مرجع خبری رئال مادرید : مارکا در گزارشی نوشت: ورود ژابی آلونسو به رئال مادرید به معنای آغاز دوره‌ای متفاوت از نظر سبک بازی نسبت به دوران کارلو آنچلوتی خواهد بود. هرچند احتمال دارد چینش سنتی ۴-۳-۳ تغییر نکند، اما محتوای تاکتیکی تیم کاملاً دگرگون می‌شود. ژابی آلونسو نماینده یک تغییر عمیق است؛ مربی‌ای که به جای اتکای صرف به هرج‌ومرج و بازی‌های پرریسک، به دنبال پیاده‌سازی رویکردی دقیق و حساب‌شده خواهد بود.

آلونسو به عنوان یکی از مربیانی شناخته می‌شود که تحول تاکتیکی فوتبال اروپا را به خوبی درک و تجربه کرده است. او در دوران بازیگری خود از جریان‌های مدرن فوتبال درس گرفت و آن‌ها را در دوران کوتاه مربیگری خود به کار بست؛ ترکیبی از نظم آریگو ساکی، مدیریت کارلو آنچلوتی و ساختار پپ گواردیولا. ژابی به‌ویژه زیر نظر پپ گواردیولا با مفاهیم پیشرفته تاکتیکی آشنا شد؛ مفاهیمی که حالا در سیستم خودش اجرا می‌کند.

همان سیستم، اما با سبکی نو
رئال مادرید روی کاغذ با همان آرایش ۴-۳-۳ به میدان می‌رود، اما آلونسو این ساختار را بر اساس نیازهای خود بازتعریف خواهد کرد. کارلو آنچلوتی تیمی کارآمد و موفق ساخته بود که در گذر زمان تا حدی از هماهنگی خارج شد. سیستم آنچلوتی بین ۴-۳-۳ و ۴-۴-۲ متغیر بود و در آن، آزادی و هرج‌ومرج باعث خلق موقعیت‌های ناگهانی و موفقیت در ضدحملات می‌شد، اما آلونسو به دنبال نظم، دقت و نقش‌آفرینی بیشتر در مناطق میانی زمین است. جایی که انتظار می‌رود با تکیه بر گردش توپ، مالکیت، پیشروی‌های مرکزی و تعریف اتوماتیسم‌های جدید، جریان بازی در دست تیم باشد و به جای انتظار برای اشتباه حریف، خود تیم سازنده فرصت‌ها باشد.

فشار پرس، یک اصل غیرقابل مذاکره
یکی از موضوعات کلیدی برای هواداران رئال مادرید، توانایی تیم در اجرای پرسینگ مؤثر است. در دوران آنچلوتی، تیم تلاش می‌کرد با پرس در مناطق میانی و سرعت بالای بازیکنانی چون وینیسیوس یا امباپه، توپ را بازپس‌گیری کند و ضدحملات برق‌آسا را پایه‌ریزی کند. اما در برنامه تاکتیکی ژابی آلونسو، پرسینگ نه یک انتخاب بلکه یک اصل اساسی است. تیم با پرس شدید و تمرکز بر مناطق مرکزی زمین تلاش می‌کند حریف را وادار کند تا به کناره‌ها برود و در آن‌جا در دوئل‌های تک‌به‌تک قرار گیرد. داده‌ها نشان می‌دهد میانگین اقدامات پرسینگ رئال مادرید در فصل ۲۰۲۴-۲۵ حدود ۱۱.۷۶ و این رقم برای بایرلورکوزن تحت هدایت آلونسو ۱۵.۷۹ بوده که اختلاف ۳۴ درصدی را نشان می‌دهد.

بازآفرینی و بهبود مهره‌ها
انتظار نمی‌رود که حضور آلونسو موجب انقلابی گسترده در ترکیب بازیکنان شود. تاکنون تنها جذب‌های دفاعی شامل الکساندر-آرنولد و هویسن بوده است. الکساندر-آرنولد با توجه به توانایی بازی‌سازی از عقب، کاملاً با نیازهای جدید تیم سازگار است. در عین حال، خروج مودریچ پس از پایان جام جهانی باشگاه‌ها، رئال مادرید را ناگزیر به جست‌وجوی هافبکی بازی‌ساز در بازار نقل‌وانتقالات می‌کند.

یکی دیگر از مأموریت‌های مهم ژابی، بازگرداندن بهترین فرم کاماوینگا و رودریگو است. کاماوینگا با ویژگی‌های فیزیکی و سبک بازی خود می‌تواند تبدیل به مهره‌ای کلیدی در ساختار آلونسو شود و رودریگو پس از افت در ماه‌های پایانی فصل، حالا فرصتی دوباره برای اثبات خود خواهد داشت.

در مجموع، با ورود ژابی آلونسو، هواداران رئال مادرید باید انتظار تیمی ساختارمندتر، منظم‌تر و تاکتیکی‌تر را داشته باشند؛ تیمی که هرچند شاید ظاهر آرایشش تغییر نکند، اما جوهره و هویت بازی‌اش کاملاً نو خواهد شد.