مرجع خبري رئال مادريد : در سالهای اخیر عادت کرده بودیم که وقتی صدای گزارشگران تلویزیون را می شنویم، رئال را تیمی بدانیم که گویی ارث پدر کل مردم ایران (علی الخصوص گزارشگران وطنی) را خورده است و عادی شده بود که وقتی گزارشگرانی مثل خیابانی، میرزایی ، یوسفی و این اواخر فردوسی پور بازیهای رئال را گزارش می کنند، تا جایی که می توانند از این تیم ، رونالدو ، په په ، راموس و … بد بگویند و طوری القا کنند که گویی آنها “نکبت” ترین بازیکنان روی زمین هستند!

اما به نظر می رسد که شبکه ورزش و گزارشگرانش تا حدودی این حس ما را عوض کرده اند. اولین جرقه مراسم توپ طلای پارسال بود ، مراسمی که یوسفی، میرزایی و … همه گزارشگران آن روی خط تلویزیون آمدند و گفتند که بارسایی هستند اما چون مسی خوب ظاهر نشده، رونالدو را لایق توپ طلا می دانند! در آن مراسم به نظر می رسید که مجریان شبکه ورزش تنها حامیان رونالدو در تلویزیون ملی هستند.

پخش شدن بازیهای رئال در ماه های اخیر در شبکه ورزش را باید یک توفیق اجباری دانست، توفیقی که با صدای گزارشگری مثل “علیرضا دهقانی” همراه بود. گزارشگری جوان که به نظر می رسد علیرغم تجربه کمش حداقل کارش از برخی همتایانش مثل خیابانی و یوسفی خیلی بهتر است. این گزارشگر جوان عادت ندارد که مثل دیگر دوستان، در زمان گزارش مدام از تیمهای دیگر صحبت کند و قربان صدقه آنها برود. او فوتبال را همان چیزی که هست می بیند و دلیلی نمی بیند که رونالدو یا کاسیاس که زیبایی های فوتبال هستند را بکوبد.

در زمان جام جهانی فردوسی پور طوری از کاسیاس صحبت می کرد که گویی یک انگل تازه وارد است که همه بدبختی های تیم ملی اسپانیا از گور او بلند شده است (!) ، سن ایکر خودش پس از چند ماه با کلین شیت های پی در پی خود جواب او را داد و روسیاهی به زغال ماند اما به نظر می رسد که دهقانی گزارشگری را آن طور که باید، بلد است. او کاسیاس را می پسندد چون ذات فوتبال را می پسندد. بر خلاف همتایاشن رونالدو را مغرور نمی داند چرا که اگر فوتبال اسپانیا پرطرفدار تر از چند سال پیش است، کریستیانو یکی از دلایل ان است. همین که یک نفر درک می کند که از تریبون خود نباید برای کری خوانی های هواداری استفاده کند قابل تحسین است ، پس کلاهمان را برای دهقانی بر می داریم و برایش در آینده کاری اش آرزوی توفیق می کنیم.

امید می رود که با تغییر جدید مدیریت صدا و سیما، گزارشگران جوان در شبکه سه نیز جای گزارشگران پر اشتباه که از تکرار اشتباهات خود عبرت نمی گیرند را بگیرند و بسیاری از فوتبالدوستانی که از لج گزارشگران جانبدار مثل خیابانی به پای ماهواره ها کشیده شده اند هم به تلویزیون ملی بازگردند.