مرجع خبری رئال مادرید : رلوو در گزارشی نوشت : دو ساعت پیش از آغاز یک مسابقه لیگ قهرمانان در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، صحنه‌هایی متنوع و پر از هیجان در اطراف ورزشگاه شکل می‌گیرد. برخی از هواداران برای استقبال از بازیکنان تیم به ورزشگاه می‌آیند، عده‌ای ترجیح می‌دهند در اطراف استادیوم نوشیدنی یا خوراکی میل کنند، گروهی در حال خرید شال و وسایل هواداری‌اند، برخی به فروشگاه رسمی باشگاه می‌روند، و خوش‌شانس‌هایی نیز هستند که وارد بخش VIP می‌شوند تا هرچه می‌توانند بخورند و بنوشند. اما در کنار همه این‌ها، افرادی هم هستند که به سمت باجه‌ی درِ شماره ۶ ورزشگاه می‌روند؛ جایی که شکایات کسانی که عضو باشگاه نیستند، بررسی می‌شود.

این باجه که معمولاً شش تا هشت نفر در آن مشغول به کار هستند، عمدتاً میزبان کسانی‌ست که قربانی کلاهبرداری در خرید بلیت شده‌اند. افرادی که وقتی به گیت ورودی می‌رسند، درمی‌یابند که بلیتشان جعلی است یا پیش‌تر کسی با همان بلیت وارد شده است. بیشتر این افراد، خارجی هستند. برخی آمده‌اند تا رئال مادرید را ببینند، و برخی دیگر – مثل این‌بار – برای تماشای دیدار با آرسنال. ماجراهای گوناگونی رخ می‌دهد.

نیم‌ساعت پیش از شروع مسابقه، دو جوان از شهر بورگوس به باجه مراجعه کردند. آن‌ها بلیت‌ها را از طریق پلتفرم Milanuncios و به قیمت ۱۵۰ یورو برای هر بلیت خریده بودند. برایشان سندی با تغییر نام فرستاده شده بود، اما آن سند جعلی بود. وقتی تلاش کردند با شماره‌هایی که پیش‌تر با آن‌ها تماس گرفته بودند تماس بگیرند، هر دو شماره خاموش بودند. این دو نفر که نمی‌خواستند مقابل دوربین قرار بگیرند، گفتند: «ناامید شدیم، اما می‌دانستیم که ممکن است این اتفاق بیفتد.» آن‌ها در نهایت تصمیم گرفتند بازی را از یک بار تماشا کنند، چراکه حاضر نبودند ۵۰۰ تا ۷۰۰ یورویی که دلالان بلیت در بیرون ورزشگاه می‌خواستند، پرداخت کنند.

یکی از پلتفرم‌هایی که در سال‌های اخیر – به‌ویژه برای خارجی‌ها – محبوبیت زیادی پیدا کرده، StubHub است. یک خانواده سه‌نفره از نیویورک، بلیت‌هایی به ارزش ۶۰۰ یورو برای هر نفر را از این پلتفرم خریدند، اما هیچ‌گاه بلیت‌ها به دستشان نرسید. آن‌ها نیز مایل به حضور مقابل دوربین نبودند، اما توضیح دادند که در آمریکا و انگلیس، این پلتفرم بسیار شناخته‌شده است و پیش‌تر برای بیسبال در آمریکا و لیگ برتر انگلیس از آن استفاده کرده بودند و هیچ مشکلی نداشتند. اما این‌بار، چهره‌هایشان پر از ناامیدی بود، درحالی‌که تلاش می‌کردند با پلتفرم تماس بگیرند. آن‌ها نیز حاضر نبودند از فروشندگان غیررسمی در مقابل ورزشگاه خریدی انجام دهند.

سه هوادار دیگر، این‌بار از بلغارستان آمده بودند و بلیت‌ها را از طریق TicketSwap خریده بودند. وقتی به درِ شماره ۶ رسیدند، گیت از عبورشان جلوگیری کرد. یکی از کارکنان تأیید کرد: «بلیت‌ها تکراری هستند». هر بلیت را به قیمت ۴۰۰ یورو خریده بودند؛ یک کلاهبرداری دیگر.

