مرجع خبری رئا مادرید : پیش از برگزاری ال‌کلاسیکو و مشخص‌شدن اینکه آیا رئال مادرید تا پایان برای قهرمانی در لالیگا خواهد جنگید یا نه، فصل ناامیدکننده این تیم از هم‌اکنون تبعات خود را آشکار کرده است. نخستین پیامد، متوجه سرمربی تیم خواهد بود که فصل آینده در باشگاه ادامه نخواهد داد؛ با اینکه مسئولیت ناکامی باید میان مدیریت ورزشی و به‌ویژه بازیکنان نیز تقسیم شود، اما بار آن به‌طور کامل بر دوش سرمربی نهاده شده است. در پایان فصلی ناموفق، مسئله تمدید قراردادها نیز با رویکردی متفاوت پیگیری می‌شود و ادامه حضور بازیکنانی که «غیر راهبردی» تلقی می‌شوند و عملکردی ناامیدکننده داشته‌اند، به‌طور جدی مورد بازبینی قرار خواهد گرفت. همه این تحولات، هم‌زمان با برنامه‌ریزی برای جذب بازیکنان جدید در حال شکل‌گیری است. افزون بر این، نباید فراموش کرد که فلورنتینو پرز سیاستی نانوشته را در باشگاه بنا نهاده است: اگر بازیکنی که با باشگاه قرارداد معتبر دارد، خواستار ماندن باشد، حتی اگر باشگاه تمایل به ادامه همکاری نداشته باشد، تعهد به او محترم شمرده می‌شود. همین اصل نانوشته سبب خواهد شد که برخی بازیکنان، علیرغم فصل ضعیف، پس از تابستان همچنان پیراهن سفید بر تن داشته باشند.

این رویه در شرایط عادی فصل اجرا می‌شود، اما در صورت تغییر سرمربی، بدیهی است که در سیاست نقل‌وانتقالات نیز تأثیرگذار خواهد بود، هرچند خطوط کلی سیاست ورزشی را باشگاه تعیین می‌کند. از یک سو، در جذب بازیکن باید به سرمربی جدید دست‌کم یک بازیکن مطابق خواست او اختصاص داد. هنوز هیچ سرمربی‌ای وارد رئال مادرید نشده که خواهان چند تقویت نبوده باشد. از سوی دیگر، در بحث خروج بازیکنان، لازم است سیاست‌های باشگاه با دیدگاه ژابی آلونسو هم‌راستا شود. به این ترتیب، بازیکنانی که پیش‌تر در برنامه‌ها جایی نداشتند، ممکن است از اعتماد سرمربی جدید بهره‌مند شوند. یا بالعکس، جایگاه بازیکنانی با وضعیت تثبیت‌شده ممکن است به خطر بیفتد.

نمونه بارز این وضعیت رودریگو گوئس است. عملکرد او در این فصل بسیار ناامیدکننده بوده و حتی نسبت به هم‌تیمی‌هایی نظیر وینیسیوس، بلینگام یا کاماوینگا نیز ضعیف‌تر ظاهر شده است. آمارش گویای همه چیز است: تنها ۱۳ گل و ۱۰ پاس گل در ۵۰ بازی. مسیر عملکردی او نیز نگران‌کننده است: تنها یک گل در ۲۲ بازی اخیر. در هفته‌های پایانی فصل، رودریگو بازیکنی خاموش و بی‌انگیزه به‌نظر می‌رسد. با وجود این، آنچلوتی در اغلب مواقع او را در ترکیب اصلی حفظ کرد. اما به‌نظر می‌رسد با ورود ژابی آلونسو، ترکیب تهاجمی سه‌نفره رئال دیگر موقعیت ثابتی نخواهد داشت؛ چراکه یکی از درس‌های فصل پرفرازونشیب اخیر این بود که تیم با این سه بازیکن فاقد تعادل لازم است. اگر قرار باشد یکی از آن‌ها قربانی شود، همه نگاه‌ها به سوی رودریگو است؛ هم به‌دلیل جایگاه نه‌چندان تثبیت‌شده‌اش و هم به‌خاطر اینکه بازار انتقالاتی خوبی دارد و فروش او می‌تواند حدود ۱۰۰ میلیون یورو برای باشگاه درآمد داشته باشد—مبلغی که می‌توان از آن برای جذب یک مدافع مرکزی در سطح بالا استفاده کرد.

با این حال، اگر بحث بر سر یافتن تعادل تاکتیکی باشد، بازیکنی که از نظر سبک بازی کمترین تناسب را دارد، وینیسیوس است. زیرا همکاری او با امباپه بسیار دشوارتر و ناهماهنگ‌تر از ارتباط او با رودریگو خواهد بود.

کارلوس کارپیو – مارکا