مرجع خبری رئال مادرید : بازی تمام شد. بله، درست شنیدید و خواندید. بدون اینکه گناهی کرده باشید، باید کرکره را پایین بکشید و به خانه بازگردید. در این دنیا، سوابق، خدمات گذشته یا محبت مردم چندان ارزشی ندارند. آنچه واقعاً اهمیت دارد، همان اعداد و ارقامی است که همیشه مدیران به میل خود تفسیر میکنند.
پس از سالهایی فراموشنشدنی که هواداران از پروژهای تاریخی لذت بردند و اکنون دچار حسرت و دلتنگی شدهاند، اواخر ماه می وقت آن رسیده چمدانها را ببندند. البته، با وجود اینکه تسویهحساب مالی انجام شده و آینده کوتاهمدت روشنتر از آن چیزی است که تصور میشد، هنوز چند هفته باقی مانده تا بتوان با افتخار این پیراهن پرافتخار را بر تن کرد و در حالی که مراسم تقدیر و خداحافظی و شامهای خداحافظی برگزار میشود، به پایان فصل نزدیک شد. لالیگا، طبق معمول، تقویم و زندگی همه را مدیریت میکند.
دلایل رسیدن به این وضعیت متعدد است و بسته به اینکه چه کسی روایت میکند یا اخبار پشت پرده را افشا میکند، متفاوت به نظر میرسد. اگر بیطرفانه و با دیدی ورزشی نگاه کنیم، میتوان گفت همه در این اتفاق سهم داشتهاند و هرکدام به نوعی مقصرند که کار به اینجا کشیده است. پایانی زودهنگام که دل دوستداران این حرفه را به درد آورده و در سوی مقابل، باعث شادی و خوشحالی مخالفان شده است.
در ابتدا، شاید برنامهریزیها بیش از حد خوشبینانه و جاهطلبانه بوده، با شجاعت جذب همزمان چندین مهاجم برتر و اعتماد کورکورانه به اینکه تعادل در خطوط مختلف تیم بهطور طبیعی ایجاد خواهد شد. همچنین، از دست دادن یک مهره کلیدی در میانه راه، تیم را بدون رهبر و مغز متفکر باقی گذاشت؛ بازیکنی که بازی را سامان میداد و خلاقیت فوقالعادهای داشت. نباید فراموش کرد که برخی انتقادات درون باشگاه و تردیدهای بخشی از مدیریت، همیشه این پروژه را تحت فشار قرار داده بود. همان «مدیران عالیرتبه» که گفتار و کردارشان یکی نیست.
با این حال، گذشتهای که در آینده به افسانه تبدیل خواهد شد و با وجود پایان زودتر از زمان قرارداد، امروز این پروژه مثالزدنی است و آیندهای پر از امید پیشرو دارد. این روزها همچنان شاهد بازگشتهای شگفتانگیز و اهداف هیجانانگیز تا پایان فصل هستیم و برخی بازیکنان به زودی راهی مقصدهای جدید خواهند شد. نکته مثبت این است که با وجود ناراحتی برخی در رختکن (روحیه بدهید به رودریگو، دنی، دیوید…)، برخی میتوانند راه رهبرشان را دنبال کنند، چه در اکوادور باشد، چه در پاراگوئه یا کوپاکابانا، و برخی دیگر خوشبختانه در همین تیم یا تیمهای بزرگ دیگر جایگاه تازهای یافتهاند.
آنچه پیش روست نیز هیجانانگیز خواهد بود. هنوز یک تشویق نهایی باقی مانده و چالش جدیدی سر راه اعضای این خانواده قرار دارد که دوباره به هم خواهند پیوست. در تیمی که غرق در اندوه اما سرشار از غرور است، سپاسگزاری بر دستاوردها سایه انداخته و جایی برای کینه باقی نگذاشته است. ورزش همین است و بهزودی فصل جدیدی آغاز میشود که فرصتی برای انتقامی سالم خواهد بود.
از طراحان این پروژه باید برای فرصتی که برای تحقق یک رؤیا و منابع لازم برای ساخت اثری ماندگار فراهم کردند، سپاسگزاری کرد. از همتیمیها برای یادگیری و رشد در کنار هم. و از مدیر تیم برای تعهد، وفاداری و اشتیاقش به روشی منحصربهفرد در مدیریت که همواره گفتوگو بر تنبیه ارجح بود و دفاع از ارزشهای غیرقابل مذاکره، راه را مشخص کرد. جای تعجب نیست که با وجود تمام سر و صداها، ناکامیها و ناامیدیها، هرگز یک شکایت عمومی، افشای گفتوگوهای درون باشگاهی یا وعدههای زیر پا گذاشتهشده مطرح نشد. حتی آخرین روز نیز جشن خواهد بود؛ با یک عکس یادگاری و دستهای از جامها برای ثبت در تاریخ.
