مرجع خبری رئال مادرید: ذهن بسیاری از افرادی که در برنابئو حضور پیدا کرده بودند، روی بازی چهارشنبه با بایرن بود. اول از همه آنچلوتی بود که در ترکیبش فقط از دو یار فیکس استفاده کرد. با این وجود، هیچ کسی نتوانست شب رئال مادرید را تلخ کند و جلوی قهرمانی در خانه را بگیرد. اما باید از خاویر تباس بپرسیم که چرا به رئال مادرید این فرصت را نداد تا جشن قهرمانی احتمالی لالیگا را در مقابل 72.564 هواداری بگیرد که به برنابئو آمده بودند. آیا این قدر سخت بود که ساعت بازی رئال مادرید و کادیز دو ساعت یا چهار ساعت دیریتر برگزار شود یا بازی ژیرونا و بارسلونا عقب بیافتد؟ یک راهکار ساده تر هم وجود داشت : ساعت دو بازی عوض شود چرا که تاریخ بازیها در روز دهم آوریل اعلام شده بود. فقط باید این اراده ایجاد می شد که از محصول محافظت شود مثل کاری که هفته گذشته انجام شد و بازی با سوسیه داد به خاطر نیمه نهایی چمپیونزلیگ جلو افتاد.

شاید رییس لالیگا، حق پخش تلویزیونی را توجیه بداند اما این که نتوانی برنامه دو بازی را عوض کنی، درکش مشکل است. دلیلش را شاید بتوان به روباط بد رئال و لالیگا ربط داد.  این که شاید یک نفر درخواستی نداده و دیگری نیز پیشنهادی نداده است. این نمونه ای دیگر از تصمیم های ناخوشایند در فوتبال اسپانیاست. در نهایت این هواداران رئال مادرید بود که شکست  خوردند و نتوانستند جشن مستقیم سی و ششمین لالیگا را در خانه خود بگیرند و تصویر نیز کاملا مشخص است. تفاوت این است که قهرمان ها باید قهرمانی خود را در زمین خود جشن بگیرند نه این که در رستوران ورزشگاه به تماشای بازی ژیرونا و بارسا بنشینند. این جزئیات قابل درک هستند. هنوز جای زیادی برای بهتر شدن در فوتبال اسپانیا نه فقط در فدراسیون وجود دارد.

کارلوس کارپیو – مارکا