رئال مادرید، تیمی آرامش یافته

گمان می رفت که گرت بیل از اخراج رافا بنیتز خیلی خوشحال نیست. حتی اگر این گمان، گمان درستی بود در بازی با دپورتیوو چنین چیزی مشاهده نشد.

یک ربع به پایان بازی مانده بود که تابلوی داور چهارم شماره بیل را نشان داد. شش روز پیش از آن، تعویض یکی از بازیکنان بزرگ تیم (تعویض کریم بنزما در بازی با والنسیا) حرف و حدیث های فراوانی را در رئال مادرید به راه انداخته بود، اما این بار اوضاع متفاوت بود. هنگامی که بازیکن ولزی به سمت نیمکت حرکت کرد تمام برنابئو روی پاهای خود ایستادند و بیل که با هت تریک خود به تیمش کمک کرده بود مورد تشویق و تمجید هواداران قرار گرفت.

وقتی به خط کناری زمین و به چهره شاخص آن شب یعنی زین الدین زیدان رسید، مربی و بازیکن ولزی به گرمی با یکدیگر دست دادند. بیل موفق شده بود و زیدان نیز به خوبی از پس اولین چالش خود برآمده بود.

وقتی بنیتز از کار برکنار شد و زیدان جای او را گرفت، این بیل بود که از نظر تئوری بیش از هر کسی موقعیت خود را در خطر می دید. مربی مادریدی به خوبی از بیل محافظت می کرد و زیر نظر او بیل پیشرفت کرده بود. بنیتز به خواسته های بیل اهمیت می داد و حتی خواسته های او را در اولویت قرار می داد و حمله تیمش را حول محور او ساخته بود. اما با آمدن زیدان اوضاع تغییر کرد.

آیا بیل مجبور خواهد شد به بال راست برگردد، یعنی همان پستی که در طول فصل گذشته در آن اصلا احساس راحتی نمی کرد؟ آیا خواسته های او بعد از خواسته های دیگران قرار خواهد گرفت؟ آیا او دوباره به یک بازیکن معمولی تبدیل خواهد شد؟

آیا اصلا کسی او را دوست خواهد داشت؟!

روز شنبه و در بازی با دپورتیوو لاکرونیا به سوالات بالا جواب هایی قطعی داده شد. اما مهم تر از هر چیز این بود که در اولین بازی زیدان به عنوان مربی رئال مادرید، بازیکنی که شاید به نظر می رسید بزرگ ترین چالش مربیگری او باشد بهترین بازیکن تیم او بود.

اگر بیلی که از استخدام او چندان خوشحال نبود زیر نظر او این گونه با طراوت شده است دیگر ببینید بقیه بازیکنان تحت هدایت او چگونه خواهند شد.

زیدان مربیگری تیمی را به عهده گرفت که مملو از آشفتگی بود و رختکن آن دچار مسائل سیاسی شده بود. مرد فرانسوی مرهمی بر دردهای رئال مادرید است، وجهه ای که او دارد زخم های رئال مادرید را التیام می بخشد. شخصیت او به عنوان یک اسطوره و به عنوان فردی پرجاذبه برای او احترام و قدرت را به ارمغان می آورد. او با شخصیت خونسرد و آرام و با اندیشه های درست خود به رئال مادرید آرامش می بخشد.

درست است که زیدان وجهه و ظاهر باشگاه را تغییر داده است اما از ظاهر مهم تر، امیدها به این بوده است که او در درون باشگاه تحول ایجاد کند. امید به این که بازیکنان از حضور او استقبال کنند و از کار کردن با او لذت ببرند. او نیز از کار کردن با آن ها لذت ببرد. چالش های پیش روی زیدان زیاد هستند اما نحوه ارتباط با بازیکنان از همه چیز مهم تر است.

و در طول این یک هفته زیدان نشان داده است که می تواند با بازیکنان رابطه خوبی برقرار کند.

” می دانم که بیل ممکن است از رفتن بنیتز ناراحت باشد. ” این بخشی از صحبت های زیدان در اولین کنفرانس مطبوعاتی اش بود. مصاحبه ای که در آن زیدان سخاوتمندی و خیرخواهی خود را نشان داد، ویژگی هایی که معمولا در صحبت های بنیتز دیده نمی شد. زیدان در ادامه گفت: ” اما او از محبت و حمایت من نیز مانند رافا برخوردار خواهد بود. او یک بازیکن مهم است و بازیکنی کلیدی در ترکیب تیم است. او بازیکنی شگفت انگیز است و مورد توجه و حمایت ما خواهد بود “

اینجا در رئال مادرید چنین چیزهایی مهم هستند. در رئال مادرید، نحوه ارتباط با بازیکنان برای یک مربی مهم تر از سایر جنبه های شغل اوست. کلکسیون ستاره های رئال مادرید به مربی ای نیاز دارند تا مهربان و متواضع آن ها را هدایت کند نه مربی ای که دستورالعمل های دقیق و سخت گیرانه را به آن ها تحمیل کند. بنیتز از این نظر نتوانست موفق عمل کند. اما برای زیدانی که از لحاظ کارنامه بازیگری نیز دارای امتیاز بزرگی است این کار آسان به نظر می رسد.

