هوگو سانچز، بازیکن مکزیکی متولد 1985 بی تردید یکی از بهترین بازیکنان دهه 80 به شمار می رود. پدر هوگو یعنی هکتور سانچز در باشگاه های آستوریاس و آتلانته توپ می زد. هوگو از سن 14 سالگی فوتبال را شروع کرد و خیلی سریع جذب تیم ملی مکزیک شد.

در سال 1976 هوگو سانچز به تیم جوانان یونیورسیداد ناسیونال در مکزیک ملحق شد و پنج سال در آن جا ماند. وی در المپیک مونترال 1976 نیز حضور داشت . در آن المپیک خواهرش به عنوان ژیمناست در مسابقات حضور یافته بود.

هوگو در سال 1977 اولین بازی خود را برای تیم ملی مکزیک انجام داد و جام ملت های منطقه کونکاکاف را برد. در فصل 77-1976 با باشگاه UNAM برای اولین بار در تاریخ باشگا هقهرمانی لگی مکزیک شد. دو سال بعد آقای گل مسابقات با 26 گل شد. در تابستان 1979 در باشگاه سن دیگو سوکرز در آمریکا بازی کرد اما خیلی زود به لیگ مکزیک برگشت و در سال 1980 دوباره قهرمان لیگ مکزیک ، جام باشگاه های منطقه کونکاکاف و سوپرجام قاره آمریکا شد.

پس از پنج فصل و 99 گل در UNAM ، هوگو راهی اسپانیا شد و در ابتدا در اتلتیکومادرید بازی کرد و در فصل 85-84 با این تیم کوپا دل ری را برد و در لیگ هم با زدن 19 گل پی چی چی را کسب کرد و با اتلتیکو به رده دومی نایل شد.

این بازیکن در همان تابستان به رئال مادرید پیوست تا بهترین سالهای دوران فوتبالش را در این تیم کسب کند و پنج قهرمانی پیاپی لالیگا (بین 1986 تا 1990) ، جام یوفا (1986) ، کوپا دل ری (1989) دو سوپرجام اسپانیا (1988 و 1990) را در این تیم کسب کند. هوگو در رئال چهار بار آقای گل لیگ اسپانیا شد : 1986 با 22 ، 1987 با 34 ، 1989 با 29 و 1989 با 38 گل.

در سال 1992 وگو از رئال شروع شد و در باشگاه های آمه ریکای مکزیک ، رایو وایکانو ، آتلانته کزیک ، لینز اتریش ، دالاس بوم آمریکا و اتلتیکو سلایا توپ زد.

هوگو از سال 2000 مربیگری را در باشگاه UNAM آغاز کرد و پس از آن در باشگاه هایی مثل لئون و المریا مربیگری کرد.

هوگو سانچز به عنوان یک مهاجم چابک ، سریع و توانمند شناخته می شد که در زدن ضربه آخر به خصوص با پای چپ یا ضربات آکروباتیک مهارت بالایی داشت. خوشحالی های گلش نیز معمولا جنجالی بودند و پیوستنش از اتلتیکو به رئال با واکنش های به شدت منفی از سوی هواداران تیم سرخ و سفیدپوش مواجه شد.