سانتياگو برنابئو يسته ( 8 ژوئن 1895 – 2 ژوئن 1978) يكي از مهمترين اشخاص رئال مادريد در طول تاريخ است كه رئال مادريد را از تيم دوم مادريد به پرافتخار ترين تيم اسپانيا و اروپا رساند . استاديو فعلي هم به نام اين قهرمان است .

جواني
او متولد آلمانسا (آلباسته) بود اما خانواده ي برنابئو به مادريد مهاجرت كردند در حالي كه سانتياگوي جوان سني نداشت و در سال 1909 در 14 سالگي به رئال مادريد پيوست .
در 1912 وقتي كه باشگاه به آدرس جديدش در خيابان او دانل نقل مكان كرد برنابئو يكي از  داوطلبان پرداخت پول بايت زمين و رنگ فنس ها بود . او از 17 سالگي به تركيب اصلي راه يافت و ركورد 1200 گل را از خود به جا گذاشت و تا بازنشستگي اش در سال 1927 بارها بازوبند كاپيتاني را به بازو بست . او تا سال 1935 نیز با تیم همکاری کرد . ایتدا به عنوان مدیر فنی سپس کمک مربی و در نهایت مربی. در سال 1936 با شروع جنگهای چریکی اسپانیا او از فوتبال دست کشید . در طی جنگ او به عنوان یک سرباز فاشیست زیر نظر جنرال مونیز گراندز به مقابله با جنرال فرانکوی آزادی خواه پرداخت .
برنابئو شروع به کاشتن باشگاه از نو کرد . او از هر جهت باشگاه را دوباره ساخت . به طوری که این تیم از یک تیم معمولی به یک وضعیت حوفه ای در آینده تبدیل شد . او شروع به استخدام مردمی که عاشق حقیقی رئال بودند همچون ریموندو ساپورتا کرد .
او سپس شروع به تاسیس استادیومی کرد که امروزه به نامش است و بزرگترین استادیوم اروپاست . کار او در آن زمان ” تاسیس استادیوم بزرگ برای یک باشگاه کوچک ” نامیده شد . طرح این زمین بسیار حرفه ای بود که در طی این سالها هیچ گزندی به آن نرسیده است . او استراتژی بعدی خود که به خدمت گرفتن بازیکنان بزرگ جهان بود را نیز آغاز کرد که بزرگترین آنها آلفردو دی استفانو بود . در طی ریاست برنابئو بسیاری از اسطوره ها همچون مولونی ، مونیز ، دی استفانو ، گنتو ، ریال ، سانتاماریا ، کوپا ، پوشکاش ، آمانسیو ، پیری ، نتزر ، سانتیانا ، خوانیتو و کاماچو و بسیاری از افراد دیگر آمدند و رفتند .

میراث او برای اروپا
در سال 1955 ، گابریل هانوت خبرنگار روزنامه ی اکیپ پیشنهاد برگزاری کوپا لاتین ( یک تورنمنت که باشگاه های فرانسه ، اسپانیا ، پرتغال و ایتالیا در آن رقابت می کردند) را مطرح کرد . برنابئو به همراه گوستاو سه بس و بدریگنان او را در هتل سفیر پاریس ملاقات کرد و چیزی که امروز لیگ قهرمانان نامیده می شود را تاسیس کرد .

پیش از ترک برنابئو 35 سال مدیر رئال مادرید بود و موفق به برد یک جام بین قاره ای و 6 جام اروپایی و 16 لالیگا و 6 جام اسپانیایی شد . او در سال 1978 وفات یافت در حالی که در حال مشاهدی ی جام جهانی در آرژانتین بود .

فیفا به افتخار او سه روز از این تورنمنت را با اندوه سپری کرد .

در 2002 او به عنوان الگوی فیقا شناخته شد .