مرجع خبری رئال مادرید : رئال مادرید با شکست در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو برابر آرسنال، با رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا در مرحله یک‌چهارم نهایی خداحافظی کرد. تیم لندنی با پیروزی ۲–۱ در بازی برگشت، با اتکا بر انسجام تاکتیکی‌اش، در برابر فشارها ایستادگی کرد و در لحظه مناسب ضربه نهایی را وارد ساخت. این نتیجه، برتری تاکتیکی آرسنال را در مجموع دو دیدار به‌وضوح نشان داد و تیم مادریدی را با پرسش‌ها و ابهام‌های فراوان مواجه کرد.

ناچو پِـنیا تحلیل‌گر ورزشی، توضیح داد که شکست برابر آرسنال یکی از کمبودهای اساسی رئال مادرید را آشکار کرد: نبود یک نقشه و برنامه مشخص. او به آماری هشداردهنده اشاره کرد:«۴۲ سانتر به محوطه ارسال شد و تنها ۶ موقعیت مثبت به‌دست آمد». این آمار، و همچنین اصرار تیم بر ارسال‌های جانبی برابر تیمی مانند آرسنال – که حتی بدون گابریل نیز در دفاع از این نوع حملات متخصص است – گویای نبود تحلیل و شناخت کافی از حریف بود.

طرح بازی رئال مادرید این‌گونه به نظر می‌رسید که «فقط باید اتفاقی بیفتد». آلبِرت فرناندز با کنایه گفت: «انتظار داشتن یک برنامه مشخص از تیمی که در تمام فصل برنامه‌ای نداشته، واقعاً سخت است».
هرچند انگشت اتهام به‌سوی ستاره‌هایی مانند وینیسیوس و امباپه نشانه رفته است، اما حقیقت آن است که این بازیکنان زمانی می‌درخشند که توپ به شکلی مؤثر به آن‌ها برسد. یکی از تحلیل‌گران گفت: «نه مسی و نه رونالدو هم نمی‌توانستند معجزه کنند وقتی در وسط زمین و بدون حمایت توپ دریافت می‌کردند».

بیشترین انتقادات متوجه کارلو آنچلوتی بود. ناچو پـنیا تصریح کرد: «او از همان روز نخست اذعان داشت که موفق به ایجاد تعادل در تیم نشده است، و حالا هم فصل را بدون یافتن آن به پایان خواهد برد».

به‌گفته‌ی لاتیگو، آنچلوتی با تبدیل بلینگهام به یک «گل‌زن صرف» هرگز حتی یک دقیقه هم او را در پست اصلی‌اش در دورتموند – یعنی هافبک میانی – امتحان نکرد. بسیاری معتقدند در شرایطی که تیم با کمبود بازیکن مواجه بود، استفاده از این گزینه می‌توانست نتیجه‌بخش باشد.

پـنیا همچنین به آماری اشاره کرد که چهره تیم را به‌روشنی نشان می‌دهد: «رئال مادرید دوباره نزدیک به ۱۰ کیلومتر کمتر از آرسنال دوندگی داشت؛ در خانه، آن‌هم با حمایت کامل برنابئو و استراحت سه بازیکن اصلی در بازی رفت».
توضیح بسیاری از کارشناسان برای این عملکرد، فقدان عادت به کار تیمی است. یکی گفت: «آرسنال به‌صورت منسجم و فشرده دفاع می‌کند، این چیزها تمرین می‌خواهد. اما از زمان بازگشت آنچلوتی، مادرید تیمی است تنبل، آن‌هم در حد شرم‌آور». حتی شوخی‌هایی هم مطرح شد که «بازیکنان سرما می‌خورند چون در زمین احساس سرما می‌کنند».

پـنیا همچنین به بحث در مورد جانشین آنچلوتی پرداخت و گفت: «اگر انتخاب بعدی، ژابی آلونسو باشد – که فصلش در ۱۴ مه به پایان می‌رسد – ممکن است بتواند در آخرین هفته‌های فصل یا دست‌کم در جام جهانی باشگاه‌ها هدایت تیم را بر عهده بگیرد». رقابتی که شاید برای برخی کم‌اهمیت باشد، اما «برای باشگاه بی‌ارزش نیست» و می‌تواند فرصتی برای آشنایی آلونسو با تیم باشد.

مارکوس برنات پرسید: «آیا کارلتو شایسته است فصل را به پایان برساند؟» برای بسیاری، پاسخ مثبت بود. لاتیگو گفت: «از روی احترامی که برایش قائلم، بله، بگذارید فصل را تمام کند. ناراحت می‌شوم اگر ببینم از در پشتی می‌رود؛ هرچند قبول دارم که این چرخه به پایان رسیده». او ادامه داد: «می‌شود نقش دیگری برای آنچلوتی در نظر گرفت؛ بنشیند کنار نیمکت، با سیگار برگش، به‌عنوان مشاور. اما نه دیگر به‌عنوان سرمربی».