مرجع خبری رئال مادرید : رئال مادرید در نظر دارد که در صورت از سرگیری فصل بازیهای خانگی خود را به ورزشگاه دی استفانو که ورزشگاه کاستیاست، منتقل کند. دی استفانو بدین ترتیب به هفتمین میزبان رئال مادرید در بازیهای خانگی لالیگایی  تبدیل خواهد شد. رئال مادرید با توجه به بدون تماشاگر بودن بازیها می خواهد از فرصت استفاده کند و به ساخت و ساز در برنابئو سرعت ببخشد.

رئال مادرید در اولین فصلش در لالیگا در فصل 29-1928 بازیهای خانگی را در استادیوم چامارتین انجام می داد. قبل از آن رئال مادرید در استادیوم اوندول و ولودروم سیوداد لینئال بازی کرده بود اما در لالیگا در این استادیوم ها بازی نکرد. چامارتین در ابتدا گنجایش 15 هزار نفر داشت که به 25 هزار نفر رسید. رئال مادرید در لالیگا 163 بازی داشت که 119 برد، 22 تساوی و 22 شکست داشت.

سانتیاگو برنابئو مدیر اسطوره ای رئال در دهه چهل تصمیم گرفت که استادیومی بزرگ تر بسازد  و چامارتین جدید را به جای زمین قبلی تاسیس کرد. در طول دوران ساخت و ساز، رئال مادرید بازیهای خانگی را در “متروپولیتانو” بازی می کرد که در لیگ و جام حذفی در استادیوم اتلتیکو مادرید بازی می کردند. رئال در این زمین هفده بازی در لالیگا انجام داد که حاصلش ده برد، سه تساوی و چهار شکست در فصل های 47-46 و 48-47 بود.

استادیوم چامارتین جدید در روز 14 دسامبر 1947 در دیداری دوستانه مقبل بلننسس افتتاح شد. این ورزشگاه 75 هزار تماشاگر داشت. رئال در این استادیوم 104 بازی در لالیگا داشت که 75 برد، هفده تساوی و دوازده شکست نصیبش شد. در سال 1955 اما گنجایش استادیوم به 120 هزار نفر رسید و نامش به سانتیاگو برنابئو تغییر کرد که بعد از ان  رئال 1147 بازی در این ورزشگاه انجام داد که حاصلش 892 برد ، 163 تساوی و 92 شکست بود.

رئال مادرید البته به دلیل مسائل انضباطی بازیهای خانگی را در دو استادیوم دیگر هم برگزار کرده است : در فصل 83-82 رئال مقابل لاس پالاس در ورزشگاه ریکو پرز در الیکانته بازی کرد و در فصل 94-93 مقابل رایو وایکانو در ویسنته کالدرون به میدان رفت.

مدیران رئال مادرید برای برگزاری بازیهای خانگی ادامه فصل در ورزشگاه دی استفانو از لالیگا اوکی گرفته اند و حالا منتظر اوکی دادن از جانب یوفا هستند. بر اساس قوانین یوفا یک تیم باید همه بازیهای خانگی خود را در یک ورزشگاه انجام بدهد اما در شرایط خاصی که فوتبال از سر گرفته می شود شاید استثنا قائل شوند و اجازه بدهند تا رئال در صورت حذف منچسترسیتی، دو بازی خانگی احتمالی خود را در ورزشگاه دی استفانو انجام بدهد چرا که بازیها بدون  تماشاگر هستند. برگزاری بازیها در والدبباس به این معنی است که بازیکنان رئال مادرید می توانند نزدیک به خوابگاه هایشان باشند و کمترین تردد را برای ورود به زمین داشته باشند.

در ماه های اخیر با توجه به برگزاری بازیهای خانگی در برنابئو، کارایی کارگران برای ساخت و ساز به نصف می رسید چرا که باید در روزهای بازی تجهیزات را جمع آوری می کردند تا تردد به ورزشگاه امکان پذیر باشد. از سویی اگر رئال این فرصت را داشته باشد تا قریب به شش ماه بازی خانگی در برنابئو انجام ندهد می تواند چمن را بردارد و کامیون ها وارد استادیوم شوند. در حال حاضر چنین چیزی امکان پذیر نیست. بازیکنان تیم بزرگسالان رئال مادرید پیش از این سابقه تمرین در ورزشگاه دی استفانو را داشته اند اما در طول فصل این استادیوم برای بازیهای خانگی کاستیا مورد استفاده قرار می گیرد. البته این استادیوم برای برگزاری بازیهای لالیگا باید تجهیزات ویژه تری برای پخش تلویزیونی و اتاق داور ویدیویی اماده کند. رئال در لالیگا باید مقابل ایبار، والنسیا، مایورکا، ختافه، آلاوز و ویارئال در خانه بازی کند.