رگ غیرت هفته
قطعا نتیجه ال کلاسیکوی لاس وگاس کوچک ترین اهمیتی نداشت. حتی اگر رئال مادرید پیروزی قاطعانه ای کسب می کرد هم برایمان اهمیتی نداشت. بزرگترین مزیت بازی برای ما این بود که مدیران رئال مادرید که خود را به ندیدن زده اند، ضعف های تیم را ببینند. خبرنگاران جیره خور آس و مارکا این روزها طوری از شش گانه صحبت می کنند که گویی اگر کارلو و تیمش حتی یک جام را نبرند، فاجعه رقم خورده است. اما چه منطقی از فوتبال می گوید که تیمی که کل خط حمله اش به دو نفر (بنزما و وینیسیوس) خلاصه می شود، باید مدعی به شمار برود؟ اگر معجزه های آسمانی فصل گذشته در مقابل سیتی و چلسی رخ نمی داد، مدیران رئال مادرید باز هم رویشان می شد که بگویند “این ترکیب قابل تقویت نیست” یا “چه کسی را بخریم بهتر از بازیکنان کنونی؟” این ادعاها زمانی که ترکیب رئال مادرید با مثلث BBC یا حضور په په، واران، راموس و دوران اوج کاسمیرو-کروس-مودریچ تکمیل شده بود، خریدار داشت نه حالا که شمار زیادی از بازیکنان بی مشتری و بی خاصیت (وایخو، ماریانو، اودریوزولا، آسنسیو و…) ترکیب را پر کرده اند. اگر خرید امباپه آن قدر ضروری بود که مدیران رئال مادرید حاضر بودند برای آن در تابستان قبلی 200 میلیون بپردازند، پس چطور می شود که حالا که امباپه خریداری نشده، هیچ گزینه دیگری هم برای خط حمله خریده نمی شود؟ ال کلاسیکوی لاس وگاس تفاوت دو سیاست مدیریتی بود: بی خیالی در مقابل جان کندن. لاپورتا و کادرش برای خرید رافینیا، لواندوفسکی و سایر چهره های تازه شان عرق ریختند. نیمکت آنها را اوبامیانگ و دیپای تشکیل می دهند نه ماریانو و لاتاسا! بارسلونا بدون کوچکترین تردیدی قوی ترین حط حمله حال حاضر لالیگا را دارد در حالی که رئال مادرید بدون بنزما شاید حتی از اتلتیکو و سویا هم خط حمله ای ضعیف تر را داشته باشد!

بی خیالی هفته
در پایان فصل گذشته کاملا مشخص بود که رئال مادرید در چه پست هایی ضعف دارد: دفاع چپ، دفاع راست، هافبک دفاعی، بال راست و مهاجم نوک. مدیران رئال مادرید از این چهار پست فقط یکی را آن هم با هزینه ای 100 میلیونی تقویت کردند. شوامنی به عنوان هندوانه ای دربسته به عنوان جایگزین کاسمیرو به تیم آمده است. رودیگر در حالی خریده شده که کاملا مشخص است که بر خلاف دروغ رسانه های وابسته به مدیران باشگاه، آنچلوتی چندان هم به خرید وی اصرار نداشته است. در حقیقت کارلتو اعلام کرده که همچنان به آلابا-میلیتائو اعتماد دارد و به همین خاطر رودیگر را به پست دفاع چپ فرستاد، پستی که مندی هم در آن حضور دارد! رئال مادرید برای جانشین مارسلو، کارواخال (که نشان داد مصدومیت هایش تمامی ندارند) و بنزما هیچ اقدامی نکرد و گزینه های مختلف برای پست بال راست نظیر گنبری را مثل آب خوردن از دست داد. وقتی که آنچلوتی به گفته همین رسانه های وابسته به خرید ژسوس علاقه نشان می دهد، یعنی به خرید مهاجم علاقه دارد و از سر ناچاری است که مجبور می شود به بازیکن درجه سه ای همچون ماریانو فرصت بدهد. مدیران رئال مادرید از پنج پستی که نیاز به تقویت داشت، فقط یکی را تقویت کردند و به گفته پرز و کارلو قرار نیست که خبری از خرید دیگری باشد! باورنکردنی است که قهرمان اروپا این گونه بی خیال، تقویت رقبایش در اسپانیا و اروپا را فقط “تماشا” می کند!

جام هفته
یادمان نرفته که بارسایی ها طوری از برد فصل گذشته در برنابئو جشن می گرفتند که گویی شش گانه برده اند. حالا آنها از برد در یک بازی دوستانه ذوقمرگ شده اند. ترجیح می دهیم که شادی را از انها نگیریم چون شاید همچون فصل قبل این آخرین لحظه خوبشان تا ماه های طولانی باشد. آنها فعلا برای این که پول بیشتری به جیب بزنند، مجبورند که از این قاره به آن قاره سفر کنند در حالی که قهرمان اروپا باید سه هفته دیگر دیگر انتقام شکست آنها را از آینتراخت بگیرد… آخ که نباید می گفتیم آینتراخت چون حسابی دردشان می آید!

حامد فلاح