مرجع خبری رئال مادرید : یه مقدار قدیمی ترا اونا که بازی برگشت ایران و استرالیا در پلی آف جام جهانی 98 رو یادشونه متوجه ربط پیکه به جیمی جامپ ملبورن میشن
نه تنها خود استرالیایی ها بلکه کل دنیا استرالیا رو برنده بازی میدونستن و حتی مسئولین استادیوم ملبورن پیش از بازی بساط جشن پیروزی رو فراهم کرده بودند و در میانه های بازی ماشین های مرسدس بنز که جایزه بازیکنان و کادر فنی تیم ملی استرالیا بود در محوطه پیست دو و میدانی استادیوم در حال مانور بودند
همه چی طبق پیش بینی ها پیش رفت و ایران دو گل دریافت کرد و چهار پنج گل دریافت نکرد
نیمه اول به پایان رسید، کانگروها شاد و مسرور از پیروزی و صعود به جام جهانی به رختکن رفتند و لشکر شکست خورده ایرانی ها به امید پیروزی و حداقل کسب تساوی راهی رختکن شد
نیمه دوم هم با فشار استرالیا شروع شد و نیمه دوم به نیمه های خودش رسیده بود تا اینکه جیمی جامپ ملبورن وارد زمین شد و تور دروازه ایران رو پاره کرد و با حرکات زشت خودش خون بچه های تیم ملی و بیش از 60 میلیون ایرانی رو به جوش آورد
اونا نمیدونستن یه وقتایی یه اتفاق هایی پیش میاد که ورای فوتبال و تاکتیک های مدرن و حجمه حمایت طرفداران و رسانه هاست
غیرت، چیزی که تیم صعود کننده به جام جهانی رو بر خلاف پیش بینی ها عوض کرد و ایرانی که میخواست از کیان و حیثیت پرچمش دفاع کنه ملبورن رو به جهنم استرالیایی ها تبدیل کرد و به جام جهانی رفت
بعد از الکلاسیکو ما رئالی ها حال و هوای ایرانی رو داشتیم که دو هیچ از استرالیا عقب بود
اکثریت فوتبالی ها از بعد همون بازی بارسا رو قهرمان لالیگا میدونستن تا اینکه بعد از بازی کادیز جیمی جامپ بارسلون وارد میدان شد
جرارد پیکه دلقک کاتالان که همیشه سعی میکنه با مصاحبه هاش در مورد کهکشانی ها خودش رو بزرگ نشون بده
بعد از توییت پیکه و استیکرهای تمسخر آمیزش حالا نوبت رئالی ها بود که عرض اندام کنند و ملیجک بارسلون رو خفه کنند
استارت این جنگ رو از جبهه وایکینگ ها گوتی زد و بعد از اون کریستیانو آربلوا گرانرو و راموس هم وارد میدان شدند و هر کدوم با روش خودشون پیکه رو با خاک یکسان کردند
اون توییت برای بارسا خوش یمن نبود و بعد از اون سه تساوی پی در پی برای بارسا به دست اومد تا اتلتیکو در صورت پیروزی به صورت مشترک با بارسا در صدر قرار بگیره و رئال هم با پیروزی در ال مادریگال به دو امتیازی بارسا برسه و با حضور بارسا در جام باشگاه های جهان حتی بتونه صدر رو در اختیار بگیره
بازیکنان بزرگ مثل ایکر کاسیاس و پویول همیشه سعی در ایجاد رفاقت بین دو تیم بزرگ اسپانیا داشتند ولی همیشه بوده اند استویچکوف ها و جرارد دلوفئوها و پیکه هایی که سعی در ایجاد تنش داشتند و نمیدانستند همیشه هیرویی هست و همیشه راموس ها و گوتی ها و آربلوا هایی هستند تا در حاشیه هم حیثیت بارسلونا رو با مقعد خر قبرسی پیوند بزنند و از آنها هم مهم تر همیشه رائول ها و کریس هایی هم هستند که در میدان،در خانه حریف 96 هزار نفر را خفه کنند و این نهضت همچنان ادامه دارد

“به نژاد”