مرجع خبری رئال مادرید : دوشنبه آینده یک سال از یک روز خاص برای رئالی ها و وینیسیوس خواهد گذاشت.  وینی آن شب مقابل بارسای مسی در برنابئوی پرهیاهو حضور پیدا کرد. این آخرین باری بود که هواداران رئال توانستند به ورزشگاه بروند. شبی جادویی بود، جشن برقرار بود و یک پیروزی درخشان با گلهای وینیسیوس و ماریانو ثبت شد. هنوز یادم نرفته که جوان با استعداد برزیلی چه کار کرد. پیکه سعی کرد جلوی توپش را بگیرد و به شکل ناخواسته ای کمک کرد تا گل بزند. گلی که باعث شد به وجد بیایم. گل وینی محبوب من با همکاری پیکه ، لحظه ای بهتر از این نمی شد. برنابئو به پا خاست و نام بازیکن برزیلی را  صدا زد. اما در این فصل اوضاع برای وینی متقاوت است و قطعا خودش از این شرایط خوشحال نیست. انگار فوتبال وینی اروپایی شده است و این یک اشتباه است.

وینی عزیز، به من اجازه بده تا از تریبون خودم به عنوان هوادارت که به دنبال بهتر شدنت است، استفاده کنم. می دانم که من به اندازه اولین هوادارت بعد از خانواده ات (فلورنتینو) مهم نیستم اما به  تو حتم می دهم که خیلی دیگر هستند که مثل من از دیدن شرایط تو اذیت می شوند. دوباره همان بازیکن فلامنگو بشو، همیشه به دنبال دریبل و کارهای غیرمنتظره باش. به “گینگا” برگرد، همان فوتبال خیابانی معروف برزیلی با دریبل، عشق و قلبی آزاد. سولاری وقتی در اوج بودی به تو گفت که شهامت داشته باش و به جلو برو “گینگا” سبک فوتبالی بود که باعث شد تا پله در سن 17 سالگی در جام جهانی سوئد موفق شود. همه چیز را فراموش کن و خودت باش. “گینگای” خودت را نجات بده، رفیق!

توماس رونکرو