شرحی برای یک عکس: چرا رونالدو نخندید؟

مرجع خبری رئال مادرید : این عکس یک سلفی نیست مگر آن که بنزما بازوی خیلی درازی داشت هباشد. یک عکس اتفاقی هم نیست که حاضران در آن از عکس شگفت زده باشند. این گونه نیست. عکسی است که در آن همه آماده شده اند. یک عکس با نظم که در آن بازیکنان می خواهند بگویند متحد هستیم، همه یک تیم هستیم و اگر بخواهیم با هم می خندیم. مشخص است که رونالدو نمی خواسته که بخندد.

همین موضوع باعث شده که تصویر عکسهایی برای گفتن داشته باشد. حالت بازیکن پرتغلای خاص است. شاید می خواسته با این حرکت جواب منتقدانش را بدهد، کسانی که از این برد خوشحال نشده اند. شاید می خواسته ناراحتی خود را از موقعیت هایی که از دست داده ابراز کند. شاید از شرایط خودش ناراحت است.

مسلما بررسی دقیقی وجود ندارد اما شاید هم همه چیز اتفاقی است. شاید رونالدو عشاق این ژست است. او ژستی را شبیه بازیگران فیلم های جیمز باند یا انیمیشن های مارول گرفته است. شاید می خواسته شوخی کرده باشد و همه ما را فریب بدهد.

این احتمال که هدف رونالدو خندیدن به کسانی که خبر نخندیدنش را منتشر می کنند بوده است. این احتمال امیدها را افزایش می دهد. گیبرمو باسکرویله در یکی از کتاب هایش می نویسد:” خنده درمان خوبی برای خیلی از دردها به خصوص افسردگی است. خنده ترس را می کشد و بدون ترس، ایمانی وجود ندارد. میمون ها نمی خندند. خنده متعلق به انسان هاست و عقلانیت را ثابت می کند.”

حالا دیگر وقت را تلف نمی کنیم. رونالدو عادت دارد که موقع گل زدن فریاد بزند و خشمش را درون زمین خالی کند. سبک او این گونه نیست. شاید بهتر باشد که انسانی تر باشد و به قول گیلرمو لبخند بزند.

خوانما تروبا