مرجع خبری رئال مادرید : آگاه از اینکه هفت سال تعلل باعث ناامیدی بخش زیادی از هواداران رئال مادرید شده بود، امباپه با رویکردی فروتنانه وارد پایتخت شد؛ رویکردی که با جایگاه جهانی‌اش به‌عنوان یک ستاره بزرگ همخوانی نداشت. او از رهبری بدون چالش در رختکنی پر از میلیونرهای بدون قهرمانی در پاری سن ژرمن می‌آمد، اما در والدبباس با فوتبالیست‌هایی روبه‌رو شد که تعداد جام‌هایشان می‌توانست کل شهرک ورزشی لوکس PSG را پر کند. بنابراین، تصمیم گرفت با رویکرد هوشمندانه‌ای ابتدا مشاهده کند، بشنود و سکوت اختیار کند.

نیم‌سال بعد، عملکرد فوق‌العاده او در زمین بازی باعث شد که جایگاه رهبرانه‌ای را که تنها ستاره‌های واقعی می‌توانند در تیم رقابتی مانند رئال مادرید به دست آورند، کسب کند. در بازی مقابل سلتا، علاوه بر نشان دادن نماد باشگاه، او رهبری گروهی را بر عهده گرفت که در حال تحمل فشار زیادی است و در سخت‌ترین لحظات فصل، به دنبال جلب حمایت هواداران بود. با وینیسیوسی که غمگین و غایب به نظر می‌رسید، امباپه جایگاه خود را به‌عنوان مرجع اصلی تیم پیدا کرده است، تیمی که در نبود رهبران واقعی، در لحظات دشوار به او تکیه می‌کند. او با آزادی بیشتری بازی می‌کند، اشتباهات هم‌تیمی‌ها را اصلاح می‌کند و مهم‌تر از همه، زمانی که دیگران خود را کنار می‌کشند، توپ را طلب می‌کند.

اکنون که تقریباً همه چیز در باشگاه به نظر آشفته می‌آید و کمبودهای ترکیب تیم، به‌ویژه به دلیل غرور رئیس باشگاه، آشکارتر شده است، پیشرفت چشمگیر امباپه بزرگ‌ترین دلگرمی برای هوادارانی است که نیمه افسرده‌اند. با اندکی بهبود در شرایط که چندان هم دشوار نیست، یک امباپه در حالت ستاره‌ای می‌تواند اجازه دهد مادریدی‌ها دوباره رؤیاپردازی کنند.

آنتونیو رومرو