نبرد دوباره زیدان و مرینو، این بار روی نیمکت

ابتدای سال 2016 برای مربی رئال مادرید، زین الدین زیدان به خوبی پیش رفت. بازی این هفته نیز در برابر رئال بتیسی خواهد بود که بدترین تیم لالیگا از نظر نتایج کسب شده در زمین خودش است.

بعد از نه بازی انجام شده در خانه، بتیس تنها موفق به کسب شش امتیاز شده:  یک پیروزی که به ماه سپتامبر بر می گردد، سه تساوی و پنج شکست. در این نه بازی آن ها تنها شش گل به ثمر رسانده اند و 15 گل دریافت کرده اند.

بتیسی ها مقابل دپورتیوو لاکرونیا (1-2)، اسپانیول (1-3)، اتلتیک بیلبائو (1-3)، اتلتیکو مادرید (0-1)، و ایبار( 0-4) در خانه شکست خوردند که چهار تا از این پنج شکست پیاپی بوده است. این نتایج وحشتناک باعث شد که مربی آن ها، په په مل از کار برکنار شود.

آن ها به لطف عملکرد معقول خود در خارج از استادیوم بنیتو ویامارین فعلا در محدوده سقوط قرار ندارند و در 11 بازی خارج از خانه موفق به کسب 15 امتیاز شده اند. اما بازیکن سابق و مربی موقت بتیس، خوان مرینو چالش بزرگی را در پیش رو دارد: تیم او نمی تواند گل بزند ( 13 گل در 20 بازی به ثمر رسانده اند و در شش بازی اخیر نیز موفق به گل زنی نشده اند) و در مقابل هواداران خودی وحشت زده بازی می کند.

اما همه این ها ممکن است در بازی روز یکشنبه تغییر کند. هفته گذشته اولین بازی بتیس تحت هدایت مرینو با تساوی بدون گل در خانه ویارئال به پایان رسید و بتیس در آن بازی عملکرد قابل قبولی داشت. مشابه دو بازی ای که رئال تحت هدایت زیدان انجام داد، بازی بتیس با ویارئال نیز نشان داد که آن ها به تغییر مربی نیاز داشتند تا مقداری از روحیه از دست رفته خود را دوباره به دست آورند و بتوانند در لالیگا رقابت کنند. حال و روز بازیکنان بهبود پیدا کرده و آن ها حتی چند موقعیت گل زنی نیز داشتند و می توانستند ویارئالی که در رتبه چهارم جدول است را با یک شکست خانگی سورپرایز کنند.

خبرهای خوبی نیز برای بتیسی ها آمده . فواد کادیر، بازیکن الجزایری و با استعداد آن ها از مصدومیت برگشته است. آن ها مدت ها بود که انتظار بازگشت او را می کشیدند زیرا او می تواند پاس هایی را برای هم تیمی هایش به درون یک سوم دفاعی تیم حریف بفرستد که بتیس در تمام طول این فصل از چنین پاس هایی بی بهره بود. نمایش ضعیف رافائل فن در فارت – که در این فصل تنها در 7 بازی لالیگا به میدان رفته – باعث شده تا ارتباط بین خط هافبک و خط حمله تیم قطع شود و هافبک ها نمی توانند دو مهاجم تیم یعنی روبن کاسترو و خورخه مولینا را در موقعیت های گل زنی قرار دهند. کادیر در این زمینه می تواند به کمک تیمش بیاید.

کاسترو در این فصل هشت گل به ثمر رسانده البته آخرین گل او به اواخر ماه نوامبر بر می گردد. مولینا که تنها موفق به زدن یک گل در این فصل شده با بهترین فرم خود فاصله خیلی زیادی دارد. اما مربی جدید تیم، مرینو، سعی کرد که خوش بینانه سخن بگوید : ” اگر همانند بازی با ویارئال باشیم، می توانیم گل بزنیم.”

هر چند با آمدن مرینو، جو ورزشگاه بنیتو ویامارین برای بتیسی ها بهتر شده است، اما با این حال، به نظر می رسد که بازی با بتیس  یک فرصت خوب دیگر برای زیدان است تا ساختن تیمش را ادامه دهد. مرد فرانسوی خاطرات خوشی از این استادیوم دارد، زیرا در دسامبر 1995، اولین باری که با تیم بوردو پا به این استادیوم گذاشت توانست یک گل زیبا به ثمر برساند. جالب آن که مرینو نیز در آن بازی دفاع وسط بتیس بود.

