مرجع خبری رئال مادرید : مارکا در گزارشی نوشت: در تاریخ ۱۰ مارس ۲۰۱۷، ژابی آلونسو در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که در پایان آن فصل از فوتبال حرفه‌ای خداحافظی خواهد کرد و هدفش ورود به عرصه مربیگری است. در کنار او، کارلو آنچلوتی، سرمربی وقت بایرن مونیخ نشسته بود و در تمجید از شاگرد خود گفت: «یک بازیکن بزرگ را از دست می‌دهیم. او یک حرفه‌ای فوق‌العاده و انسانی بی‌نظیر است. ژابی توانایی‌ها و تجربه لازم برای تبدیل شدن به یک مربی بزرگ را دارد.» اکنون، تنها چند روز مانده تا این مربی ایتالیایی هدایت رئال مادرید را به آلونسو واگذار کند.

آلونسو در حالی به رئال مادرید بازمی‌گردد که دیدگاه روشنی از فوتبال دارد و دانش او تلفیقی‌ست از تجربیاتی که در کنار برخی از بزرگ‌ترین مربیان قرن ۲۱ کسب کرده: لوئیس آراگونس، ویسنته دل‌بوسکه، ژوزه مورینیو، پپ گواردیولا و البته کارلو آنچلوتی.

موفقیت درخشانش در بایر لورکوزن چارچوب فنی مشخصی برایش ایجاد کرده؛ سیستمی با آرایش ۳-۴-۳ (یا ۳-۴-۲-۱) که ریشه‌های آن در زمان حضورش در تیم دوم رئال سوسیداد شکل گرفت. این سیستم تغییر قابل‌توجهی برای رئال مادرید محسوب می‌شود، چراکه کارلتو به‌ندرت از ترکیب سه دفاعه استفاده کرده است.

برای ژابی، این سیستم نقطه آغاز است، چیزی که مدیران در والدبباس به‌خوبی از آن مطلع‌اند و تأثیر مستقیمی بر برنامه‌های نقل‌وانتقالاتی باشگاه خواهد داشت. نخستین گام، جذب ترنت الکساندر-آرنولد است که کاملاً با الگوی مدنظر ژابی برای بازیکنان کناری—تحرک، تکنیک، قدرت نفوذ و عنصر غافل‌گیری—هماهنگ است. حال باشگاه باید بازیکنی با این ویژگی‌ها برای سمت دیگر نیز بیابد.

در خط دفاع، سه مدافع مرکزی در سیستم آلونسو دو وظیفه اصلی دارند: خروج مطمئن از عقب زمین و پیروزی در نبردهای تک‌به‌تک. ویژگی‌هایی که تیم او در لورکوزن به‌خوبی به نمایش گذاشته، نه‌فقط در دفاع، بلکه در کل زمین.

پیش از خط دفاع، دو هافبک میانی قرار می‌گیرند—پستی کلیدی که در لورکوزن با بازیکنانی چون گرانیت ژاکا و آندریچ یا پالاتیوس پر شده است. ژابی از این دو انتظار دارد بازی را به سبک خودش هدایت کنند.

در خط حمله، بازیکنانی چون فلوریان ویرتز نقش کلیدی داشته‌اند، اما ژابی هرگز خود را به یک سبک خاص محدود نمی‌کند. او معتقد است که مربی با یک تصویر ذهنی آغاز می‌کند، اما در نهایت این ترکیب تیمی است که سبک بازی را تعیین می‌کند. او با مثال‌هایی از تیم ملی اسپانیا و رئال مادرید آنچلوتی (در دوران دسیما با رونالدو و بیل) به این انعطاف اشاره می‌کند.

بنابراین اگرچه طرح اولیه ژابی از موفقیت در لورکوزن نشأت می‌گیرد، اما کسی نباید انتظار داشته باشد که او تنها به یک سبک بازی پایبند باشد—بلکه کاملاً برعکس.

داوید ویدال، گزارشگر بوندس‌لیگا در DAZN اسپانیا که بیش از ده مسابقه لورکوزن را در این فصل گزارش کرده، معتقد است: «ژابی بسیار مداخله‌گرتر از مربیانی مانند زیدان یا آنچلوتی است. او از آن دسته مربیانی است که می‌توانند با تاکتیک‌هایشان جریان بازی را تغییر دهند. تیمش ساختاریافته، مدرن و قابل‌شناسایی است.»

ویدال تأکید می‌کند که سیستم ژابی با دفاعی بودن اشتباه گرفته نشود: «این سیستم ۵-۳-۲ معمولی نیست که تیم را به عقب می‌کشد. سه مدافع و چهار هافبک، با بازیکنانی مثل فریمپونگ که کاملاً هجومی هستند، در زمین حاضرند. مدافعانی مانند هینکاپیه، تاپسوبا و طاه نیز مرتب به زمین حریف می‌زنند.»

او درباره احتمال اجرای این سیستم در سانتیاگو برنابئو می‌گوید: «قطعاً امکان‌پذیر است، به‌شرطی که نتایج خوب باشد. هواداران مادریدی اگر تیم خوب بازی کند، از حضور سه مدافع ناراضی نخواهند بود. ضمن اینکه بازیکنانی مثل رودیگر یا حتی کارواخال می‌توانند به‌راحتی با این سیستم سازگار شوند.»

ویدال در پایان ویژگی مهم ژابی برای نشستن روی نیمکت مادرید را چنین توصیف می‌کند: «او کاریزمای ذاتی دارد. چیزی که یا داری یا نداری. زیدان داشت. ژابی نماینده باشگاه است، تاریخ آن را می‌شناسد، و این به او فضای عمل می‌دهد. چیزی که هر مربی‌ای در رئال ندارد، و این موضوع بسیار مهم است.»

در مورد ال‌کلاسیکوی این هفته، ویدال آن را تعیین‌کننده در رقابت قهرمانی می‌داند، هرچند یادآور می‌شود که خط دفاع رئال با کمبود بازیکن مواجه است. با این حال، رئال را شانس اول می‌داند: «بعید است یک تیم بتواند چهار کلاسیکو پیاپی را ببرد. بارسا خسته‌تر است و هرچند رئال مصدوم دارد، در بیشتر خطوط بهتر عمل می‌کند.»