پلتفرم دیگر، Seatsnet.com بود. دو هوادار از اسرائیل، بلیت‌هایی به قیمت ۴۰۰ یورو خریده بودند، اما با شروع مسابقه، همچنان جلوی درِ ۶ ایستاده بودند و منتظر بودند شاید بلیت‌ها ارسال شود. آن‌ها گفتند: «ما پول را پرداخت کرده‌ایم اما بلیت‌ها را نمی‌فرستند»، درحالی‌که در حال ارسال پیام واتساپ به فردی بودند که پس از دریافت پول، دیگر پاسخی نداده بود.

در برخی موارد، کلاهبرداری از طریق اینترنت آغاز می‌شود و به‌صورت حضوری پایان می‌یابد. دو هوادار آمریکایی که در بارسلونا تعطیلات می‌گذراندند، تصمیم گرفتند برای تماشای بازی به مادرید بروند. آن‌ها با کسی توافق کردند که نیمی از پول را آنلاین پرداخت کنند و نیم دیگر را در گوشه‌ای از درِ شماره ۶. ساعت‌ها منتظر ماندند، اما آن شخص هرگز نیامد و ۳۶۰ یورو بلیت‌ها یک‌باره از بین رفت.

قربانیان فقط هواداران رئال نیستند؛ طرفداران تیم مهمان نیز گول می‌خورند. یک هوادار آرسنال، بلیتی در بخش مخصوص هواداران مهمان تهیه کرده بود، اما تغییر نام انجام نشده بود. معمولاً این موضوع بررسی نمی‌شود، اما این‌بار بررسی شد. او با لباس آرسنال ایستاده بود و گفت که بیش از ۶۰۰ یورو خرج بلیت، پرواز و هتل کرده، اما نتوانسته وارد ورزشگاه شود:
«بلیت دیجیتال کافی نبود، باید نسخه چاپی همراه با مدرک شناسایی ارائه می‌دادم. مشکلی نیست، به پاریس می‌روم تا بازی مقابل پاری سن ژرمن را ببینم.»

درحالی‌که همه این اتفاقات می‌افتد، پاسخ کارکنان باجه‌ی درِ ۶ همیشه یکسان است:
«بلیت‌هایی که از طریق پلتفرم‌های غیررسمی خریداری شده‌اند، معتبر نیستند. تنها بلیت‌هایی که از سایت رسمی باشگاه خریداری می‌شوند اعتبار دارند.»
عضو بخش امنیت خصوصی باشگاه همیشه به‌صورت اسپانیایی می‌گوید: «کد QR، کد QR، کد را نشان بده!» – و همین باعث می‌شود بسیاری از هواداران انگلیسی‌زبان، متوجه نشوند چه اتفاقی افتاده است.

در نتیجه، ده‌ها نفر در اطراف ورزشگاه، با گوشی در دست، به‌دنبال بلیت در وب‌سایت رسمی می‌گردند، که خیلی زود تمام می‌شوند. اما گاهی یکی خوش‌شانس است. مثل اواندر از انگلیس؛ با پیراهن رئال مادرید، ساعت ۲۰:۵۷ موفق شد وارد سامانه شود و فرایند خرید بلیت را آغاز کند. بلیتی به قیمت ۳۱۸ یورو برای درِ شماره ۴۲. با کمک ما، چون اسپانیایی بلد نبود، اطلاعات را وارد کرد و ایمیل حاوی بلیت را دریافت کرد. ما به او کمک کردیم تا کد QR را دانلود کند. سپس، برای یافتن درِ مورد نظر، نیمی از ورزشگاه را گشتیم تا بالاخره رسیدیم و او وارد شد – زمانی که بازی آغاز شده بود، و ۳۱۸ یورو هم خرج کرده بود.

مورد اواندر استثنا بود. بیشتر افراد، موفق به تهیه بلیت نشدند و ناچار شدند بازی را در بیرون از ورزشگاه و از روی موبایل دنبال کنند. برخی به بخش VIP رفتند، جایی‌که تلویزیون‌هایی برای تماشای بازی وجود دارد. یکی از آن‌ها گفت:
«می‌خواهیم بازی را همین‌جا ببینیم، برای فضا و هیجان. پول ندارم که وارد ورزشگاه شوم. هیچ‌وقت یک بازی را در برنابئو از نزدیک ندیده‌ام.»