مرجع خبری رئال مادرید : توماس رونکرو سردبیر نشریه آس در مورد بازی رئال مادرید و الچه نوشت.

وینی به سبک پله
عملکرد وینیسیوس در مقابل الچه را باید تا مدتها در یاد داشته باشیم. در غیاب بنزما که تا همین چند وقت پیش نبودش یک اتفاق هولناک برای رئالی ها به نظر می رسید (با توجه به نقش و عملکردش در جریان تیم) بازیکن 21 ساله برزیلی درون زمین ظاهر شد تا در لالیگا بدرخشد آن هم در حالی که تیته در لیستی عجیب او را از تیم ملی خط زده بود و فرانس فوتبال نیز او را از لیست 30 نفره توپ طلا جا گذاشته بود آن در حالی که برای پدری (امسال چند گل زده و چند پاس گل داده؟)، محرز یا استرلینگ جا پیدا کرده بودند آن هم در حالی که هیچ کدامشان سطح بی نظیر بازیکن برزیلی را نداشتند. وینیسیوس طوری بازی می کند که انگار در آکادمی فلامینگو است. عملکردش در آن زمان باعث شد تا در سن کمی به یک سلبریتی تبدیل شود. عملکرد و جدیتش باعث شده تا به پله نسل جدید تبدیل شود. بازیکنی که تخصصش در ضربات آخر اتفاقی نیست. دو گلش کاملا حساب شده بودند. اولی را با پاس گل ماریانو به سبک بنزما ثبت کرد. وینی با پای چپ بی نظیر است. این همان پایی است که با آن در کیف یک گل بی نظیر دیگر زد. گل دوم را هم به سبکی زد که می توان آن را در جایگاه ویژه موزه لوور قرار داد، یکی از آن گلهایی بود که شبیهش را فقط از جانب کریم دیده بودیم. وینی با توجه به سرعتش می تواند بی وقفه به خط دفاعی حریف نفوذ کند و بدین ترتیب از خروج کیکو کاسیا استفاده کرد تا با ضربه ای دقیق با پای راست به سبک روماریو گلزنی کند. این دو گل سه امتیاز را به رئال رساندند تا زخم بازی چهارشنبه با اوساسونا فراموش شود. وینی بزرگ تر می شود و در غیاب برادر بزرگترش (بنزما) تصمیم گرفته که پرچمدار کشتی کارلتو باشد. در این لحظه او را در سطح بازیکنی نمی بینم که بتواند تفاوت ایجاد کند. او ستاره جدید لالیگای تباس است. مسی و رونالدو نیستند اما وینیسیوس هست و شادی به دیگران می دهد. فراموش نمی کنیم که در والنسیا در 172 گ کیلومتری الچه مقابل لوانته دبل دیگری را داشت. به نظر می رسد که هوای مدیترانه به او به خوبی می سازد.

روحیه خوانیتو
انکار نمی کنم. این بازی در نزدیکی فوئنگیرولا برگزار شد که در نزدیکی خانه اسطوره محبوب ما خوانیتو بود. صبقح به سنت همیشگی به میدان مرکز شهر رفتم و با خوانیتوی اسطوره ای سلفی گرفتم. بعد از آن کمی با او گپ زدم. این کاری است که همیشه انجام می دهم. در مورد وینیسیوس هم صحبت کردیم. چیزهای مشترک زیادی دارند. هر دو مورد انتقاد بودند و دشمنانی داشتند اما هر دو توانستند که عشق رئالی ها را با تعهد و هیجانشان در زمان دفاع از پیراهن مقدس رئال مادرید به دست بیاورند. هر بار که از وینی صحبت می کردیم، مجسمه وینی می خندید. شاید باید در آن لحظه تصور می کردم که چه اتفاقاتی در مارتینز والرو در راه است. ممنون، خوان.

الچه خوب
با همه این ها تیم اسکریبا فوتبالی تماشایی را در خط حمله داشت و از اشتباهات حریفشان استفاده کردند. لوکاس بویه، فیدل، پاستوره و رائول گوتی چند بار کورتوا را محک زدند که همچنان نامبر وان است. بعد از آن گوتی حرکتی بچگانه داشت و با تکلی بی دلیل روی کروس باعث اخراج خودش شد. با این وجود پس از گل دوم و با یک بازیکن کمتر، الچه تا پایان جنگید. هدیه کاسمیرو روی گل دوم به آنها امید داد. با این وجود همچنان یک سال دیگر در واگن لالیگا خواهند بود.

کارلتو شجاع
باید صادق باشیم. اگر آنچلوتی با اعتمادش به مارسلو به جای مندی و ماریانو به جای یوویچ مرتکب اشتباه شده بود، همه به او حمله می کردند. اما مربیان خوب به تاثیرات منفی ممکن در مورد تصمیم هایشان فکر نمی کنند بلکه به نیاز برای تصمیم گیری فکر می کنند. رئلا به جنگ برای قهرمانی ادامه می دهد و مهمتر از همه این که لغزش در خانه اسپانیول را فراموش کرد. لالیگا را در چنین جاهایی می توان برد، دور از حرارت خانه.