به جز گرت بیل که دچار مصدومیت ساق پای راست شده، زیدان سایر اعضای تیمش از جمله کریم بنزما را برای بازی یکشنبه در اختیار دارد، حتی سرخیو راموسی که در کل این فصل به نوعی با مصدومیت دست و پنجه نرم می کرد نیز این هفته بدون مشکل با تیم تمرین کرد و این احتمالا به این معناست که برای سومین بازی پیاپی ناچو حتی روی نیمکت هم حضور نخواهد داشت.

بزرگ ترین چالش زیدان در بازی با بتیس این خواهد بود که چه کسی را جانشین بیل کند. بازیکن ولزی که بهترین دوران خود با رئال مادرید را پشت سر می گذاشت در دو بازی موفق به زدن چهار گل شده بود و پیش از مصدومیت هم از نظر دفاعی و هم از نظر تهاجمی با انگیزه نشان می داد.

اگر بخواهیم طبق تصمیمات اخیر زیدان نظر دهیم محتمل ترین انتخاب او برای جایگزینی بیل خسه رودریگز خواهد بود که یکی از بازیکنان جوان مورد علاقه زیدان است. بازیکن متولد جزایر قناری می تواند بازی را برای تیمش باز کند و از کناره ها به خوبی نفوذ کند و برای بنزما و رونالدو موقعیت های خوبی بسازد.

گزینه دیگری که برای قرار گرفتن در پست بیل وجود دارد خامس رودریگز است. اما کاملا واضح است که زیدان ترجیح می دهد از بازیکن کلمبیایی در پستی که ایسکو در آن قرار دارد استفاده کند و به نظر می رسد که فعلا خامس بازنده رقابت با ایسکو بوده است. زیر نظر رافا بنیتز، این بازیکن چپ پا همواره از حمایت رسانه ها در اختلافاتی که با مربی داشت برخوردار بود. اما زیر نظر زیدان این گونه نخواهد بود.

بعد از دو بازی ای که از زیدان روی نیمکت رئال مادرید دیدیم یک چیز کاملا واضح است: او خیلی علاقه ای به بازیکنان جذب شده در این تابستان ندارد. کاسمیرو، دنیس چریشف، دنیلو، لوکاس وازکز و کیکو کاسیا هنوز زیر نظر زیدان حتی یک دقیقه هم بازی نکرده اند. تنها بازیکن جدیدی که کمی فرصت بازی پیدا کرد ( 25 دقیقه در بازی با اسپورتینگ گیخون) متئو کواچیچ بود.

بیش تر بازیکنانی که از آن ها نامبرده شد تحت هدایت رافا بنیتز و زمانی که بلای مصدومیت ها به جان رئال افتاده بود شانس بازی پیدا کردند. اما این حقیقت که زیدان حتی ازکاسمیرو نیز برای استراحت دادن به سایر هافبک ها استفاده نکرده و این که کارواخال را به جای دنیلو در ترکیب قرار داده بیانگر این است که او می خواهد آشکارا حمایت خود را از تیمی که زیر نظر آنچلوتی بود نشان دهد. زیدان می خواهد دوباره تیمی که در سال 2014 پیروزی های پیاپی کسب کرد را بسازد و به همین دلیل دقیقا از همان بازیکنان استفاده می کند.

عصر روز یکشنبه، او دوباره با مرینو در استادیوم بنیتو ویامارین دیدار می کند، 20 سال پس از اولین دیدار این دو در همین استادیوم. هر دو مربی برای کمک به تیمشان جانشین مربی های قبلی شده اند و هر دو موفق شده اند خیلی سریع فضای تیم را بهبود بخشند.

همانند آن بازی در سال 1995، زیدان نسبت به همتایش در موضع قدرت قرار دارد، زیرا او با تیمی پر از بازیکنان مستعد در مقابل تیمی قرار می گیرد که در خط حمله با چالش رو به روست. اما مرینو در زمان بازیگری اش یک خصوصیت خیلی بارز داشت و آن این که هرگز به سادگی تسلیم نمی شد. باید دید که آیا او می تواند همین روحیه را به بازیکنانش منتقل کند یا خیر.

ادواردو آلوارز