وقتی دقیقا یک سال بعد از کسب مهمترین جام باشگاهی جهان توسط رئیستون از کار برکنار میشید، نشون میده با یه آدم ابله طرفید که از قضا حافظه ی خوبی هم نداره! معرفی میکنم اون آدم ابله فلورنتینو پرز رئیس کم حافظه ی رئاله! آنجلوتی جامی رو برای رئال به دست آورد که پرز 12 سال براش صبر کرده بود! میلیون ها یورو پول خرج کرده بود تا اون رو کسب کنه. اولین فصل حضور آنجلوتی روی نیمکت رئال مصادف شد با یکی از پر افتخارترین فصلهای رئال. کارلتو نه تنها جام مورد علاقه ی پرز، بلکه سه جام دیگه هم به دست آورد یعنی خیلی بیشتر از اون چیزی که هوادارا و پرز انتظارشو داشتن! اما این فصل شرایط جور دیگه ای رقم خورد و بنا به دلایل مختلف دست کارلتو از جام کوتاه موند. دلایلی که فلورنتیو پرز هم در به وجود اومدن اونا به اندازه ی کافی مقصر بود. مثل سفر بی دلیل و احمقانه ی تیم به دبی در تعطیلات ژانویه که روحیه و آمادگی بدنی تیم رو نابود کرد. یا بد بسته شدن تیم به طوریکه وقتی مصدومیت ها گریبانگیر تیم شد، گزینه ی مناسبی روی نیمکت نبود که جای بازیکنان مصدوم رو پر کنه. با مصدومیت مودریچ و جیمز رودریگز مربی مجبور بود به بازیکن کم کیفیتی مثل ایارامندی اعتماد کنه! بنزما هم که خیالش راحت بود رقیبی نداره، در اکثر بازیها تو زمین چرت میزد چون چیچاریتو مشخص بود بازیکن ثابت نخواهد شد. به هر حال پرز با غروری که جام های کارلتو براش به ارمغان آورده بودن، این مربی رو اخراج کرد! مربی ای که آبروی پرز رو خرید! کسی که از حمایت بازیکنان و هواداران برخوردار بود و پرز با برکنار کردنش نشون داد که به یه دیکتاتوره تمام عیار تبدیل شده!
فلورنتینو پرز رئیس رئال اشتباهی رو کرد که رؤسای خیلی از باشگاه ها نمیکنن. یعنی اخراج کردن مربی برنده ی لیگ قهرمانان حتی بعد از یک فصل کم فروغ. تاریخ همیشه نشون داده تیم های بزرگ همیشه یه دوران اوج داشتن که توی اون دوره تونستن چندبار به فینال لیگ قهرمانان برن و حتی قهرمان بشن. مثلا میلان آنجلوتی. کارلو در فصل 2002-2003 میلان رو قهرمان لیگ قهرمانان و سوپرکاپ اروپا کرد. در ایتالیا هم این تیم تو لیگ سوم و تو جام حذفی قهرمان شد. (تقریبا شبیه فصل اولش تو رئال، با این تفاوت که میلان در جام بین قاره ای دوم شد). در فصل بعد (2003-2004) کارلتو میلان رو قهرمان لیگ و سوپر کاپ ایتالیا کرد. در فصل 2004-2005 شرایط بد پیش رفت شد و میلانی ها با رهبری آنجلوتی هیچ جامی کسب نکردند و در فینال لیگ قهرمانان به شکل تحقیرآمیزی از لیورپول شکست خوردند. فصل بعد (2005-2006) بدترین فصل آنجلوتی در میلان بود. در این فصل میلان باز هم هیچ جامی کسب نکرد. اونا در لیگ دوم، در جام حذفی و لیگ قهرمانان به ترتیب در مراحل یک چهارم و نیمه نهایی حذف شدند. (دقیقا مشابه این فصل رئال). حالا اگر برلوسکونی در اون زمان حماقت الآن پرز رو انجام میداد شاید میلان هرگز هفتمین لیگ قهرمانان رو نمی برد. مدیران میلان اون سال به آنجلوتی اعتماد کردند و اونهم در فصل 2006-2007 جواب اعتمادشون رو با بردن لیگ قهرمانان و سوپرکاپ اروپا و جام باشگاه های جهان داد. همین افتخارات باعث شدند میلان به پرافتخارترین تیم اروپایی تبدیل بشه.
