مرجع خبری رئال مادرید : شکست تلخ مادرید در هلیوپولیس، که همچنان نام محله‌ای است که بتیس در آن قرار دارد، هرچند که ورزشگاهشان دیگر این نام را ندارد. بعد از چند بازی که به نظر می‌رسید تعادل بین حمله و دفاع در تیم برقرار شده و ستاره‌ها مشارکت بیشتری در کارهای دفاعی داشتند، همه‌چیز دوباره از هم پاشید. یک شروع خوب، یک گل زیبا، و بعد… هیچ. این تمام چیزی بود که از رئال مادرید دیدیم. پس از آن، ریتم بازی افت کرد و دویدن‌های مداوم بازیکنان بتیس، به‌ویژه با هدایت یک ایسکوی کاملاً احیا شده، بر تیم غلبه کرد. این روند تا پایان بازی ادامه داشت، حتی پس از گل دوم بتیس که رئال را تحت فشار گذاشت، اما بازیکنان آنچلوتی بدون هیچ واکنشی تسلیم شدند.

بتیس اگر فضا داشته باشد، تیم خوبی است. جانی کاردوسو خط هافبک را به‌خوبی کنترل می‌کرد، ایسکو به‌طرز استادانه‌ای بازی را مدیریت می‌کرد، آنتونی و خسوس رودریگز از جناحین خطرساز بودند و کوچو در خط حمله دردسرساز شد. این تیم بیش از حد توانمند بود که بتوان با تنها یک گل، آن را شکست‌خورده دانست. در ادامه، یک ضربه کرنر عالی از ایسکو که کاردوسو (بدون نظارت مناسب) با سر به گل تبدیل کرد، به‌همراه یک پنالتی ناشیانه از رودیگر روی خسوس رودریگز، نتیجه را به سود بتیس تغییر داد. در این لحظه، ضعف بزرگ مادرید مشخص شد؛ نه انرژی لازم برای واکنش داشت و نه کیفیت بازی برای ایجاد خطر در دقایق پایانی. تعویض‌ها هم تأثیری نداشتند.

در دقایق پایانی، اندریک به‌جای امباپه وارد زمین شد. امباپه عملکرد ضعیفی داشت، به‌جز صحنه‌ای که در شکل‌گیری گل نقش داشت. مهاجم برزیلی جوان تحرک و انگیزه خوبی نشان داد، اما در ضربات نهایی دقت لازم را نداشت. اما بزرگ‌ترین ناامیدی آردا گولر بود که تقریباً هر توپی که به پایش می‌رسید را از دست می‌داد. در حال حاضر، او بازیکنی کاملاً افت کرده به نظر می‌رسد.

علاوه بر این، غیبت جود بلینگام هم کاملاً احساس شد. او محرومیتش را به دلیل آن فریاد معروف “فاک و ادامه‌اش” در لیگ سپری کرد، اما در دیدار حساس سه‌شنبه مقابل اتلتیکو هم به دلیل انباشت کارت‌های اروپایی حضور نخواهد داشت. تنها خبر امیدوارکننده برای آنچلوتی این است که بازگشت والورده قطعی به نظر می‌رسد.

آلفردو  رلانیو ، مدیر مسئول سابق آس