“ژوئن و می، ماه های مملو از جام ما”

مرجع خبری رئال مادرید : ماه می نه تنها جذاب ترین ماه بهار و ماه “روز مادر” است. ماه می ماه رویایی رئالی ها در تورنمنت محبوبشان جام باشگاه های اروپاست. در مورد ژوئن هم می توان همین را گفت. سیزده بار قهرمان اروپا شده ایم و تقریبا هر سالی که به این دو ماه می رسیم یاد خاطرات و قهرمانی ها برایمان زنده می شود.اولین قهرمانی اروپایی را در 13 ژوئن 1956 در پاریسس کسب کردیم. آن شب با نتیجه چهار بر سه با یک بازی درخشان توانستیم استاده رنس را شکست بدهیم که ریال دبل کرد و دی استفانو و مرایکستوس گلزنی کردند. دومی را در 30 می 1957 در برنابئو مقابل فیورنتینا به دست آوردیم و با تیجه  دو بر صفر پیروز شدیم. سومی از زیباترین و احساسی ترین ها مقابل میلان در بروکسل بود که در وقت اضافه با نتیجه سه بر دو پیروز شدیم و دی استفانو ، ریال و خنتو گل زدند.بازی در روز 28 می 1958 برگزار می شود. چهارمی را در سوم ژوئن 1959 در اشتوتگارت بردیم. باز هم حریفان استاده رنس بود و این بار با گلهای ماتئوس و دی استفانو با نتیجه دو بر صفر پیروز شدیم. پنجمی به صورت پیاپی و از بزرگترین های تاریخ بود. رئال با نتیجه هفت بر سه مقابل آینتراخت در گلاسکو پیروز شد. پوشکاش چهار گل زد و دی استفانو سه گل. بازی در روز 18 می 1960 انجام شد. بی بی سی هر کریسمس آن بازی را پخش می کند. بی نظیر بود.

ششمی را شش سال بعد بردیم. اما با محبت آن بازی را به یاد داریم چرا که تنها فینالمان با یازده اسپانیایی بود. رئال با گلهای امانسیو و سرنا با نتیجه دو بر یک توانست پارتیزان را در استادیوم بی نظیر هایسل در بروکسل شکست بدهد و خیلی از هوداران از اسپانیا برای دیدن بازی به آن جا رفته بودند. فینال معروف “یه یه ها” در روز 11 می 1966 برگزار شد. برای هفتمی خیلی منتظر ماندیم، 32 سال صبر کردیم. اولین قهرمانی در مقابل هم نسلان من بود (البته من همچنان فینال 1981 را به یاد دارم که مقابل لیورپول در پاریس باختیم). در آمستردام میاتوویج یک گل فراموش نشدنی زد، گلی که زندگی های ما را عوض کرد. تاریخش را هیچ کس فراموش نمی کند: 20 می مقدس (سالروز تولد ایکر کاسیاس). بردن هشتمی زیاد طول نکشید. 24 می 2000 در پاریس . والنسیا حریفمان بود و با گلهای مورینتس، مک منمن و رائول با نتیجه سه بر صفر شکستشان دادیم. نهمی را در روز سن ایسیدرو بردیم، 25 می 2002 در گلاسیکو مقابل لورکوزن با گل بی نظیر زیدان و توپگیری های بی نظیر کاسیاس. لادسیما که ما را به خاطر حریفی که داشتیم و نحوه بردنش خیلی احساسی کرد در روز 24 می 2014 به دست آمد. اتلتیکو با سیمئونه، رئال انچلونی را تا مرز نا امیدی برد اما گل قهرمانانه سرجیو راموس ما را به بازی برگرداند و مارسلو، بیل و رونالدو کار را تمام کردند. یازدهمی را مقابل همین حریف بردیم، این بار در ضربات پنالتی بعد از 120 دقیقه با گل راموس. بازی در روز 28 می در سن سیرو برگزار شد که پنالتی های آن بازی و ضربات لوکاس، مارسلو، بیل، راموس و رونالدو از خاطر ما نرفته است. دوئودسیما را یادمان نرفته است. در روز سوم ژوئن در کاردیف قهرمان شدیم. رئال زیدان یک نمایش بی نظیر داشت و با دبل رونالدو و گلهای دیگری از کاسمیرو و آسنسیو با نتیجه چهار بر یک برنده شدیم. دورانی فراموش نشدنی و تکرار نشدنی داشتیم که پایانش در روز 26 می سال گذشته در کیف بود. ضربه برگردان بیل و دو اشتباه کاریوس سومین قهرمانی پیاپی ما را تمام کردند. به همین خاطر است که رئالی بودن یک افتخار است. وقتی ماه های می و ژوئن می رسد مملو از خاطرات می شویم.

توماس رونکرو