مرجع خبری رئال مادرید : سالها پیش ولازکز که در ان زمان بازیکن رئال مادرید بود، به من به عنوان خبرنگاری جوان گفت که وقتی اولین قرارداد حرفه ای خود را با رئال مادرید امضا کرده، مجبور بوده که از عضویت رسمی باشگاه انصراف بدهد چرا که در آن زمان هیچ کارمندی در باشگاه حق نداشت که عضو رسمی باشد. چند هفته پیش در این باره با پسر یکی از مدیران اجرایی در دوره مدیریت برنابئو صحبت کردم و به من گفت :” دون سانتیاگو این قانون را گذاشته بود که اگر عضو رسمی باشگاه چیزی را از او بخواهد، باید طوری با او برخورد شود که گویی مالک باشگاه است چرا که باشگاه متعلق به اعضایش است. هیچ کارمندی حق ندارد که مالک باشگاه باشد و به همین خاطر هیچ کارمندی حق نداشت که عضو رسمی باشگاه باشد.”

در حال حاضر از نظر قانونی، اعضای رسمی رئال مادرید مالکان باشگاه هستند هر چند که کارمندان باشگاه می توانند عضو رسمی باشگاه باشند. شرایط نسبت به آن سختگیری ها خیلی فرق کرده است. در زمان بازسازی نما و سقف ورزشگاه، بسیاری از هواداران رسمی رئال مادرید صندلی های قبلی خود را از دست داده اند، خیلی از انها هوادارانی قدیمی و پر سن و سال هستند که با صبر و گذشت سال ها صاحب صندلی های بهتری شده بودند. این تعداد کم هم نیستند چرا که خیلی ها در این باره با من صحبت کرده اند و در مورد بخش های مختلفی صحبت کرده اند.  حالا صندلی های بسیاری از انها به بخش VIP تبدیل شده است که افرادی آن را تصاحب می کنند که آشنایی بیشتری با مندیران رئال دارند در حالی که صاحبان صندلی های قبلی به گوشه ها یا مکان های دورتر می روند تازه در این شرایط باید افزایش قیمت سالانه بلیت ها را هم در نظر بگیریم. برخی می گویند که یوفا خواستار آن شده که این صندلی ها به اسپانسرها برسد اما نمی توانم این حرف را بپذیرم. سالانه نوزده بازی در لالیگا و شش بازی در چمپیونزلیگ در برنابئو برگزار می شود و این اعضای رسمی می توانستند در لالیگا بلیت های خود را داشته باشند. از طرفی مگر یوفا بر ما مدیریت می کند؟ به نظر می رسد که احترام به اعضای رسمی مثل قبل نیست.

آلفردو رلانیو – مدیر مسئول سابق اس