مرجع خبری رئال مادرید : با اجازه گونزالو که نقش قهرمان را داشت، بهترین بازیکن مادرید در بوتارکه بدون شک براهیم بود. او از ابتدا تا انتها با انگیزه، دوندگی و ایمان بازی کرد و تا وقتی که یک سانتر بی‌نقص روی سر گونزالو نفرستاد، دست از تلاش برنداشت تا کار را تمام کند. این ملی‌پوش مراکشی نه‌تنها بازیکن باکیفیتی است، بلکه همیشه با روحیه‌ای مثال‌زدنی بازی می‌کند، هر وقت آنچلوتی او را در ترکیب قرار می‌دهد. واضح است که کمتر از چیزی که شایسته‌اش است بازی می‌کند، اما هرگز تسلیم نمی‌شود، هیچ‌وقت اعتراض یا ناراحتی نشان نمی‌دهد.

گولر بهتر است به هم‌تیمی‌اش نگاه کند و بفهمد که در رئال مادرید، باید از تک‌تک فرصت‌های کم‌شمار نهایت استفاده را کرد. او از لحاظ فنی فوق‌العاده است، اما کمبود تلاش و نظم تاکتیکی دارد. آنچلوتی تمام بازی در حال اصلاح جایگیری او در زمین بود، اما موفقیت چندانی نداشت و در نهایت تصمیم گرفت او را در لحظه‌ای حساس تعویض کند. برخورد آنچلوتی هنگام نشاندن او روی نیمکت هم چندان گرم نبود. از بیرون به نظر می‌رسید که این فصل می‌توانست سال شکوفایی گولر باشد، اما به جای واکنش نشان دادن به شرایطش، به نظر می‌رسد که در نوعی رخوت و دلسردی فرو رفته. اطرافیان او بیش از حد او را تحسین می‌کنند، اما این کمکی به او نکرده و حالتی بی‌تفاوت پیدا کرده است. بهتر است به براهیم نگاه کند و درک کند که در رئال مادرید، فقط خوب بودن کافی نیست.

آنتونیو رومرو