مرجع خبری رئال مادرید : کار و انتظار. در چرخه‌ای تکراری. بی‌وقفه. این سه کلمه‌ای هستند که دائماً در ذهن اندریک تکرار می‌شوند. او می‌داند که زندگی در سایه‌ی چهار شگفت‌انگیز کار ساده‌ای نیست؛ محیطی که ممکن است باعث شود برخی تسلیم شوند یا از شدت تلاششان بکاهند. اما اندریک این‌گونه نیست. کادر فنی، درست مانند هم‌تیمی‌هایش، از تعهد روزانه‌ی او تمجید می‌کنند. او با تمام وجود کار می‌کند، خود را به نهایت توانش می‌رساند، نشان می‌دهد که صددرصد آماده است تا هر زمان که آنچلوتی فرصتی به او بدهد، بدرخشد. اما این فرصت‌ها کم پیش می‌آید. و این همان مشکل است. بابی منتظر نوبت خودش است.

تا اینجای فصل، او تنها 496 دقیقه بازی کرده است؛ آماری که حتی از کارواخال (878 دقیقه، با وجود اینکه از 5 اکتبر بازی نکرده) پایین‌تر است و فقط از آلابا که به‌زودی به او خواهد رسید (311 دقیقه)، بیشتر است. اما نکته اینجاست که اندریک در حال شکستن آمارهاست. گاهی کمیت مهم نیست، بلکه کیفیت تعیین‌کننده است. هنر انجام کارهای بزرگ با فرصت‌های کوچک. این را ریتم گلزنی‌اش نشان می‌دهد: شش گل، یعنی هر 83 دقیقه یک گل. بهترین میانگین کل تیم.

«خیلی خوشحالم که توانستم سهمی در صعود تیم (به یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان) داشته باشم. بازی در بزرگ‌ترین تیم جهان، کنار بهترین بازیکنان جهان، حس فوق‌العاده‌ای دارد. احساسش کنم، وارد زمین شوم، از آن لذت ببرم، پنالتی‌ها را تجربه کنم… واقعاً خوشحالم.» این را اندریک در مصاحبه‌ای با خبرنگار ESPN برزیل، گوستاوو هوفمان، گفت. او می‌توانست پنالتی پنجم را بزند، اما رودیگر اعتمادبه‌نفس بیشتری داشت. شاید یک قاب دیگر به آرشیو شخصی‌اش اضافه می‌شد.

«همه‌ی ما در تیم باید از او حمایت کنیم. من هم وقتی به اینجا آمدم، همین مسیر را طی کردم. بیشتر جوان‌هایی که در رئال مادرید موفق شدند، مجبور شدند به تیمی دیگر قرض داده شوند، مدت‌ها روی نیمکت بنشینند، بازی‌های زیادی را منتظر بمانند… این ایده‌آل‌ترین شرایط برای یک بازیکن نیست، اما همان چیزی است که تو را قوی‌تر می‌کند، باعث می‌شود بالغ شوی و رشد کنی. تا زمانی که نوبت به تو برسد و بتوانی در این باشگاه با این همه فشار، بازی‌های زیادی را انجام دهی، کاملاً آماده باشی.» این را والورده در کنفرانس خبری گفت. سؤال درباره آردا گولر بود، اما این پاسخ کاملاً در مورد اندریک هم صدق می‌کند.

فعلاً خبری از جدایی نیست. هیچ برنامه‌ای برای انتقال قرضی در کار نیست. این موضوع در تابستان بررسی خواهد شد، با آرامش. ذهنش فقط روی رئال مادرید متمرکز است. روی تاریخ‌سازی در این باشگاه. و حالا، این تاریخ در پیش روی اوست: مارس آغاز شده و تیم در سه جام اصلی (لالیگا، لیگ قهرمانان و کوپا دل ری) همچنان مدعی است. هنوز همه چیز ممکن است. اندریک در مسیر خود ادامه می‌دهد، بی‌سروصدا اما پربار. کار می‌کند، منتظر می‌ماند. صبور، اما آماده برای لحظه‌ای که نوبتش برسد.