مرجع خبری رئال مادرید : نگاهی به مربیانی که با پرز کار کرده اند باعث می شود که دیدگاهش را ترک کنیم. او از نزدیکان این خانواده (دل بوسکه ، کاماچجو و گارسیا رمون)، غریبه تر ها ( لوپز کارو) و ناشناخته های بی فروغ ( کی روش) و کم فروغ (لوکزمبورگو) استفاده کرد و پس از آن نوبت به نواهای پلگرینی، واکنش های خشن مورینیو و آرامش آنچلوتی بود ، کسی که سه بار قهرمان راوپا شد. پرز در تابستان و زمستان و حتی گاهی پائیز بازیکن می خورد. او حتی نزدیک ترین هایش را هم کنار می گذارد ( به خصوص والدانو). هم برنده ها ( به خصوص دل بوسکه) و هم بازنده ها (خیلی های دیگر) را برکنار می کند. تیمش هم ضد حمله می زند هم حمله می کند. مادریدیسموها شاهد همه سبکی بودند اما پرز به هیچ کدام رضایت نمی دهد.

حالا نوبت بنیتز است. کسی که به عنوان یک مربی تاکتیکی شناخته می شود مثل همه کسانی که بازیکنان بزرگی نبودند. مسلما بنیتز نمی خواهد چنین فرصتی را از دست بدهد اما مسلما می شد که در زمان بهتری به رئال بیاید چرا که تیم و هواداران به آنچلوتی احترام زیادی می گذاشتند و در زمان شکست همه به یاد او خواهند افت. نظرسنجی ها هم به سود بنیتز نبود. اگر بنیتز ناکام بماند پرز نمی داند که به کجا باید پناه ببرد.

لوئیز نیتو