لیورپول در دهه ی هفتاد و هشتاد هم شرایط مشابهی داشت. در فصل 74-75 مربی لیورپول باب پیسلی بود. اون تو فصل اول حضورش در لیورپول اصلا حوب کار نکرد و هیچ جامی به دست نیاورد. اما رئیس لیورپول بهش اعتماد کرد و پیسلی هم طلایی ترین دوران لیورپول رو رقم زد: 6 قهرمانی در لیگ، 3 قهرمانی در لیگ قهرمانان، 3 قهرمانی در جام اتحادیه، 6 قهرمانی در چریتی شیلد (مشابه سوپرکاپ لیگ های اروپایی)، یک قهرمانی در جام یوفا و یک قهرمانی در سوپرکاپ اروپا. و ساختن تیمی که سال 84 میلادی باز هم قهرمان اروپا شد هرچند اون فصل دیگه پیسلی سرمربی لیورپول نبود.
همین موضوع رو شاید بشه در سطح کوچکتری به بارسای گواردیولا هم تعمیم داد. گواردیولا در فصل اول حضورش روی نیمکت بارسا 6 جام کسب کرد. اما در فصل بعد فقط لیگ رو به دست آورد. شاید اگر مدیران بارسا به کم طاقتی پرز بودن میتونستن همون سال به بهونه های مسخره پپ رو اخراج کنن اما بهش اعتماد کردن و اون سال بعد باز هم قهرمان اروپا شد.
همه ی این مثال ها رو گفتم که بگم اگر آنجلوتی تو رئال حفظ میشد بدون شک در طول 2 یا 3 فصل آینده حداقل یک قهرمانی دیگه تو اروپا میآورد. چون تیمهایی که قهرمان اروپا میشن اکثرا فصل بعد نمیتونن قهرمان بشن ولی با برطرف کردن نقاط ضعفشون فصل بعد با قدرت بیشتر میان و قهرمان اروپا میشن. بازیکنان رئال هم کاملا پتانسیل قهرمانی دوباره در اروپا رو دارند. به هر حال امیدوارم بلایی که بعد از دلبوسکه به سر رئال اومد دوباره تکرار نشه هرچند که شرایط به شکل نگران کننده ای مشابه اون دوران هستن. سال 2002-2003 با وجود اینکه رئال در لیگ اسپانیا قهرمان و در اروپا در نیمه نهایی حذف شد، دلبوسکه توسط پرز اخراج شد. دلبوسکه ای که در مدت سه فصل و نیم برای رئال 2 لالیگا، 2 لیگ قهرمانان، یک سوپرکاپ اروپا، یک جام بین قاره ای و یک سوپرکاپ اسپانیا آورده بود. بعد از اخراج دلبوسکه با وجود تعویض 5 سرمربی، رئال با وجود بازیکن هایی مثل رونالدو، زیدان، رائول، کارلوس، کاسیاس، فیگو، بکهام و دیگران، سه فصل کامل حتی یک جام هم نیاورد.
معمولا کلید موفقیت در یک تشکیلات وجود ثبات در اون مجموعه هست و تیم های فوتبال هم از این قاعده مستثنی نیستن.

امیدوارم آنجلوتی، مربی دوست داشتنی و محبوب رئال که با بودنش رئال زیبا بازی میکرد هرجا که میره موفق باشه. مربی ای که آرزوی 12 ساله ی طرفدارای رئال رو برآورده کرد

 

 

نویسنده: رضا کرمی فرد