مرجع خبری رئال مادرید: تصور می کنم که اگر تیتر این مقاله را بخوانید به من می گویید که خیلی با نوستالژی و اشک هایی که در مورد ناچو، کاپیتان بزرگ ما نوشتم، فرق دارد اما خیلی سریع توضیح می دهم. زمانی که در شب جادویی بازی رئال مادرید و بایرن در برنابئو خوسلو وارد زمین شد و با نتیجه دو بر یک عقب بودیم و حذف شده بودیم، کمتر کسی فکر می کرد که او قرار است که گلهایی را بزند که به ما برای کسب پانزدهمی کمک کند. این یک موقعیت عالی در محوطه جریمه حریف بود. ناچو در نقش وینیسیوس ظاهر شد تا یک پاس عالی به رودیگر بدهد (بله، رودیگر!) و بعد از آن قیصر آلمانی سرش را به بالا برد و با پای چپش به خوسلو پاس داد تا مثل یک مهاجم خالص دروازه نویر را باز کند و رئال مادرید را به سوی پانزدهمین جام هدایت کرد.

از آن تصویر فقط آنتونیو در این تابستان در تیم مانده است. ناچو و خوسلو راهی لیگ های عربی شدند. هر دو محصول آکادمی در این تابستان ظاهر شدند و به واسطه عملکرد و قدرت رهبری خود نقش مهمی داشتند. ناچو به عنوان کاپیتان و خوسلو با تواضع، آن هم در حالی که یک روز بلینگام او را به سوی سکوهای برنابئو برد تا او را تشویق کنند. هیچ کسی بی جایگزین نیست اما دلمان برای او تنگ می شود. هر دو بخشی از خون رئال مادرید هستند.

توماس رونکرو