم این را نشان دادند) و به همین علت جذاب تر و بی نظیرتر خواهد بود. اول از همه زیدان این را فهمید که از یک ترکیب جدی استفاده کرد چرا که می دانست در 90 دقیقه هر کسی ممکن است شرایط را عوض کند.او در زمان حضورش در بوردو در لیگ فرانسه چنین تجربه ای داشت چرا که در آن جا همیشه جام حذفی، تک بازی بوده است. زیزو ترکیبی مملو از ملی پوشان و بازیکنان سرحال خود با ره زمین فرستاد. در نهایت براهیم دیاز با استعداد بی نظیرش تکلیف بازی را مشخص کرد اما نباید آرئولا را فراموش کنیم، یک دروازه بان بزرگ مثل برج ایفل که با سه توپگیری شایسته از بهترین های رئال بود. این نشان می دهد که یونیونیستاس چه تیمی بوده است.

خاطراتم
فوتبال در سالامانکا من را یاد خاطرات کودکی ام می نادازد. در دهه هفتاد یادم است که سالامانکا چه تیم بی نظیری بود که دی الساندرو را درون دروازه داشت، رتزا در خط دفاعیشان بازی می کرد، آلوس پرتغالی با دستکش های مشکی همیشگی خود در خط هافبک بازی می کرد و سانچز باریوس در خط حمله. روی نیمکت مرحوم خوزه لوئیز گارسیا تریاد را داشتند. ال هلمانتیکو فوتبال بی نظیری را هر هفته شاهد بود. در آن جا بردهای درخشان آنها مقابل بارسا، اتلتیکو (که ویری چهار گل به روخی بلانکوها زد) را به یاد دارم. به همین خاطر حالا که می بینم در آن جا نفاق و اختلاف ایجاد شده، ناراحت هستم. در آن زمان هر چند که در جدول اسمشان را سالامانکا می گذاشتند اما حمله “یونیون” (به معنی اتحاد آنها را صدا می زدیم. به همین خاطر خوشم آمد که دیدم یونیونیستاس روحیه خالص ان تیم بی نظیر را دارد. بعد از بیش از دو دهه، رئال با اغلب ستارگانش و با تواضع کامل مقابل تیمی از یک شهر دانشگاهی بازی کرد. ترکیب سال 1999 بدین ترتیب بود: کونترراس، پانوچی، هیرو، کمپو، روبرتو کارلوس، ردوندو، سانچیس، سیدور، میاتوویچ، رائول و مورینتس. کار به تساوی کشیده شد. رائول مثل همیشه گل رئال را زد. کورینو برای حریف گل تساوی را زد. توشاک تیم خوبی را به زمین فرستاده بود که اکثرشان قهرمان اروپا شده بودند. نمی دانم توشاک که آن شب جمله معروف “همان یازده لعنتی همیشگی” را به کار برد اگر در رختکنی با حضور هموطنش بیل حضور پیدا می کرد، با او چه می کرد. بازیکن ولزی با خوش شانسی گل اول را زد اما چهره اش بعد از گل شبیه بچگی من در زمانی بود که مادرم قبل از خروج از زمین به زور لباس گرم تنم می کرد. گرت را هر روز کمتر از روز قبل درک می کنم.

براهیم، یک ستاره
همه می گفتند که شایسته فرصت است. جدایی از رئال خطرناک است چرا که نمی توانی تضمین بلیت برگشت را بگیری. او با استعدادش می تواند زیدان را راضی کند. 32 دقیقه جادویی در سالامانکا برایش کافی بود تا بدرخشد. او دو گل زد (اولی را البته گل به خودی بازیکن حریف ثبت کردند)، یک شوت به تیرک زد و سه حرکت انفجاری بی نظیر داشت.در سن 20 سالگی بخش زیادی از فوتبالش پیش رویش است. اگر بماند، شایسته نقش آفرینی بیشتر در کوپا خواهد بود. هنر او مانع از آن شد که رئال بیش از این مقابل تیم پرغرور یونیونیستاس اذیت شود. در نهایت پیروزی منطقی بود. رئال به یک هشتم رسید و چالش های زیادی پیش رویش است. مدتی بود که ندیده بودیم که این تیم در همه جام ها شانس داشته باشد. امسال، سال ماست.