مرجع خبری رئال مادرید: پدرو رویز، مانند هزاران کودک دیگر، رؤیای فوتبالیست حرفهای شدن را در سر داشت. این پسر اهل سویل مسیر خود را بهسرعت پیدا کرد و به آکادمی رئال بتیس پیوست. استعدادش او را به چشم استعدادیابهای رئال مادرید آورد و این باشگاه او را در رده نوجوانان به آکادمی خود اضافه کرد. برخلاف معمول که این انتقالها صرفاً با تغییر محل اقامت خانواده انجام میشوند، علاقه رئال مادرید به حدی بود که برای جذب او مبلغ کوچکی به بتیس پرداخت.
پدرو در آکادمی رئال مادرید، معروف به “لا فابریکا”، رشد چشمگیری داشت. او که قدی نزدیک به دو متر داشت، در 18 سالگی در رده جوانان شروع به درخشیدن کرد و رسانهها او را با ستارگانی مانند زلاتان ابراهیموویچ مقایسه کردند. گلهای او در رسانههای ورزشی بازتاب یافت و آیندهای درخشان برایش پیشبینی شد.
در دوران حضورش در ردههای مختلف رئال مادرید، پدرو با ستارههایی مانند وینیسیوس جونیور و رودریگو که گاهی برای رئال مادرید کاستیا بازی میکردند، و بازیکنان دیگری که اکنون در لالیگا هستند، همتیمی بود. اما مسیر حرفهای او به شکل دیگری پیش رفت.
در 9 ژانویه 2020، پدرو برای اولین بار دچار پارگی رباط صلیبی و مینیسک شد. یک سال بعد، رئال مادرید او را به باشگاه المپیک مارسی فروخت که او را به صورت قرضی به تیم NEC نایمخن هلند فرستاد. اما مصدومیتها به او اجازه ندادند بیش از سه بازی انجام دهد.
پس از بازگشت به فرانسه و دو فصل تلاش برای بهبود، قرارداد پدرو با المپیک مارسی به پایان رسید. او پنج عمل جراحی زانو انجام داد، اما سرانجام در 24 سالگی مجبور به خداحافظی از فوتبال شد.
پدرو در نامه خداحافظی خود نوشت: «میخواهم به دوران رنجی که در سالهای اخیر گذراندهام پایان دهم. زمان آن رسیده که دوره بازیکن حرفهای بودنم را ببندم، ورزشی که از 9 سالگی همه چیزم را به آن دادهام.»
او همچنین به اهمیت سلامت روان اشاره کرد و گفت: «میخواهم به لحظات تاریکی که ورزشکاران حرفهای تجربه میکنند، توجه داده شود. لحظاتی مانند من، با سالها رنج و ناامیدی و ذهنی که گاهی دشمن است.»
پس از نزدیک به ده سال از پیوستنش به رئال مادرید و پنج عمل جراحی، پدرو رویز کفشهایش را آویخت. او در پایان گفت: «متشکرم فوتبال، همه چیزم را به تو دادم و تو هم همه چیزت را به من دادی. این بازی تازه شروع شده است.»
بلایی ک سر منم اومد تو 20 سالگیم رباط و مینیسکم پاره شد و بعد هشت سال نتونستم برگردم
مصدومیت بدترین اتفاق برای یه ورزشکار و هوادارای اون ورزشکاره…
حالا مصدومیت برای یکی پارگی رباطه (نازاریو)، برای یکی افسردگیه (آدریانو)، برای یکی مخدره (مارادونا)، برای یکی حماقت و ولخرجی و…
هرچیزی که نذاره 100درصد توان و پتانسیل اون بازیکن شکوفا بشه..
یه کلیپ از مارادونا دیدم، پشمام ریخت.. میگفت: “منی که آلوده به موادمخدر شدم.. حیف شد.. چه بازیکنی رو از دست دادید…!!”
فکرکن مارادونا معتاد نمیشد.. قراربود چه هیولایی رو تو زمین ببینیم؟!!