زیدان، از روز دوشنبه که به عنوان مربی رئال مادرید معرفی شد مدام از ” رفتار با محبت و عادلانه با بازیکنان” سخن گفت، از سبک بازی ای که هواداران از دیدن آن لذت ببرند. و روز شنبه، رئال مادرید بازی ای را به نمایش گذاشت که هواداران از دیدن آن لذت بردند.

در پیروزی 5-0 برابر دپورتیوو، رئال تیمی خوشحال بود، خوشحالی ای که طی ماه های اخیر و حتی یک سال اخیر از آن ها ندیده بودیم.

تیم میزبان که احساس آزادی و اعتماد به نفس تازه ای داشت، با حرارت و پرهیجان بازی می کرد. از پس شروع قدرتمند دپور در ابتدای بازی برآمد و تیمی را درهم شکست که پیش از این از بارسلونا، اتلتیکو مادرید، سویا، والنسیا، اتلتیک بیلبائو و سلتاویگو امتیاز گرفته بود. در خط حمله، بیل فوق العاده بود. در خط میانی، ایسکو با لبخند و عملکردی عالی به ترکیب بازگشت. در خط دفاع، بازگشت دنی کارواخال بی نظیر بود.

از نظر تاکتیکی، تغییرات ظریفی در تیم قابل مشاهده بود. لوکا مودریچ در کنار تونی کروس کمی عقب تر بازی می کرد و ایسکو بین خط هافبک و خط حمله پیوندی را برقرار کرده بود که در طی ماه های اخیر اثری از آن نبود. اما شنبه شب، شبی برای توجه به این گونه جزئیات نبود، بلکه شبی بود پر از احساس، پر از حس خوب، پر از خونگرمی.

رئال مادرید ابهت و کاریزمایی را از خود نشان داد که در طول تاریخ همواره با آن شناخته شده است. با آمدن زیدان، همان تغییری که دوست داشتیم در رئال ببینیم را دیدیم. و نمی توان انکار کرد که رئال مادرید در روز شنبه تیمی متفاوت بود. تیمی که گویا از زنجیر و قید و بند رها شده است.

رئال مادرید در روز شنبه شبیه به رئال مادرید بود.

سبک و سیاق رئال در این بازی به رئال مادرید 2014 زیر نظر کارلو آنچلوتی شباهت داشت، مربی ای که شخصیت دوست داشتنی و شیوه آرام و صبورش در مربیگری او را به یک مربی موفق و نیز محبوب در بین بازیکنان تبدیل کرده بود. در واقع آنچلوتی برای بازیکنان مانند یک پدر خونسرد بود و بنیتز مانند فرد خودکامه ای که بازیکنان هیچ وقت او را نمی خواستند.

در حقیقت، شیوه مربیگری آنچلوتی بسیار به شیوه مربیگری ویسنته دل بوسکه در یک دهه پیش شبیه بود. دل بوسکه ای که تحت هدایت او، رئال مادرید موفق ترین دوره خود را در روزگار مدرن سپری کرد.

ایوان کامپو مدافع سابق رئال مادرید گفته: ” دل بوسکه آرامش، آسودگی خاطر و اعتماد به نفس را برای تیم آورد. او با بازیکنان این گونه سخن می گفت: جنتلمن ها، ما رئال مادرید هستیم و وظیفه ما این است که از فوتبال لذت ببریم.”

به نظر می رسد که زیدان نیز همین شیوه را در پیش گرفته. او زیر نظر دل بوسکه بازی کرده و دستیار آنچلوتی نیز بوده است. دنبال کردن راه این دو مربی شروع خوبی برای زیدان خواهد بود و نشانه های اولیه حاکی از آن است که او دارد همین کار را انجام می دهد. نظر لوکا مودریچ هم همین است. او در مصاحبه بعد از بازی شنبه شب گفت:

” من برای رافا متاسفم و دوست دارم از او بابت تمام زحماتش تشکر کنم. اما راستش را بخواهید، با توجه به بازی امروز، تغییر مربی به نفع ما بوده است. همیشه وقتی می بازید یک نفر باید تاوان آن را بپردازد. اما کافی است که این بازی را با بازی های گذشته مقایسه کنید تا به تفاوت پی ببرید.”

تفاوتی که مودریچ از آن سخن گفت بسیار عمیق بود. رئال مادرید تیمی درخشان و آرامش یافته، تیمی قدرتمند و متحد نشان داد.

” تنها چیزی که تغییر کرده مربی است.” این را زیدان پس از بازی شنبه شب گفت.

تیم کالینز