کاسیاس، اسطوره ای قابل احترام

رئال مادرید با یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ باشگاه خداحافظی کرد، یک خداحافظی پر از احساسات. و این پایانی غم انگیز اما ضروری برای یک نمایش نامه ناخواسته و پیچیده بود.

ایکر کاسیاس، دروازه بانی با سابقه طولانی و افتخارات بسیار زیاد، بر خلاف میلش به رابطه 25 ساله خود با باشگاه دوران کودکی خود پایان داد و حالا به سمت پورتو حرکت خواهد کرد. بعد از شایعاتی که در مورد پیوستن او به آرسنال و تاتنهام شنیده شد، این بار دیگر خبری از شایعه نیست و جدایی او صحت دارد.

جدایی او در تابستانی رخ خواهد داد که پیش تر اشک هایی در بارسلونا برای جدایی ژاوی و رفتنش به قطر و در لیورپول برای استیون جرارد در پی انتقالش به لس آنجلس گلکسی ریخته شد.  روی کاغذ، کاسیاس نیز باید وداع مشابهی با برنابئو داشته باشد که در این صورت اشک های فراوانی برای او نیز ریخته خواهد شد، اما حقیقت این است که مشابه آنچه در نیوکمپ و آنفیلد اتفاق افتاد در این جا محقق نخواهد شد.

این سنگربان که در موستولس، شهری در جنوب غربی مادرید، به دنیا آمده به عنوان بازیکن به همه افتخارات ممکن دست یافته است. او با رئال مادرید سه بار چمپیونزلیگ را فتح کرده، پنج بار فاتح لالیگا شده و دوبار کوپا دل ری را بالای سر برده است. چهار بار قهرمان سوپرکاپ اسپانیا و دو بار قهرمان سوپرکاپ اروپا شده و یک بار جام باشگاه های جهان و یک بار نیز جام بین قاره ای را فتح کرده است. در عرصه ملی، موفق به فتح جام جهانی شده و دو بار نیز قهرمان جام ملت های اروپا شده است. او بیش تر این افتخارات را زمانی به دست آورده که کاپیتان تیمش بوده است.

بالاتر از همه این افتخارات، او رکوردار تعداد بازی ملی در اسپانیاست، رکورد ژاوی در بیش ترین تعداد بازی در چمپیونزلیگ را خواهد شکست و سومین بازیکنی است که به عنوان کاپیتان سه گانه ارزشمند چمپیونزلیگ، جام ملت های اروپا و جام جهانی را به دست آورده است. دو بازیکن دیگر؟ دیدیه دشام با یوونتوس و فرانسه و فرانتس بکن باوئر با بایرن مونیخ و آلمان غربی.

با این کابینت افتخارات و 725 بازی برای رئال مادرید نام او در کتاب های تاریخ به عنوان یکی از بزرگ ترین بازیکنان فوتبال که بازی زیبایی را ارائه می داد ثبت خواهد شد. اما خداحافظی او در مادرید، با باشگاهی که افتخارات زیادی را همراه با آن به دست آورده آن گونه که باید زیبا نخواهد بود. اکثر هواداران با او خداحافظی عاشقانه و غم انگیزی خواهند داشت، اما افرادی هم هستند که از رفتن او خوشحالند. گزارش ها حاکی از آن است که به او توصیه شد تا مراسم وداعی با برنابئو نداشته باشد و این موضوع روشن کننده خیلی از اتفاقات است.

پایان کار نباید این گونه میشد. کاسیاس یک مادریدیستاست، مردی که حتی اگر افتخار پوشیدن لباس معروف رئال مادرید را پیدا نمی کرد، (برای تشویق تیمش) به سکوهای برنابئو می آمد. بازیکنی که از رده پایه در باشگاه کار خود را آغاز کرد و موفق به راه یابی به تیم اصلی شد. بازیکنی که باید به عنوان اسطوره باشگاه شناخته شود حتی اگر نتوانسته باشد موقعیت خود در باشگاه را حفظ کند.

او کار خود با رده  پایه را 25 سال پیش شروع کرد و برای اولین بار در 27 نوامبر 1997 در روزنبورگ و در سن 16 سالگی به ترکیب اصلی راه یافت. یک سال قبل از این که هم تیمی سابق او مارتین اودگارد به دنیا بیاید! وقتی که در سال 2000 به کمک رئال مادرید آمد تا آن ها با پیروزی برابر والنسیا به هشتمین جام اروپایی خود دست یابند، 19 سال و 4 روز داشت و به جوان ترین دروازه بان فینال های چمپیونزلیگ تبدیل شد. از آن زمان بازی حرفه ای او شروع شد و رفته رفته اوج گرفت و جام های زیادی را به همراه آورد. اگر رئال مادرید را مترادف با واژه چمپیونزلیگ بدانیم، کاسیاس نیز با سه بار فتح چمپیونزلیگ هم معنی این دو است.

