مرجع خبری رئال مادرید : توماس رونکرو سردبیر آس در مورد بازی رئال مادرید و وایادولید نوشت.

روز امباپه

هفت سال دلتنگی. هفت سال رؤیای یک شب جادویی که در آن اولین هت‌تریک خود را با پیراهن تیم دوران کودکی‌اش به ثبت برساند. هفت سال انتظار که اکنون بیش از حد با حمایتی جبران شده که از نفرت به عشق بی‌قید و شرط تبدیل شده است. حالا دیگر هیچ شکی باقی نمانده است. امباپه به قهرمان جدید هواداران متعصب رئال مادرید تبدیل شده است. او در یک ماه و نیم اخیر بی‌نظیر بوده است. جایی که قبلاً یک جعبه کبریت می‌دید، اکنون یک استخر عظیم می‌بیند. با اطمینان شوت می‌زند و می‌داند که توپ گل خواهد شد. از بازی در کنار هم‌تیمی‌هایش لذت می‌برد. ارتباطش با رودریگو و بلینگام (و در روزهای دیگر با وینیسیوس) طوری است که انگار سال‌هاست باهم بازی می‌کنند. شاد است. لبخند می‌زند. گل می‌زند. بازی را در دست دارد. او بالاخره احساس می‌کند رهبر این رئال مادرید احیاشده تحت هدایت آنچلوتی است که اکنون به دنبال چهارگانه است: لالیگا، کوپا دل ری، لیگ قهرمانان و جام باشگاه‌های جهان. اولین هت‌تریک ستاره جدید کهکشان سفید، نویدبخش شب‌های خوشی برای تیمی است که با عبور از شروع پر از تلاطم فصل، حالا با ذهنی آزاد و آسوده پیش می‌رود. امباپه کوله‌باری از فشارهای گذشته را کنار گذاشته و حالا مثل غزال در زمین بازی می‌دود. او تاکنون ۲۲ گل به ثمر رسانده و به راحتی می‌توان پیش‌بینی کرد که از مرز ۴۰ گل عبور خواهد کرد. اگر به همین روند ادامه دهد، حتی از بهترین کریستیانو نیز فراتر خواهد رفت. بانوان و آقایان، با یک هنرمند به نام کیلیان امباپه لوتین آشنا شوید.

دور از برنابئو

این‌گونه بازی‌های فریبنده باید بدون اشتباه و تردید حل‌وفصل شوند. رئال مادرید در این بازی نه فوق‌العاده بود و نه خیره‌کننده، اما در عین حال قاطع و کارآمد ظاهر شد. برنامه فشرده فصل ایجاب می‌کند که بازی‌ها را به همین شکل مدیریت کنند. حالا سه بازی خارج از خانه مشابه در پیش است: برابر برست در لیگ قهرمانان، اسپانیول در لالیگا، و لگانس در کوپا دل ری. اگر تیم آنچلوتی بتواند از این سه دیدار پیروز بیرون آید، مسیر فصل که در ابتدا پر از چالش بود، سرانجامی روشن و امیدبخش خواهد یافت. وایادولید دیگو کوکا در این دیدار بسیار ضعیف بود و تنها توانست شاهد برتری آشکار مادرید باشد که موجب نارضایتی شدید هواداران پوسلا شد. به نظر می‌رسد رونالدو باید برای توضیح حاضر شود…

فده والورده، کاپیتان

زمانی که این بازیکن اروگوئه‌ای متوجه شد به دلیل نیمکت‌نشینی لوکاس وازکز کاپیتان خواهد بود، نتوانست احساس غرور خود را پنهان کند. او از کودکی آرزوی کاپیتانی رئال مادرید را داشت. اولین کاری که انجام داد، اطلاع دادن این خبر به خانواده‌ای بود که عاشقانه دوستش دارند. کاپیتانی کاملاً شایسته او بود. فده برای رئال مادرید یک موهبت واقعی است. بازیکنی کامل و همه‌کاره.

این اتلتیکو من است

همان‌طور که یکی از دوستانم می‌گوید: “در نهایت باید اتلتیکو را همان‌طور که هست دوست داشت. وقتی آن‌ها را پس از یک دوره درخشان، مدعی قهرمانی می‌دانیم، دو بار مقابل لگانس و ویارئال شکست می‌خورند. آن‌ها هرگز تغییر نخواهند کرد.” من این موضوع را به سیمئونه و رفتار جسورانه‌اش در برابر تاریخ رئال مادرید نسبت می‌دهم. سرنوشت، گستاخی او را مجازات کرده است. یا شاید این باشد که روند ۱۵ برد متوالی آن‌ها، یادآور عدد ۱۵ قهرمانی اروپای دشمن دیرینه‌شان بود. به هر دلیلی که باشد، ممنون اتلتیکو!

صدرنشینی قاطع

واقعیت شیرین این است که رئال مادرید با ۴ امتیاز اختلاف از همشهری خود اتلتیکو… و ۱۰ امتیاز اختلاف از بارسلونای بیش از حد ارزش‌گذاری شده فلیک، به خواب رفت! و امشب، والنسیا که با حضور کوربران احیا شده، به مصاف بارسلونا در مونتجويیک خواهد رفت. چه کسی فکرش را می‌کرد بعد از آن شکست ۰-۴ شب معروف؟ خودفریبی باعث این فاجعه برای آن‌ها شده است. آن‌ها فکر کردند که شکست دادن رئال مادرید به معنای یک قهرمانی است و همین باعث سقوط‌شان شد. از پوثلا، گابی تله‌تیپو (که بازی را همراه با دخترش در ورزشگاه زوریلا تماشا کرد) و گونزالو سندین، بهترین صاحب رستوران در سالامانکا، که زندگی‌اش وقف مادرید است، شور و اشتیاق‌شان را به من منتقل کردند. زندگی دوباره سفید و زیبا شده است.