مرجع خبری رئال مادرید : رئال مادرید در حال بازسازی برنابئوی جدید است که این استادیوم در سال 2022 آماده می شود. به همین بهانه استادیوم های خانگی رئال مادرید در طول تاریخ و تغییرات آن را مرور می کنیم:
رئال مادرید در 24 می 1924 از استادیوم اودونل در شمال مادرید به استادیوم چامارتین نقل مکان کرد.این تصویر از ورزشگاه توسط نیروی هوایی اسپانیا در سال 1931 گرفته شده است.
رئال مادرید تا سال 1946 در استادیوم چامارتین بازی می کرد.
استادیوم چامارتین به علت کمبود گنجایش تخریب شد تا ورزشگاه سانتیاگو برنابئوی فعلی به جایش ساخته شود. محل دو ورزشگاه را در بالا می بینید.
نمای فعلی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو از بالا.
برای ساخت چامارتین جدید یا همان سانتیاگو برنابئو از آرشیتکت هایی تحت رهبری میگل مونیوز مونساتریو استفاده شد که ورزشگاه های کارانزا و سانچزپیزخوان را هم طراحی کرده بودند. خوزه ماریا کاستل و لوییز المانی سولر نیز طرح را کامل کردند. ماکت طرح چامارتین جدید را مشاهده می کنید.
در روز 27 اکتبر 1944 سانتیاگو برنابئو مدیر اسطوره ای رئال مادرید اولین سنگ چامارتین جدید را قرار داد.
ساخت و ساز ورزشگاه جدید در حالی که هنوز ورزشگاه قدیمی تخریب نشده است.
تکمیل ساخت برنابئوی جدید در سال 1947
افتتاح ورزشگاه برنابئو در دسامبر 1947 که البته هنوز همان طور که واضح است خاک های اضافی جمع آوری نشده اند. اولین بازی با پیروزی سه بر دو مقابل بلننسس به اتمام رسید که در آن زمان ورزشگاه جدید “ورزشگاه تیم فوتبال رئال مادرید” نامگذاری شد که البته اغلب آن را چامارتین جدید می نامیدند.
مردم خودروهایشان را در اطراف استادیوم پارک می کردند و خودشان را برای تماشای بازیها می رساندند.
استادیوم چامارتین جدید گنجایش 70 هزار تماشاگر را داشت.
در سال 1953 استادیوم دوباره بازسازی شد و در سال 1954 گنجایش آن به 125 هزار نفر رسید.
در روز 2 ژانویه 1955 هیات مدیره تصمیم گرفت که ورزشگاه را “سانتیاگو برنابئو” بنامد
در مارس 1957 پروژکتور در ورزشگاه نصب شد تا امکان بازیها در شب نیز ایجاد شوند. رئال برای تست پروژکتورها بازی دوستانه ای با تیم برزیلی رسیف برگزار کرد.
سکوهای جالب ورزشگاه برنابئو در سال 1960
نمایی از سکوهای ورزشگاه برنابئو در دهه 60 میلادی
در سال 1972 اسکوربورد الکترونیکی برای نشان دادن نتایج بازیها در ورزشگاه نصب شد.
برای جام جهانی 1982 نما، سکوها و رختکن ورزشگاه بازسازی شد و شکل جدیدی پیدا کرد.
فیفا اعلام کرد که گنجایش ورزشگاه باید نصب شود و دو سوم آن مسقف باشد و به همین خاطر سایبانی جدید نصب شد.
یک شرکت اسپانیایی و المانی تصمیم گرفت که نمای ورزشگاه را مدرن کند.
ورودی ورزشگاه نیز مدرن تر شد و تغییر کرد.
با دستور فیفا تعداد صندلی ها به 90500 تا رسید که 24550 تا از آنها سایبان داشتند.
سقف جدیدی ساخته شد که برای رئال مادرید 704 میلیون پزو معادل 4.5 میلیون یوروی کنونی هزینه داشت.رئال مادرید از این مبلغ 530 میلیون پزو معادل 3.2 میلیون یورو پرداخت.
در سال 1992 برج های مدور که مرکز خرید بودند در برنابئو نصب شدند. این برج ها به تازگی برای ساخت نمای جدید تخریب شده اند.
در اوایل دهه نود با بازسازی هایی که انجام شد، ظرفیت ورزشگاه به 106 هزار نفر رسید.
چهار برج مدور برای تغییر ظاهر و نما در اطراف ورزشگاه نصب شد.
در سال 1997 یوفا دستور داد که همه سکوها صندلی داشته باشند و بدین ترتیب ظرفیت ورزشگاه نیز کاهش پیدا کرد.
ظرفیت جدید ورزشگاه با صندلی 86 هزار نفر بود.
باشگاه برای تغییرات جدید ارتفاع ورزشگاه را از 22 به 45 متر افزایش داد.
بازسازی جدید پنج میلیارد پزو معادل 30 میلیون یوروی فعلی هزینه داشت.
در سال 2000 ورزشگاه به شکل فعلی در آمد که ظرفیت نیز به 81034 نفر رسید.
نمایی از ورزشگاه فعلی برنابئو
عالی بود
اگه زمان ساخت استادیوم آریا مهر (آزادی) رو در نظر بگیریم آزادی خودمون واسه اون زمان ی شاهکار بود
کاش بشه ظرفیت ورزشگاهو بالا ببرند
زیر 120 هزار اصلا یجوریه…..
در خور رئال نیست….
هالا مادرید…
یه تاریخ تو این ورزشگاه نهفته هستش، اصالت.
تاریخ فوتبال
به این میگن اصالت.
فقط میتونم بگم خانه ی عشق.