رئال و بارسا در طول تاریخ 227 بار مقابل هم صف آرایی کرده اند که 91 بار سپیدپوشان مادریدی  پیروز شده اند و 88 بار جدایی طلبان کاتالونیایی به عنوان تیم فاتح از میدان خارج شده اند. رئال مادرید 382 گل در ال کلاسیکوها زده و بارسا 367 بار موفق به گلزنی در بازیهای رو در رو شده است. اما با وجود همه این آمار ها وقتی پای ال کلاسیکو در میان باشد این نام مسی و رونالدوست که به ذهن متبادر می شود، دو بازیکنی که یک بار دیگر ستارگان اصلی حیثیتی ترین بازی اسپانیا خواهند بود.

رقابت رئال و بارسا در سالهای اخیر  به دوئل شخصی کریستیانو رونالدو و لیونل مسی تبدیل شده است. هر چند که سران رئال و بارسا تلاش کردند که با به خدمت گرفتن بازیکنانی مثل نیمار، گرت بیل ، لوئیز سوارز و رودریگز بر داغی ال کلاسیکوها بیافزایند اما همچنان وقتی نام این پیکار به گوش می رسد، همه یاد رونالدو و مسی می افتند.

مسی و رونالدو از رکوردشکنی خسته نمی شوند. این دفعه شماره ده بارسلونا در عرصه گلزنی رکورد شکست و شماره هفت رئال مادرید رکوردی جدید را در زمینه تعداد طرفدار در فیسبوک به جای گذاشت.  تعداد گلهای دوران فوتبال مسی در حالی از عدد 400 گذشت که مهاجم آرژانتینی تا پیش از آغاز هفته نهم لالیگا فقط یک گل تا تبدیل شدن به آقای گل تاریخ مسابقات، آن هم در سن 27 سالگی فاصله دارد. در نقطه مقابل تعداد هواداران رونالدو  در فیسبوک از مرز 100 میلیون نفر گذشت تا  رونالدو محبوبیت خود را به رخ مسی بکشد. در حال حاضر ستاره پرتغالی رئال مادرید با فاصله پنج میلیونی با شکیرا پرطرفدارترین شخصیت مشهور در فیسبوک است و هیچ بعید نیست که  رونالدو به زودی بتواند رکورد خواننده کلمبیایی را بشکند و خود را به عنوان محبوبترین انسان کره زمین مطرح کند.

آمارها و رکوردها

بر اساس آماری که مسئولان فیسبوک منتشر کرده اند، اگر هواداران رونالدو دستشان را به دست هم بدهند می توانند 4 بار کره زمین را دور بزنند  و در صورتی که بخواهند هر کدام روی یک صندلی بنشینند می توانند 1170 بار ورزشگاهی مثل سانتیاگو برنابئو را پر کنند. این آمار می گوید که  78 درصد هواداران رونالدو مرد هستند که اکثر آنها  “خوزه” ، “علی”، “محمد” و “لوئیز” نام دارند. 22 درصد هواداران ستاره پرتغالی را هم بانوان تشکیل می دهند که اغلب آنها نامشان “ماریا” ست. شاید باورنکردنی به نظر برسد اما محبوب ترین پست فیسبوکی رونالدو که عکسی از خود در کنار پسرش است که 3.4 میلیون بار “لایک” خورده است . رکورد دیگر رونالدو این است که یازده تا از پست هایش بیش از دو میلیون بار “لایک” خورده اند.

در نقطه مقابل مسی در سن 27 سالگی به رکورد بی نظیر 400 گل رسیده است. در طول تاریخ فقط دو بازیکن زودتر از لئو به این رکورد رسیده بودند: پله در  سن  23 سالگی به گل شماره 400  خود دست یافت و گردمولر سه سال دیرتر از او به باشگاه 400 تایی ها پیوست. مسی 331 گل خود را با پای تخصصی یعنی پای چپ به ثمر رسانده ، 52 گل او با پای راست بوده ، 15 گل با ضربه سر زده، یک گل با دست به ثبت رسانده و یک گل دیگر هم به صورت اتفاقی به بدنش خورده است. مهاجم آرژانتینی نیمی از گلهایش را در استادیوم نیوکمپ و نیمی را در استادیومهای دیگر به ثمر رسانده است. لئو 42 تا از گلهایش را در پیراهن تیم ملی آرژآنتین به ثبت رسانده است و بقیه گلهایش در لباس آبی و اناری بارسلونا بوده اند.

رقابت ماندگار

رقابت  لئو و کریستیانو را را به جرئت می توان بزرگترین دوئل تاریخ فوتبال دانست. دوئلی به سان رقابت آنتونیو سالیری و آمادئوس موتسارت، برترین آهنگسازان تاریخ که به حدی جنجالی بود که برخی روایت می کنند که سالیری را تا مرز جنون هم کشاند.