کاسیاس که خیلی سریع جای خود را در رئال مادرید تثبیت و گنجینه ای از جام ها را در کارنامه خود ثبت کرد، دیگر پسر طلایی مادرید به شمار نمی رود. افراد کمی هستند که از سوت های ننگین برنابئو در امان می مانند. زین الدین زیدان و رائول از جمله بزرگانی بودند که حمایت هواداران پرتوقع رئال مادرید را با خود داشتند، اما در مورد کاسیاس قضیه متفاوت بود.در طول چند سال گذشته سوت های برنابئو برای کاسیاس بی وقفه بود در حالی که در این مدت کاسیاس همه توان خود را برای تیم گذاشت و جام هایی را هم با رئال فتح کرد.

کاسیاس که تا دو سال پیش کاملا بی رقیب بود، سایه ای از گذشته خود و درخشش هایش را می گذارد و می رود. سوت های برنابئو علیه کاسیاس بعضا کرکننده بود و افرادی که او را موش جاسوس می خواندند فقط هواداران تیم های مقابل نبودند بلکه بعضی از هواداران رئال مادرید نیز او را این گونه صدا می زدند. این مسئله به اواخر سال 2012 زمانی که بین کاسیاس و مورینیو اختلافات شدیدی وجود داشت برمی گردد. زمانی که در ماه دسامبر توسط مورینیو به دلایل “کاملا تکنیکی” در یک بازی در مالاگا از ترکیب تیم کنار گذاشته شد و رئال بازی را 3-2 واگذار کرد، مطبوعات اسپانیا دچار جنون شدند و از ستاره هم وطن خود حمایت کردند. در بازی بعدی، یک کارت قرمز شوم برای جانشین کاسیاس، آنتونیو آدان باعث شد که کاسیاس به ترکیب تیم بازگردد اما مصدومیت دست او باعث شد تا رئال مادرید دیه گو لوپز را به عنوان دروازه بان اصلی تیم به خدمت بگیرد.

کاسیاس در مدتی که نیمکت نشین بود چهره ای شجاع و جنتلمن را از خود نشان داد اما شایعاتی به وجود آمد که او اخبار خوزه مورینیو را به مطبوعات لو می دهد. گزارش ها حاکی از آن بود که او و سرخیو راموس از فلورنتینو پرز جدایی مورینیو را درخواست کرده اند و اگر این اتفاق صورت نپذیرد تیم را ترک می کنند. از قضا در تابستان امسال، خبرهایی مبنی بر جدایی هر دوی آن ها از رئال مادرید شنیده شد اما در آن زمان این خبرها باعث شد جنگی بین طرفداران مورینیو و کاسیاس به راه بیفتد.

مورینیو پایان خوشی در رئال نداشت اما پس از او باز هم اوضاع برای کاسیاس خوب پیش نرفت و پس از آمدن آنچلوتی کاسیاس فقط در بازی های جام حذفی و چمپیونزلیگ در دروازه قرار می گرفت. اشتباه او در فینال چمپیونزلیگ به دلیل فتح لادسیما توسط رئال مادرید نادیده گرفته شد اما  عملکرد بسیار ضعیف او در جام جهانی چند هفته بعد از فینال چمپیونزلیگ کاملا به چشم آمد.

در کمال تعجب او پس از جام جهانی به ترکیب اصلی تیم بازگشت و با وجود آن که فصل را خوب شروع کرد اشتباهات وعملکردهای نه چندان استاندارد او در ادامه رقابت ها باعث شد تا سوت ها دوباره چهره زشت خود را نشان دهند. راهی برای رهایی از سوت ها وجود نداشت، حمایت کمی از کاسیاس می شد و آن سوت ها نه تنها بر عملکرد کاسیاس تاثیرمنفی می گذاشت بلکه بر عملکرد دیگر بازیکنان نیز تاثیرگذار بود و این یک چرخه ناپسند بود.

