مرجع خبری رئال مادرید : زمانی که سانتیاگو برنابئو در سال 1977 می خواست اولی اشتیلیکه را بخرد سفری به همراه آنتونیو رویز بازیکن و عضو سابق کادر فنی به آلمان داشت آن هم در حالی که استعدادیابان باشگاه می گفتند که برای دیدن ویمر رفته است (هافبک سرشناس آن زمان فوتبال آلمان) و هیچ کس در اسپانیا اشتیلیکه را نمی شناخت. اما تانک آلمانی توانست با بازی جدی و سرسخت خود در مدت دو دهه برنابئو را شیفته خود کند. در مورد واران، مارسلو، کاسمیرو و وینیسیوس هم اتفاق مشابهی رخ داد. زمانی که رئال به سراغ آنها رفت شاید برخی فکر نمی کردند که به بازیکنان بزرگی تبدیل شوند. زمان اما نشان داد که بازیکنانی با استعداد و با کیفیت هستند و هر چند که قیمتشان خیلی کمتر از سیستم کهکشانی نقل و انتقالات بود اما حالا و در بحران کرونا توانسته اند عصای دست تیم باشند. به همین خاطر سیاست رئال مادرید را درک می کنم.

کاماوینگا جوان است و فقط 17 سال سن دارد و خرید او نیز ریسکی است. تنها بازیکنی که توانست در این سن بدرخشد رائول گونزالس بود. با این وجود این کاماوینگا رنگ و بوی بی نظیری دارد. به نظر می رسد که بازیکن بزرگی باشد همان طور که رود گولیت در فاینورد به عنوان یک بچه درخشید. زمان نشان داد که آنها قابل اعتماد هستند و باید به آنها فرصت داده شود و شاید امباپه فقط در این میان یک استثنا باشد چرا که یک شکار بزرگ است.

توماس رونکرو