در تاریخ فوتبال هرگز نشده بود که دو بازیکن در یک برهه زمانی رقابتی به این داغی داشته باشند. در حالت کلی یا یک بازیکن با اقتدار نسبت به بقیه برتری مطلق داشت (مثل دی استفانو، پلاتینی، په له ، مارادونا و …) یا شمار زیادی بازیکن همسطح با یکدیگر رقابت می کردند اما این که در یک دوره زمانی دو فوق ستاره مثل رونالدو و مسی پدید بیایند و روز به روز فاصله خود را با بقیه بازیکنان هم دوره خود افزایش بدهند ، اتفاقی نادر است. این دو ستاره بعه عنوان دو قطب اول سالهای اخیر فوتبال جهان باعث شده اند که یک ورزش تیمی مثل فوتبال تبدیل به عرصه جنگ دونفره این دو باشد،

عجیب آن که دست تقدیر هم می خواهد نشان بدهد که رونالدو و مسی برای رقابت با یکدیگر زاده شده اند، به شکلی که همان گونه که فاصله سنی رونالدو و مسی 869 روز است، اختلاف سنی جونیور و تیاگو، فرزندان این دو بازیکن هم 869 روز است.

شاید مسی ادعا کند که خود را رقیب رونالدو نمی داند اما حقیقت این است که چه لئو و کریستیانو شبانه روز تمرین می کنند تا در این دوئل بزرگ از رقیب کم نیاورند. رونالدو تلویحا تائید کرده است که رقابت با مسی باعث شده که او تبدیل به بازیکن بهتری شود. بازیکن آرژانتینی هم شاید این حرف را به زبان نیاورد اما تردیدی نیست که ته دلش همین عقیده را دارد.

دو سبک متفاوت

مسی و رونالدو به عنوان برترین بازیکنان حال حاضر فوتبال جهان در سالهای اخیر بارها و بارها با هم مقایسه شده اند. اولی محصول استعداد ناب فوتبال در آمریکای جنوبی است و دومی حاصل ژن سختکوشی و ممارست اروپایی. مسی نان استعداد ذاتی خود را می خورد و رونالدو مزد سالهای نوجوانی را می گیرد که به دور از خانواده در لیسبون زندگی می کرد و به گفته خودش هر شب از غم دلتنگی مادرش می گریست.

لئو و کریستیانو نماینده دو سبک متفاوت هستند. ستاره آرژانتینی نماد نشاط و طراوت فوتبال آمریکای لاتین است. فوتبال او از دل می آید و به دل می نشیند. لئو با همین نشاط گلهایش را می زند و مثل آب خوردن تبدیل به آقای گل تاریخ بازیهای رئال مادرید و بارسلونا موسوم به ال کلاسیکو می شود. ستاره آرژانتینی در بازی برگشت لالیگای فصل گذشته رکورد گلهای دی استفانو در تاریخ رقابت های رئال و بارسا را شکست و در دوئل هایش با رئال مادرید 21 گله شد. دی استفانو با 18 و رائول گونزالس با 15 گل در ال کلاسیکوها در رده ی بعدی حضور دارند.

در نقطه مقابل رونالدو نماد استقامت در مقابل سختی هاست. او کسی است که وقتی جوزپ بلاتر، رئیس فدراسیون جهانی فوتبال رفتارش را در یک همایش مورد تمسخر قرار داد نه تنها از هم فرو  نپاشید بلکه جدی تر از قبل به سمت موفقیت گام برداشت. آمار لایک های فیسبوکی رونالدو که سند محکمی بر محبوبیت اوست، می تواند یک دستاورد ارزشمند برای او به شمار برود چرا که بسیاری از کارشناسان معتقد بودند که دلیل رای نیاوردن وی در جوایزی مثل توپ طلا در سالهای اخیربه گذشته پرحاشیه این ستاره و زمان حضورش در منچستر بر می گردد. به شکلی که برخی از مربیان و کاپیتان های تیم های ملی حتی اگر اعتقاد به برتری فنی وی نسبت به بقیه بازیکنان داشتند، به خاطر خاطراتی که از بی اخلاقی های وی در ذهن داشتند، رای ها را به سود رقبایش به صندوق ها می ریختند اما حالا رونالدو می تواند به شمار لایک های صفحه شخصی خود در فیسبوک بنازد و آن را نشانه ای از محبوبیت و مردمی بودن خود بداند.

داستان از کجا آغاز شد؟

ریشه رقابت مسی و رونالدو به سال 2008 برمی گردد. در آن زمان در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان رونالدو با پیراهن سرخ منچستریونایتد از سد مسی گذشت تا در پایان سال میلادی اولین توپ طلایش را بدست آورد. یک سال بعد لئو انتقام گرفت. این بار نوبت ستاره آرژانتینی بود که کریستیانو را در فینال لیگ قهرمانان در رم شکست بدهد و اولین توپ طلایش را بگیرد، جایزه ای که در سه سال بعدش هم آن را بدست آورد.

