مرجع خبری رئال مادرید : این یک احتمال ساده است و هنوز در دست بررسی است اما یک احتمال در حد دایناسورها. از زمانی که در 14 دسامبر 1947 ورزشگاه برنابئو ساخته شد همیشه رئال در این استادیوم بازی می کرد. برای هواداران و بازیکنان همیشه این ورزشگاه مقدس بود. در این 73 سال فقط شش بار در این مورد استثنا انجام شد. اما دقت کنید، اگر قرار باشد که این خیانت نسبتا بزرگ را به معبد مقدس خود را داشته باشیم، چه بهتر که به استادیومی به نام آلفردو دی استفانو برویم. هنوز روز افتتاح استادیوم را به خاطر دارم که بلاتر در مراسم حضور داشت و از معماری بی نظیر پدرو مونتس رونمایی شد چرا که مجسمه 400 کیلویی برنزی لاسائتا در حال جشن گرفتن گلش در مقابل واشاش بوداپست در جام باشگاه های اروپا رونمایی شد. هر بار که رئال مادرید در خانه بازی می کند بدین ترتیب می توانیم نام اسطوره خود را بشنویم.

از این جنبه خوب است اما از نظر ورزشی کمی مردد هستم. هنوز برای لالیگا تلاش می کنیم و شش بازی خانگی داریم که از آنها 18 امتیاز می خواهیم. دی استفانو بدون تماشاگر قطعا نمی تواند به اندازه برنابئو ترسناک باشد. شاگردان زیدان فقط سالی یک بار در ورزشگاه دی ساتفانو تمرین می کنند و شاید برایشان حس بازیهای خارج از خانه را ایجاد کند. مسائل ورزشی از همه چیز مهمتر است. امیدوارم این تصمیم باعث نشود جام از دست برود…

توماس رونکرو