کامبک هفته
انگار برای بازیکنان رئال مادرید عادی شده که گل بخورند و کامبک بزنند. شیرینی بردهای مقطع پایانی فصل قبل مقابل پی اس جی، سویا، چلسی، منچسترسیتی و … به دهان بازیکنان رئال مادرید مزه کرده و حس می کنند که هر چقدر هم در شروع بازی بد باشند، باز هم در ادامه می توانند دست به معجزه بزنند. برخی رسانه ها مدعی شده اند که الابا خودش از آنچلوتی خواسته تا پستش را عوض نکند اما منطقی ترین حالت برای رئال مادرید این است که داوید در سمت چپ بازی کند چرا که سالها در بایرن و تیم ملی اتریش  در آن جا بازی کرده و به خصوص در فاز هجومی از مندی خیلی بهتر است. بدین ترتیب رودیگر نیز می تواند زوج میلیتائو شود. طبیعتا مدافع آلمانی هر چقدر بیشتر در پست اصلی خود یعنی دفاع میانی بازی کند، بهتر هماهنگ تر می شود و اشتباهاتی نظیر بازی با آلمریا را مرتکب نمی شود. بازیکنی که در لیست 30 نفره توپ طلا قرار گرفته لیاقت احترامی بیشتر از ان است که در سن 29 سالگی مثل فرفره در پست های مختلف بچرخد!

کمبود هفته
از وقتی که این بخش را شروع کردم، حداقل یک مقاله در میان در مورد ضعف های ترکیب گفتم. خیلی دوست داشتم که در این تابستان ضعف ها رفع بشوند که برخی نخواستند این اتفاق رخ بدهد. دلیل سستی و تعلل مدیران رئال در رفع نقاط ضعف را نمی دانم. این که آنچلوتی مجبور باشد از والورده در پست بال راست استفاده کند، بیش از هر چیزی ضعف رئال را در این پست نشان می دهد. برخی می گویند که دلیلی بر خرید در پست بال راست نبوده تا جلوی پیشرفت رودریگو گرفته نشود. اما چند مثال کافی است که اشتباه بودن این ایده را ثابت کنیم. در سال 2018، مدیران رئال مادرید بعد از رفتن رونالدو تصمیم گرفتند وینگری نخرند تا جلوی پیشرفت آسنسیو گرفته نشود، همه می دانیم نتیجه اش چه شد. در نقطه مقابل وینیسیوس پس از خرید هازارد بهتر و بهتر شد و با داشتن یک رقیب جدی اوج گرفت. همین فصل کاسمیرو در حضور شوامنی به اوج خود برگشته است. مدیران رئال فرصت خرید وینگرهایی نظیر گنبری و محرز را به سادگی از دست دادند و حالا نگرانیم که ماجرای آسنسیو برای رودریگو تکرار شود. بازیکن برزیلی در سه فصل اخیر گاهی لحظات درخشان و گاهی لحظات گنگ را داشته است و امیدواریم که بیشتر او را در حالت اول ببینیم تا حالت دوم.

بادکنک هفته
وقتی ولخرجی های لاپورتا در شش ماه اخیر برای ژاوی را می بینیم، غصه می خوریم که چطور مدیران رئال مادرید قدر آنچلوتی را نمی دانند تا برای بهترین مربی دنیا به اندازه یک مربی خام و کارنابلد هزینه کنند و ترکیبش را تقویت کنند. وقتی که کومان اخراج شد، در همین ستون نوشتم که بارسا قدر یک مربی محترم و توانمند را ندانسته است. کومان همان مربی بود که بعد از حمله کلوپ به رئال مادرید، از مربی لیورپول خواست تا به گذشته رئال احترام بگذارد. ژاوی پس از عملکردی ضعیف در لیگ قطر به فوتبال اروپا آمد و در عرض شش ماه از هر جایی که می توانست، حذف شد تا جایی که از آن به بعد برخی دانشگاه ها پس از انتخاب واحد ترم جدید، به دانشجویانشان فرصت ژاوی و اضافه (حذف و اضافه سابق) را می دهند! ژاوی حالا با ولخرجی های لاپورتا تیمی را دارد که حتی اصغر ترقه می تواند آن را به یک مدعی در سطح اول فوتبال اروپا تبدیل کند. ژاوی هرناندز پس از برد بارسا مقابل رئال مادرید از این می گفت که در بارسا “بردن” کافی نیست و باید زیبا بازی کند اما تا جایی که می بینیم، تیمش چیزی جز سانتر بروز نمی دهد. اگر ژاوی با این همه هزینه هم نتیجه نگیرد، تا ابد لقب بی عرضه ترین مربی تاریخ فوتبال را از آن خود خواهد کرد.

حامد فلاح