کمتر از 48ساعت به معرفی بهترین بازیکن سال 2014 باقی مانده اس و کمتر کسی است که تردید داشته

باشد که این عنوان به کسی غیر از سی آر سون ما،تعلق گیرد.
صحبت از افتخارات،عناوین،القاب و رکوردهایی که او تا به حال کسب نموده و جابه جا کره است،تکرار مکررات

است ولی افسوس که به شدت نیازمند حافظه ای قوی است!وگرنه زودتر از آنچه که فکرش را بتوان کرد

فراموش می شود.از ذهن تاریخ که هرگز،از ذهن مای مثلا هوادار!
“کریستیانو رونالدو”،اولش برای من یک “لعنتی” بود!یک لعنتی که تیم دومم(کسانی که موضع گرفتند بخوانند:

تیم مورد علاقه ام در لیگ برتر انگلیس) را در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2009-2008 با آن ضربه

ایستگاهی فانتاستیک حذف کرد.هرچقدر سعی کردم نتواسنتم فارسی را پاس بدارم و از معادل فارسی

بهتری برای نشان دادن عمق قضیه استفاده کنم.آن زمان باخودم فکر میکردم که چه می شد این بازیکن

در رئال بازی می کرد؟!و جالب این بودکه با گلزنی مسی با ضربه سر در فینال همان سال مقابل

منچستر ،بیشتر تشدید پیدا میکرد.رویا به تحقق پیوست و او سپید شد.حالا اینجا بود،در مادرید و تبدیل

شد به گرانترین نقل و انتقال تاریخ فوتبال و همه جا صحبت از این بود که آیالیاقتش را دارد یا نه؟
پیراهن شماره 7 رائول را اندکی بعد تصاحب کرد و ما درگیر این بودیم که آیا لیاقتش را دارد یا نه؟
الکلاسیکوها فرا رسیدند و او و رقیب دیرینه اش را در یک ترازو سنجیدیم و از خود پرسیدیم: آیا براستی

او مرد بازی های بزرگ است ؟بعد بی درنگ حکم را صادر کردیم و یک “خسته نباشید “جانانه را نثارش

کردیم و به نشانه اعتراض آواتارهایمان را رائولی کردیم.شاید یادمان رفته بود که داشتیم او که از لیگ

کاملا متفاوت آمده بود را با کسی که سالیان سال در تیم یکدست و هماهنگ بارسابازی می کرد،

مقایسه می کردیم!شاید خاصیت ما رئالی هاست که همیشه بهترین ها را به بهترین شکل می خواهیم

و لاغیر.او نیز در برنابئو هو شد ولی نسبت به آن بی اعتنا بود،درست مانند زمانی که در کودکی به خاطر

لهجه مادیراییش توسط بچه هامورد تمسخر قرار گرفت و فقط تلاش کرد.تلاش،تلاش،تلاش.
نکته تلخ و دردناک قضیه اینجاست که حتی وقتی اینقدر تلاش کرد تا نظر همگان را جلب کند که بهترین

است(فصل14-2013)بازهم مظلوم واقع می شود.خیلی خوب می شد اگر سیستم مغزی افرادی که

خصوصیات اخلاقی او را نشانه می روند را می فهمیدم.کسانی که رقیب وی،لیونل مسی را

مصداق بارز اخلاق محوری می دانند.قطعا آنها از بند قرارداد رونالدو که خلاف قراردادهای اروپایی ،

اهدا خون به بیماران است،آگاه نیستند.کمک به سیل زدگان،کودکان سرطلانی،مبارزه با نژاد-

پرستی،معیارهای کافی و وافی برای”پسرخوب” بودن ،نمی دانند!
سی آر سون دوست داشتنی،بهتر بگویم:سلطان،ماشین گلزنی،کماندو،هتریکیانو،تو برای تک تک این

القاب و عناوین جنگیدی و غیرت به خرج دادی.ما را ببخش به خاطر قضاوت های زود هنگاممان،به خاطر

چیزی که لیاقتش را داشتی وحتی لحظه ای به آن تردید کردیم.رفتاربدی که با تو می شود چیزی جز حسادت

بدخواهان و تنگ نظران نیست.

بی شک آنگونه که رئیس گفت: تو وارث شایسته دون آلفردو در رئال هستی و برایت هیچ محدودیت و غیر

ممکنی وجودنخواهد داشت.
شاید حافظه تاریخیمان دوباره ضعیف شود ولی برای همیشه قلبمان روی تکرار است و همیشه تورو دوست

خواهدداشت.
موقع دریافت جایزه ات کمی هم به ما رحم کن،اشک هایمان از چند روز قبل آماده سرازیری شده اند.

سومین توپ طلا مبارک بهترین بهترین ها

سمیرا رستمی