رونالدو می خواست حلقه رقابت خود با مسی را  تنگ تر کند و به همین خاطر به لالیگا آمد و پیراهن رئال را به تن کرد تا  برای رقابت با بازیکن آرژانتینی در بازیهای حیثیتی ال کلاسیکو اعلان جنگ کند.رونالدو در سه سال اول حضورش در رئال چاره ای به جز تماشای توپ طلاهایی که یکی پس از دیگری به مسی می رسیدند نداشت. بارسا در دوران اوج لاماسیا با ژاوی، اینیستا و مسی در اروپا آقایی می کرد و رئال مادرید در ابتدا با مربیگری مانوئل پیگرینی و سپس مورینیو در تقلای رقابت با حریف دیرینه بود.

رونالدو زیر سایه تغییر و تحولات رئال گم شده بود و در سویی دیگر مسی  رکورد توپ طلاهای پلاتینی را شکست و تبدیل به اولین بازیکن تاریخ شد که چهار بار به عنوان بهترین بازیکن جهان برگزیده می شود اما مهاجم پرتغالی پا پس نکشید تا این که بالاخره در سال 2013 رونالدو به لطف عملکردی خیره کننده به خصوص در بازی پرتغال – سوئد که یک تنه تیم ملی کشورش را به جام جهانی رساند و دومین توپ طلایش را بدست آورد تا طلسم پنج ساله را بشکند و برگ جدیدی از رقابت پایان ناپذیر رونالدو و مسی رقم بخورد.

توپ طلای سرنوشت ساز

توپ طلای 2014 نقش سرنوشت سازی در ادامه این جدال تاریخی میان دو غول فوتبال جهان خواهد داشت. در صورتی که مسی برای پنجمین بار به عنوان برترین بازیکن جهان برگزیده شود رونالدو را مایوس خواهد کرد چرا که بعید است که ستاره پرتغالی در آستانه 30 سالگی بتواند فاصله قابل توجه تعداد توپ طلاهایش با مسی را جبران کند اما اگر کاپیتان پرتغال به عنوان برترین بازیکن 2014 انتخاب شود، سال آینده به آب و آتش زدن این دو ابرستاره برای پیشی گرفتن از دیگری دیدنی خواهد بود.

فیفا به زودی رای گیری توپ طلا را از مربیان و کاپیتان های تیمهای ملی آغاز می کند. تا این لحظه نمی توان هیچ کدام از میان رونالدو و مسی را به طور محض بازیکن برتر سال 2014 دانست. ستاره پرتغالی با رئال مادرید قهرمان اروپا شد و پس از به ثمر رساندن 17 گل در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا رکورد تاریخ از نظر شمار گل در یک فصل لیگ قهرمانان را به نام خود ثبت کرد. در نقطه مقابل مسی به همراه تیم ملی آرژانتین تا فینال جام جهانی رقت و حتی به عنوان برترین بازیکن مسابقات برگزیده شد.

تا کنون رونالدو در جوایز فردی سال 2014 از مسی پیشی گرفته است. مهاجم رئال مادرید عنوان بازیکن سال اروپا را از آن خود کرد و با به ثمر رساندن 31 گل کفش طلای اروپا را هم بدست آورد. مسی نیز توپ طلای جام جهانی را به ویترین افتخارات خود اضافه کرد.

در سالهای اخیر با توجه به تغییر نحوه رای گیری توپ طلا هرگز جوایز تیمی زمینه ساز جوایز فردی مثل توپ طلا نبوده اند. ژرمن ها معتقدند که امسال یکی از بازیکنان تیم ملی آلمان به عنوان نماینده تیم قهرمان جام جهانی لیاقت کسب توپ طلا را دارد اما واقعیت این است که در سالهای گذشته جوایز تیمی هرگز نقشی در تعیین برنده توپ طلا نداشته اند به شکلی که در سال 2013 رونالدو بدون آن که جامی برده باشد فاتح توپ طلا شد، با این که در شش سال اخیر دست هیچ یک از بازیکنان نسل طلایی تیم ملی اسپانیا توپ طلا را لمس نکرد. در این سالها جوایز فردی تحت الشعاع رونالدو و مسی بوده اند و به نظر نمی رسد که امسال قرار باشد که این روند تغییر پیدا کند.

هیچ کس نمی تواند پایان رقابت رونالدو و مسی را پیش بینی کند اما آن چه که می توان در موردش مطمئن بود این است که در آینده افسانه های زیادی راجع به این دوئل ساخته خواهد شد. آنهایی که از درون استادیوم یا از طریق گیرنده های تلویزیونی و رادیویی این رقابت را دنبال کرده اند بادی به غبغب خواهند انداخت و داستان های شنیدنی خود از این جدال را برای آیندگان روایت خواهند کرد.

منبع : مجله چلچراغ