مرجع خبری رئال مادرید : از زمانی که دو طرف اولین تماس را برای تمدید داشتند، فلورنتینو به شفافیت گفته بود که به هیچ کدام از درخواست های راموس تن نخواهد داد. مشکلات مالی ناشی از کرونا باعث شده بود تا باشگاه تصمیم بگیرد که هیچ ریسکی نکند و اهداف کاپیتان برای او مهم نبود. قرار نبود که چیزی عوض شود و در این موضع می توان به رفتار اقتدارگرایانه بازیکنی پرخیاهو اشاره کرد که بارها با مدیر تیم دچار اختلاف شده است. هفته ها و ماه ها گذشتند و اختلاف میان این دو بیشتر شد. بازیکن به دلایل خاص خود مقاومت می کرد و اطرافیانش هم به او جو می دادند و مدیر هم فکر می کرد که دوران اسطوره به پایان رسیده است و درهای جدایی به رویش باز است.

دشمنی که فرار کند، نمی تواند برای جنگ برگردد. از سویی شرایط طوری پیش رفت که کسی نبود راموس را حس نکرد، به خصوص وقتی که تیم در نبودش عملکرد خوبی داشت و جای خالی اش حس نشد. راموس در دام خودش افتاد در حالی که فلورنتینو پرز دیگر کاری به کارش نداشت. لحظاتی از دوران فوتبال یک بازیکن می رسد که ارزش یک بازیکن خیلی کمتر از چیزی است که خودش فکر می کند. ایجاد یک جنگ برای یک بازیکن 25 ساله با یک بازیکن 35ساله فرق دارد در حالی که حقیقت این است که راموس باید در این زمینه بیشتر از دست اطرافیانش دلخور باشد. راموس اولین پیشنهادی که باشگاه به او داد را رد کرد چون قرارداد دو ساله می خواست و حس می کرد که به خاطر غرور و احترام لایق چنین قراردادی است. فکر می کرد که در شرایطی است که قدرت تصمیم گیری با اوست. او به مرور زمان اشتباهش را فهمید و شاید به همین خاطر عقب کشید اما دیگر دیر شده بود. باشگاه تیم را برای فصل بعد بدون او چیده بود و نمی خواست دیگر لطفی به او داشته باشد. پرز در موضع قدرت قرار داشت و فرصت برای سرجیو از دست رفت.

خسوس گایگو