قوت گرفتن خبر جدایی او و رفتنش به سمت استادیو دو دراگائو فوران احساسات طرفداران رئال مادرید را به همراه داشت. برای اکثر هواداران رئال مادرید غم انگیزاست که ببینند مردی که نماد تیم است رئال را به مقصد تیم جدیدی ترک می کند اما بعضی خواهند گفت هر چند که ترک کاسیاس دیر اتفاق افتاد ولی بهتر از این است که هرگز اتفاق نیفتد. شاید نفرتی که برخی هواداران در طول دو سال گذشته نسبت به او نشان دادند با جدایی اش مقداری فروکش کند و در آینده از بازگشت او به برنابئو به عنوان یک اسطوره استقبال شود. زمان التیام بخش است و امید است که این زخم ها، هرچند کوچک هستند، التیام یابند.

مرد 34 ساله بعد از سپری کردن دو سوم از عمرش در باشگاهی که به آن عشق می ورزد، رئال مادرید را ترک خواهد کرد. اما شاید جدایی او یک سال دیر اتفاق افتاد. ناکامی هایی که او در این فصل برای خود اندوخت در تضاد با دستاوردهای او در فصل گذشته است. موفقیت او در کسب سومین چمپیونزلیگش اشتباهی را که در قبال گل دیه گو گودین انجام داد پوشاند. اما آن اشتباه باید یک علامت هشدار برای او می بود.

ژاوی پس از کسب سه گانه تاریخی باشگاهش را ترک کرد. پیتر اشمایکل، کسی که کاسیاس ازاو به عنوان یک دروازه بان موفق یاد کرد آخرین بازی اش برای منچستر یونایتد را در همان پیروزی معروف برابر بایرن مونیخ در سال 1999 انجام داد. اگر ملی پوش اسپانیایی فصل پیش باشگاه را ترک می کرد شاید اوضاع برای او به گونه ای دیگر می بود.

شخصیت او به غلط توسط بخشی از هواداران مادریدی شکسته شد اما این بدین معنی نیست که اکنون زمان مناسب ترک باشگاه نمی باشد. کاسیاس شخصا به یک باشگاه جدید نیاز دارد. هم چنین او نیاز دارد به باشگاهی دیگر برود تا بدین وسیله به رئال مادرید برای ادامه راه کمک کند. اوضاع ناخوشایندی که او را در بر گرفته بود در داخل و خارج زمین شرایط بدی را به وجود آورد و پاک کردن همه آثار آن اوضاع ناخوشایند به پیشرفت و موفقیت رئال مادرید کمک خواهد کرد. بهتر است که رئال مادرید هر چه سریع تر داوید دخیا را به خدمت بگیرد اما در این صورت کیلور ناواس در فصل آینده فرصت کمی را خواهد یافت.

کاسیاس گفته که دوست ندارد در قالب تیمی دیگر با رئال مادرید رو به رو شود، اما این امکان وجود دارد که پورتو و رئال در چمپیونزلیگ فصل آینده رو در روی هم قرار گیرند. در این صورت باید دید که مادریدیستاها در هنگام بازگشت کاسیاس با او چگونه برخورد خواهند کرد. انتظار می رود که هرگونه بازگشت او به برنابئو سرشار از تشویق و تمجیدهای پرشور باشد، اما ممکن است بعضی ها هم چنان به دشمنی خود ادامه دهند.

با اشتباهاتی که کاسیاس در دو فصل گذشته نشان داد شک و تردیدهایی در مورد توانایی های او در ضربات شروع مجدد و هم چنین تمرکز او در بازی وجوددارد. اما نکته این جاست که کاسیاس در طول این دو فصل تحت فشاری بود که هرگز به آن عادت نداشت.  با وجود آن که در مادرید حریم خصوصی او فاقد امنیت بود، کاسیاس توانست در بسیاری از بازی ها سیوهای خیلی مهمی انجام دهد و در پرتغال او با آزادی بیش تری بازی خواهد کرد. آزادی ای که به او کمک می کند نه این که مانع کار او شود.

در بیوگرافی او در سایت رسمی باشگاه آمده است: ” ایکر کاسیاس و رئال مادرید هر دو یک چیز هستند.” باید از او به عنوان اسطوره رئال مادرید در کنار بازیکنان بزرگ دیگر یاد شود. هرگونه بحث و جدلی که درست یا غلط، درون زمین با بیرون زمین در طول دو سال و نیم گذشته به وجود آمد باید به احترام 23 سال قبل از آن کنار گذاشته شود. کاسیاس بخشی از تاریخ بی نظیر رئال مادرید بوده است و مادریدیستاها باید از او سپاسگزار باشند. جدایی او پایان دوره ای است که آغازی جدید را در پرتغال دارد.

نیکولاس ریگ