به همین دلیل، هرچند تاکنون فقط از یک طرف بیانیه رسمی منتشر شده، یک توصیه مهم دارم: پس از پایان آخرین بازی فصل مقابل رئال سوسیداد، بلند شوید، لبخند بزنید، بگذارید احساسات جاری شوند و با تمام وجود کف بزنید—برای هر آنچه انجام شد و به این دلیل که تکرار چنین دورانی شاید دیگر ممکن نباشد. پایان آنچلوتی ناعادلانه بود، بله؛ اما هیچچیز و هیچکس نمیتواند بذری را که کاشته شد یا میراثی را که بهجا مانده، از میان بردارد.
آلفردو ماتیا – رلوو
چون مربی کارنامه قبلش هرچی بوده وقتی دیگه کارایی نداره بازم باید چیزی بهش نگفت؟
رئال از وقتی آنجلوتی اومده اصلا قشنگ بازی نمیکنه ،فقط دنبال نتیجش،کلا مربی ترسویی بود
این حرف من واسه سری اولشه که اومد
کلا مربی ایتالیایی همینه اول به فکر گل نخوردنه
چند ساله کار گروهی از رئال نمیبینیم
هرسال آنجلوتی مهره تو هافبک و دفاع داشت کارو براش درمیاوردن ولی امسال که ستاره آنچنانی تو هافبک و دفاع نداشت زایید
فوتبال امروز پایه اصلیش پرس کردن
چیزی که آنجلوتی اصلا بلد نیست
همین بارسای تخمی فیلیک رو ببینید با چند تا بچه سال لاپاسیا چه تیمی ساخته
به نظرتون همین تیمو بدیم دست فیلیک بازم رئال عین امسال میشد؟؟؟؟
از الانم بهتون بگم برزیل این دوره هم هیچ گهی نمیشه چون آنجلوتی از فوتبال روز اندازه گاو هم سرش نمیشه
حسبن شما که ماشاله استادی ولی همین تیمو شل و پل شده رو آره بدی دست هر مربی نتیجه نمیگیره
وقتی کارمون به کینگ رسیده دیگه بدون اوضاع چجوریه
فوتبال برزیل هم به خودشون مربوطه دو ساله منتطر مربی رئالن شما غمت نباشه هرچی شد به ما چه
فقط بلده آدامس بجوئه ابروشو بده بالا، اون پسر کصکششم که میشینه رو نیمکت با تبلتش فیلم عمو جانی میبینه
بقیه تیما آنالیزور و کمک مربی دارن رئالم داره خیر سر پرز دیوس
کارلتو کاملا حرفهای و بزرگه و کارنامه ش گویای همه چیزه
همه دنیا میشناسنش و بهش احترام میزارن و جزو ده مربی برتر تاریخه
با حرف چارتا کاربر ایرانی که توی خونه لم میزنن روی مبل و هیت میدن هم کسی تخریب نمیشه
ایشاله فصل آینده با ژابی ، رئال ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴ رو مجددا ببینیم
و برزیل ۲۰۰۲ هم با کارلتو ببینیم
آه گرت بیل گرفتش دوباره
واقعا ادم بعضي كامنا ها رو ميخومه مغزش سوت ميكشه طرف نوشته يك هفته تا پايان حقارت
المصب طرف تو شش سال به اندازه كل تاريخ يونايتد و اينتر و بيشتر از چلسي و خيلي تيم هاي ديگه براي رئال چمپ اورد
يعني صرفا بخاطر نتايج امسال بايد كل كريرشو ببري زير سؤال
يعني تو بچه داغون ١٠ ساله از ايران بهتر از اين هـمه كارشناس تو دنيا تشخيص ميدي كه انجلوتي مربي خوبيد يا نه؟
اگه موفقيت هاي انجلوتي شانسي بوده پس داري ميگي موفقيت هاي بهترين تيّم تاريخ هم شانسي بوده يعني ٦ تا چمپ رئال شانسي بوده
اگه به شانس چرا بقيه مربي ها و تيّم ها ندارن
انصافا حقش این نبود خیلیییییییییییییی بیشتر بود ای کاش فصل پیش با شکوه خداحافظی میکرد
چهارلتو کامل ریدی توی موفقیتهات هرچند موفقیت ها بیشتر تاکتیکی نبود ما روی نبوغ و حرکات انفرادی و نبوغ بازیکن ها جام بردیم
یه سوال چهارلتو چند سال مربی بوده و چند تا لیگ گرفته؟؟؟؟ چهارلتو تاکتیک پذیر نبود برای همین تیمش ثبات نداشت چهارلتو بهترین ترکیب های دنیا رو داشته همیشه میلانی که باهاش قهرمان شد یادتونه ترکیبش رو ؟ ولی با اون میلان هم یه بار لیگ گرفت
امسال بازیکن ها افت کردن هیچ چی نشدیم چه تاکتیکی داشتیم ؟ جلوی آرسنال بکش زیرش برای وینی و رودریگو 170 سانتی