مرجع خبری رئال مادرید : رئال مادرید انگار در بردن جامها بیشتر از برگزاری مراسم های وداع، تخصص دارد.  در مورد بنزما نیز مراسم بسیار سرد بود. مهاجم فرانسوی اهل جرقه های مصنوعی و هیاهو نیست  اما با این وجود بهتر بود که مراسم وداع یکی از اسطوره های تیم کمی به یادماندنی تر باشد. ویدیوی یادبود، تشویق و عکس خانوادگی دیگر دمده و قدیمی شده است.  برای بازی یکشنبه شاید نبود زمان، توجیهی برای برگزار نکردن یک مراسم بزرگ بود. رفتن دومین گلزن برتر تاریخ باشگاه با یک پرتاب به آسمان به پایان رسید، اتفاقی که برای ماریانو هم رخ داد، بازیکنی که در کنار بنزما بیشتر شبیه به یک لات بی سر و پا به نظر می رسید و برخی هواداران هم او را تشویق کردند.

اگر بنزما دوست دارد که مثل آدبایور وداع کند، این وظیفه باشگاه است که به او بگوید که طرفدار چنین وداع سردی نیست. برای برگزاری یک وداع فرمول دقیقی وجود ندارد. همیشه ممکن است که یک جای کار ایراد داشته باشد. رئال اما در مورد کاسیاس و راموس هم وداع درستی نداشت. با رائول، چند سال بعد با دعوت از شالکه شرایط کمی بهتر شد. حقیقت این است که در فوتبال دو مورد مشابه وجود ندارد و برخی مثل رونالدو ترجیح می دهند که پایان خوبی در باشگاه هایشان نداشته باشند.

این در حالیست که برخی هم برای مراسم وداع جشن می گیرند. مثلا در لیگ بسکتبال آمریکا همه چیز پرهیاهوتر است. مسئول تبلیغات باشگاه تصمیم می گیرد که یک پیراهن یادبود را روی صندلی بازیکنان قرار بدهد تا تصویری جذاب رقم بخورد.

بنزما در وداعش برخورد گرمی با هواداران نداشت. گویا باشگاه هم دنبال چنین چیزی نبود. شاید خود این بازیکن چنین چیزی خواسته باشد اما در هر صورت این وداعی نبود که هواداران انتظارش را داشتند

خوزه لوئیز هورتادو – مارکا