چهارشنبه 24 اردیبهشت
مرجع خبری رئال مادرید : ال‌کلاسیکو: واژه‌ای که از ادبیات کلاسیک می‌آید و به اثری یا پدیده‌ای تعلق دارد که در دوران شکوفایی یک فرهنگ یا تمدن شکل گرفته است. این واژه دقیقاً برازنده بازی بزرگ این یک‌شنبه میان رئال مادرید و بارسلونا است؛ دیداری که بی‌درنگ ذهنمان را پر از خاطرات می‌کند.
شاید به یاد یکی از بزرگ‌ترین نمایش‌های تاریخ فوتبال بیفتیم؛ پیروزی ۶-۲ بارسلونا گواردیولا در سانتیاگو برنابئو، بردی که شاید برای بسیاری از هواداران حتی شیرین‌تر از برخی قهرمانی‌هایشان بوده است. یا شاید به یاد آن پیروزی قاطع ۴-۰ رئال مادرید در نیوکمپ در رقابت‌های کوپا دل‌ری بیفتیم.
این فصل هم تصاویر به‌یادماندنی کم نداشته‌ایم: برد ۴-۰ بارسا در برنابئو یا پیروزی ۵-۲ آن‌ها در ریاض. یا به یاد تیم فابیو کاپلو در رئال مادرید می‌افتیم که پس از تساوی مقابل بارسا در نیوکمپ—همان بازی معروف با نخستین هت‌تریک مسی—تحول یافت و به قهرمانی رسید.
ال‌کلاسیکوها همیشه پر از لحظات فراموش‌نشدنی‌اند: سکوت تاریخی رائول، تشویق مرد سبیل‌دار در برنابئو برای رونالدینیو، یا دستِ باز پیکه. هر کدام قصه خودشان را دارند. اما این ال‌کلاسیکو یک ویژگی ویژه دارد: می‌تواند لالیگا را داغ‌تر کند. نه تعیین تکلیف، اما سرنوشت‌ساز. اگر رئال مادرید ببرد، کورس قهرمانی هیجان‌انگیز خواهد شد. اما اگر بارسلونا پیروز شود، باید عملاً قهرمانی را به آن‌ها تبریک گفت. در آن صورت، آن‌ها فاتح تمام رقابت‌های داخلی خواهند شد: سوپرجام، کوپا دل‌ری و لالیگا.
شخصاً فقط یک چیز می‌خواهم: بازی‌ای بدون حاشیه داوری. از بحث‌های تکراری درباره داوران خسته‌ام. نمی‌خواهم تجربه‌ای مشابه آن‌چه پس از بازی بارسا و اینتر در سن‌سیرو دیدیم تکرار شود؛ دیداری که حتی با تصمیمات درست داور، باز هم موضوع داوری بر همه‌چیز سایه انداخت.
فراموش نکنیم که بارسا بازی خوبی ارائه داد. آن دیدار یکی از بهترین‌های فصل بود، و اگر وقت اضافه‌اش ۲۰ دقیقه دیگر ادامه داشت، باز هم لذت‌بخش می‌بود. بیایید درباره فوتبال صحبت کنیم، نه داوری. امیدوارم داور کاناریایی بازی، تنها به‌دلیل عملکرد بی‌نقصش “خبرساز نشود”.
به نقطه‌ای رسیده‌ایم که در هر صحنه و هر گل دنبال توجیهات داوری می‌گردیم تا ضعف تیم خودی را نادیده بگیریم. خلاصه اینکه، امیدوارم این ال‌کلاسیکو—حتی اگر “افسانه‌ای” نشود—دست‌کم بدون جنجال و حاشیه داوری برگزار شود.
پابلو پارا – مارکا
