مرجع خبری رئال مادرید : آس در گزارشی نوشت: ژابی آلونسو ممکن است تنها در عرض هفت سال، چرخه‌ای کامل را طی کند: از «لا فابریکا» (آکادمی رئال مادرید) تا هدایت تیم اصلی این باشگاه. او که از شاگردان برجسته نسل بزرگی از مربیان آینده‌دار بود—در کنار چهره‌هایی مانند رائول، ژاوی، ویکتور والدس، باپتیستا، مارکوس سنا و کاپدویلا دوره مربیگری دید—کار خود را به‌عنوان مربی در تابستان ۲۰۱۸ آغاز کرد؛ با هدایت تیم نونهالان A رئال مادرید.

دوران حضور آلونسو در آکادمی رئال مادرید هرچند کوتاه بود، اما درخشان و پربار بود. تنها در یک فصل، تیم نونهالان A (رده سنی زیر ۱۴ سال) را با اقتدار به قهرمانی لیگ رساند: ۲۵ پیروزی، تنها یک تساوی و بدون شکست؛ با میانگین بیش از شش گل در هر بازی. این فصل رؤیایی با برد ۳–۲ برابر اتلتیکو مادرید آغاز شد و تنها رایو وایکانو، با تساوی در هفته سیزدهم، مانع از ثبت رکوردی کامل شد. در آن فصل (۲۰۱۹–۲۰۱۸) در والدبباس، بازیکنانی زیر نظر او رشد کردند که اکنون نام‌هایی آشنا شده‌اند، مانند: خاکوبو رامون، چما آندرس، هوگو ده یانوس، یوسف خیمنز و آلکس خیمنز (بازیکن کنونی میلان).

پس از والدبباس، آلونسو به خانه دیگر خود رفت: زوبیتا، آکادمی باشگاه رئال سوسیداد. در فصل ۲۰۲۰–۲۰۱۹، تیم دوم رئال سوسیداد را تا رتبه پنجم جدول رساند، اما لیگ به‌دلیل قرنطینه متوقف شد. در فصل بعد، موفق شد این تیم را پس از ۶۰ سال به دسته دوم اسپانیا بازگرداند. هرچند در فصل سوم سقوط کردند، اما آلونسو در آن دوره بازیکنانی مانند زوبیمندی و ستاره‌های المپیکی همچون یون پاچکو و بینیات توریِنتس را پرورش داد.

سپس جهشی بزرگ به سطح اول فوتبال اروپا داشت. در اکتبر ۲۰۲۲، بایر لورکوزن که پس از گذشت ۸ هفته در رتبه ماقبل آخر بوندس‌لیگا بود، هدایت تیم را به آلونسو سپرد. او تیم را تا رتبه ششم جدول بالا کشید و تنها یک قدم تا فینال لیگ اروپا فاصله داشت. اما فصل بعد، کار بزرگی‌تر انجام داد. در فصل ۲۴–۲۰۲۳، نخستین فصل کاملش روی نیمکت تیم آلمانی، سلطه بایرن مونیخ را شکست و سرنوشت باشگاه لورکوزن را تغییر داد.

تیمی که سال‌ها به ناکامی معروف بود—تا جایی که به آن لقب «نورکوزن» (Neverkusen) داده بودند—توسط ژابی آلونسو به یک تیم قهرمان تبدیل شد. او با لورکوزن دوگانه (بوندس‌لیگا و جام حذفی آلمان) را به‌دست آورد؛ اولین قهرمانی لورکوزن در لیگ و پایانی بر سلطه ۱۱ ساله بایرن. تنها شکست در فینال لیگ اروپا مقابل آتالانتا مانع از کسب سه‌گانه تاریخی شد. با شروع فصل جدید، او سوپرجام آلمان را نیز به افتخاراتش افزود.

این موج بی‌سابقه از افتخار، برای باشگاهی رخ داد که پیش از این، تنها دو جام در ویترین خود داشت: جام یوفا در سال ۱۹۸۸ و جام حذفی آلمان در سال ۱۹۹۳.