مرجع خبری رئال مادرید : در یکی از صحنه‌های فیلم فرار به سوی پیروزی، پله به هم‌تیمی‌هایش توضیح می‌دهد که کوتاه‌ترین مسیر به سمت دروازه، یک خط مستقیم است. این تاکتیک فوق‌العاده ساده را اندریک به‌طور ذاتی در بازی خود دارد؛ مهاجمی که رحم ندارد و با سرعتی برق‌آسا عمل می‌کند. فوتبال او کاملاً مستقیم و بدون پیچیدگی است: کنترل و شوت – همین! چرا که باید درگیر حرکات اضافه شد وقتی که او مهارت فوق‌العاده‌ای در تنظیم توپ و سپس شلیک ضرباتی کشنده دارد؟ اندریک دو بار این فرمول ساده را مقابل رئال سوسیه‌داد اجرا کرد؛ یک‌بار توپ را به گل تبدیل کرد و بار دیگر شوت او چنان محکم به تیرک دروازه برخورد کرد که انگار می‌خواست آن را از جا بکند!

به این ترتیب، رئال مادرید با یک نتیجه کاملاً مطلوب برای بازی برگشت آماده شد. این تیم، که به‌نوعی نسخه تقویت‌شده‌ای از ترکیب دوم خود را به میدان فرستاده بود، عملکردی فراتر از انتظار داشت و ۹۰ دقیقه رقابتی و منظم را به نمایش گذاشت.

یکی از نکات جالب توجه این بود که بازیکنان حالا کاملاً مفهوم کار تیمی را جدی گرفته‌اند. یا اینکه حتی خود وینیسیوس هم یاد گرفته که با آرامش بیشتری بازی کند، بدون اینکه از تأثیرگذاری‌اش کم شود. شاید بستن بازوبند کاپیتانی در نیمه اول، تأثیری آرامش‌بخش روی او گذاشت، چرا که شخصیت آتشین او همیشه به نفعش نبوده است.

آنچلوتی دقیقاً تیمش را در جایگاهی قرار داده که در این مقطع از فصل می‌خواست. مدتی طول کشید، اما حالا همه بازیکنان روند خوبی پیدا کرده‌اند – همه به‌جز آردا گولر. بازیکنی که هیچ شباهتی به فوتبالیست درخشان فصل گذشته ندارد. او در دقایق کمی که به میدان رفته، عملکردی شبیه اندریک نداشته. انرژی و نشاط بازی‌اش را از دست داده و حرکاتش کند و بی‌روح به نظر می‌رسد؛ در حالی که فصل گذشته تنها با یک لمس توپ، مشخص می‌شد که بازیکنی متفاوت است.

در سوی مقابل، رئال سوسیه‌داد تیمی منظم و پرتلاش بود، اما در خط حمله کاملاً بی‌رمق نشان داد. این تیم باید در دیدار برگشت در سانتیاگو برنابئو، همه چیز را دو برابر کند و شانسش را امتحان کند. اما در بین چهار تیم نیمه‌نهایی، قطعاً سخت‌ترین شرایط را دارد.

روبرتو پالومار – مارکا